YENİ ÇIKACAK KİTAPLARIMIZ

ÖZEL MENÜ

DERGİLER

Ay Seçiniz
category
6606df963d474
0
0
6401,171,6356,117,28,27,170,98,3,144,26,4,145,113,17,6330,1,110,12
Loading....

TOPLAM ZİYARETÇİLERİMİZ

Our Visitor

2 0 7 5 8 9
Bugün : 13508
Dün : 16551
Bu ay : 408716
Geçen ay : 338123
Toplam : 22734666
IP'niz : 3.235.180.245

SON YORUMLAR

Son Yorumlar

YENİ ÇIKACAK KİTAPLARIMIZ

ÖZEL YAZILAR

YENİ ÇIKAN KİTAPLARIMIZ

ADİL DÜNYA YAYINEVİ

Tel-Faks:

0212 438 40 40

0543 289 81 58

0532 660 12 79

İsrail’in “Kürt Devleti” Planı ve AKP’nin “Normalleşme” Palavrası!

Türk Halkının Mescid-i Aksa’ya yönelik ihlal ve kısıtlamalara en sert tepkiyi veren toplum olarak öne çıkmasının ardından, İsrail siyasetinde ve basınında “bağımsız bir Kürt devletini destekleme” çağrıları artmaya başlamıştı.

Doğu Kudüs ve Batı Şeria’yı yarım asırdır işgal altında tutan, uluslararası hukuku hiçe sayarak buralardaki Filistinlilerin topraklarını gasp edip sahip çıkan ve Müslümanların ilk kıblesi Mescid-i Aksa’daki ibadet özgürlüğünü kısıtlamaya kalkan Siyonist Tel Aviv yönetimi, “Cam evde yaşayanlar taş atmasalar kendileri için daha iyi olur.” açıklamasında bulunarak Türkiye’ye gözdağı vermeye çalışmıştı.  Hüküm sürdüğü 400 yıl boyunca Kudüs’e, tarihindeki en huzurlu dönemi yaşatan ve tüm semavi dinlerin mensuplarının da haklarını koruyan Osmanlı Devleti’ne dil uzatmaktan da sakınmayan İsrail Dışişleri, “Osmanlı’nın günü geçti. Kudüs Yahudilerin başkentiydi ve başkenti kalacak.” şeklinde küstahlaşmıştı. Açıklamada, “Türkiye’nin Kuzey Kıbrıs’ı işgal altında tuttuğu ve Kürtlere baskı uyguladığı” da vurgulanmıştı. Siyonist İsrail yönetiminden bu yönde açıklamalar gelirken, basında da bu konu geniş yer bulmaya başlamıştı. İsrail’in en büyük gazetelerinden sağcı Jerusalem Post gazetesinde yayınlanan başyazıda, İsrail’in Türkiye’ye karşı bir Kürt devletini desteklemesinin “zorunluluk” olduğu iddiaları üzerinde dikkatle durulmalıydı. 

Siyonist muhalefet de destek çıkmıştı

İsrail hükümetinden ve basınından gelen bu açıklamalara bir destek de Siyonist muhalefetten geliyordu. Bir önceki hükümette maliye bakanlığı görevini yürüten ve şimdi muhalefetteki Yeş Adit partisinin lideri olan Yari Lapid, hükümete Türkiye’ye karşı daha saldırgan bir politika izlemesi çağrısında bulunmuştu. Netanyahu’ya rakip olarak gösterilen Lapid, İsrail hükümetinin sürekli olarak istediği “bir Kürt devletinin kurulmasını desteklemesi” ve sözde “Ermeni soykırımını” tanıması gerektiğini savunmuştu. İsrail basınından yansıyan haberlere göre Tel Aviv’de gazetecilere açıklamalarda bulunan Lapid; “Her seferinde bizi daha sert bir şekilde tekmeleyen Türklere kendimizi sevdirmeye çalışmaktan vazgeçme zamanı geldi. Artık şunu dememiz lazım: Tamam, anlıyoruz. Şimdi biz de kendi politikalarımızı uygulamak zorundayız. Şu andan itibaren bağımsız bir Kürt devletinin kurulmasını destekliyoruz. Ermeni soykırımını tanımamız gerekiyor. Türkiye ile ilişkilerimiz iyiyken yapmadığımız her şeyi şimdi yapmalıyız” şeklinde konuşmuştu.

Bu arada ABD’nin Kürtçü teröre silah yardımları hızlanmıştı.

İşgalci ABD’nin, Suriye’de terör örgütü PKK/PYD’ye DEAŞ’la mücadele yalanıyla askeri yardımları artmıştı. Son olarak içinde binlerce silah, zırhlı jipler ve vinçlerle dolu 100 tır Rakka’nın kuzeyindeki terör unsurlarına ulaşmıştı. Böylece ABD’nin PKK-PYD terörüne gönderdiği silah toplamı 900 tırı aşmıştı. İçinde tankların, uçaksavarların ve ağır makinalıların bulunduğu 900 tır dolusu silah, bir terör örgütünü donatmaktan çok öte, Türkiye’ye karşı topyekûn bir saldırı hazırlığıydı. ABD’nin bu düşmanca ve küstahça tavrını hâlâ doğru okuyamayan ve gerekli tedbirleri almayan bir iktidarın gafleti, hıyanetten beter sonuçlar doğuracaktı.

Temmuz’un son günü gece saatlerinde askeri araç gereç ve mühimmat taşıyan 100 tırın daha, Irak sınırından geçerek örgüt kontrolündeki Haseke’ye girdiği saptanmıştı. Konvoyda ABD Ordusunun kullandığı yüksek hareket kabiliyetli zırhlı “Hummer”lar, 4×4 jipler ile vinçler kafaları karıştırmıştı. Ayrıca 5 Haziran’da 60, 12 Haziran’da 20, 16 Haziran’da 50 ve 21 ile 26 Haziran’da toplam 120, 5 Temmuz’da 82, 9 Temmuz’da 102, 13 Temmuz’da 95, 17 Temmuz’da 100 olmak üzere 629 tır, PKK/PYD bölgesine teslimat yapmıştı. ABD Savunma Bakanlığı Pentagon’dan edindiği belgede, Suriye’de PKK/PYD’nin de içinde olduğu gruplara verilecek silahlar listesinde, 12 bin kalaşnikof marka tüfek, 6 bin makineli tüfek ve 3 bin 500 ağır makineli tüfeğin yanı sıra 3 bin Amerikan yapımı RPG-7 ve bin Amerikan yapımı AT-4 veya Rus yapımı SPG-9 tanksavarın da yer aldığı anlaşılmıştı. Belgede ayrıca aynı kapsamda değişik kalibreye sahip 235 havan topu, 100 keskin nişancı tüfeği, 450 PV-7 tipi gece görüş dürbünü ve 150 kızılötesi lazer aydınlatıcı dürbünün terör örgütüne ulaşacağı bilgisi yer almıştı. ABD’nin öncülük ettiği Birleşik Görev Gücü Doğal Kararlılık Operasyonu, Rakka kent merkezine yönelik operasyonunun 6 Haziran itibarıyla başladığı açıklanmıştı. Ancak ABD’nin PKK/PYD’ye Nisan 2016’dan bu yana askeri yardımda bulunduğu biliniyordu ve silah dolu tır sayısı 900’ü aşmıştı. Bütün bunlar İsrail’in de çok arzuladığı KÜRT DEVLETİNİ kurma hazırlıklarıydı.

Akılcı bir dış politika insani idealler kadar Milli menfaatlere de dayanmalıdır. Oysa AKP Türkiye’sinin İsrail’e paralel bir Ortadoğu politikası oluşturmasının ve normalleşme anlaşması imzalamasının yanlışlığı tümüyle rasyonel bilgiler ve gelişmeler çerçevesinde kesinlik kazanmıştır. İsrail, Ortadoğu’daki varlığını daimi bir tehdit altında görüp huzursuz olmakta ve bu nedenle de 1950’lerden bu yana bu coğrafyadaki devletlerin içindeki azınlık isyanlarını destekleyip kışkırtarak, böylece bölgeyi irili-ufaklı mini devletlere bölmeyi amaçlamaktadır. Bu nedenle, Ortadoğu devletleri içinde bölgede bir Kürt Devleti oluşmasını isteyen yegâne ülke İsrail ve Amerika’dır. Dahası, 1960’lı yıllardan bu yana bu hedefe yönelik somut politikalar uygulamaktadır. ABD’nin Kürt Devleti projesine destek vermesinin arkasında da asıl olarak İsrail’in bu ülke üzerindeki etkisi vardır. Türkiye’nin kendi toprak bütünlüğünü etkilemeyeceğini umarak bir komşu ülkede -özellikle Irak’ta- bir Kürt Devleti kurulmasına onay vermesi ise bir aldanma olacaktır; dışarda kurulacak bir Kürt Devleti’nin bir “domino etkisi” yaratarak Türkiye’ye uzanması kaçınılmazdır. Dolasıyla Türkiye’nin kendi toprak bütünlüğüne tehdit oluşturacak bir projenin en büyük destekçisi ile stratejik ortak haline gelmeye çalışması, büyük bir hatadır. İsrail’in su sorunu konusundaki tavrı ise tam tamına Türkiye’nin politikalarının zıddıdır.

Bunlara dayanarak Türkiye’nin İsrail’e yakınlaşma -daha doğrusu İsrail’in güdümüne sokulma- sürecine karşı çıkmak ise, ideolojik değil tümüyle rasyonel ve pragmatik Milli bir tavırdır. Ve bu durum bizi bir başka sonuca ulaştırmaktadır: İsrail’i ve İsrail’in eksenine girme sürecini eleştirmek ideolojik bir tavır olmadığına göre, asıl bu tavrı ideolojik bir saplantı gibi göstermeye çalışan ve İsrail’in gönüllü propagandacılığını yürüten çevrelerin hareket noktası ideolojik olmalıdır. Bu işbirlikçiler: “En iyi savunma saldırıdır” prensibini uygulamakta ve kendi teslimiyetçi dış politika tercihlerini, kendilerini eleştirenleri suçlayarak örtmeye çalışmaktadır.

Diyarbakır’da, skandal bir gelişme yaşanmış: Sözde “Bağımsız Kürdistan” için “Referandum Çalıştayı” yapılmıştı!

Barzani’nin çağrısıyla Kuzey Irak’ta yapılacak olan ve Türkiye’nin şiddetle karşı çıktığı Bağımsızlık Referandumu’nu desteklemek amacıyla, Diyarbakır’da ‘Kürdistan Bağımsızlık Referandumu Çalıştayı’ adıyla bir toplantı yapılmıştı. Çalıştaya, Türkiye sınırları içerisinde faaliyet gösteren ve kendilerini ‘Kuzey Kürdistanlı Partileri’ olarak isimlendiren Azadi Hareketi, PAK, PDK-Bakur, PDK-T, PSK ve ÖSP temsilcileri katılmıştı. Sözde Kürdistan Bağımsızlık Referandumu Çalıştayı’nda konuşan Kürdistan Sosyalist Partisi (PSK) Başkan yardımcısı Bayram Bozyel, bağımsızlık referandumu kararının tarihi bir adım olduğunu belirtip: “Bu tarihi adım şimdiden hem Kürdistan’da hem dünyada önemli yankılar yarattı. Bu karardan sonra Azadi Hareketi, PAK, PDK-Bakur, PDK-T, PSK ve ÖSP örgütleri olarak bir araya toplandık. Bazı önemli şahsiyet ve sivil kurum temsilcileriyle diyaloga geçerek bu çalışmayı başlattık. Kürdistan bağımsızlık iradesinin sadece Güney’de değil Kuzey’de ve Kürdistan’ın diğer parçalarından da güçlü bir biçimde ortaya çıkartılmasını istiyoruz” diyerek sinsi amaçlarını açığa vurmuşlardı.[1]

Diyarbakır’da bağımsız Barzani Kürdistanı için sandık mı kurulacaktı?

Irak Kürt Bölgesel Yönetimi (IKBY) Başkanı Mesut Barzani, bağımsızlık referandumunun 25 Eylül’de yapılması kararından dönülmeyeceğini vurgularken, referandum hazırlıkları da hızlanmıştı. Yüksek Seçim ve Referandum Komisyonu, referandumda yurt dışındaki Kürtlerin de oy kullanacağını açıklamıştı. Rudaw’a göre, Yüksek Seçim ve Referandum Komisyonu Başkanı Hendren Muhammed de, “Yurtdışındaki Kürdistan Bölgesi vatandaşlarının da elektronik sistemle oy kullanabilmeleri için çalışmalarının devam ettiğini” vurgulamıştı. Ve zaten 16 Nisan referandumunda Kuzey Irak’ta sandık kurulmuş ve bin 916 Türkiye Cumhuriyeti vatandaşından 316’sı da oy kullanmıştı.[2]

Diyarbakır’da ‘Kürdistan referandumu’ hazırlığı, Türkiye’yi parçalama adımıydı!

Diyarbakır’da yapılan toplantıda, bağımsızlık referandumunu desteklemek için 26 Ağustos’ta Erbil, Diyarbakır ve Köln’de Bağımsızlık Festivali düzenlenme kararı da alınmıştı. Irak Kürdistan Bölgesi’nde 25 Eylül’de yapılacak olan referanduma destek için Diyarbakır’da hazırlık komitesi kurulması ve iktidarın buna tepkisiz kalması tam bir skandaldı. Rudaw’ın haberine göre, referanduma destek için Diyarbakır’da yapılan toplantıya; Kürdistan Gençlik Hareketi’nden (Tevgera Ciwanên Kurdistanê) Roger Çağer, yazar İbrahim Güçlü, Kürt aydın ve siyasetçi Fuad Önen, sanatçı Brader Musiki ve Rojava’dan Deyzen Siti katılmıştı. Haberde referandum süreci ile ilgili: “Toplantıda, bağımsızlık referandumunu desteklemek için 26 Ağustos’ta Erbil, Diyarbakır ve Köln’de Bağımsızlık Festivali düzenlenme kararı alındı. Festivale hazırlık kapsamında oluşturulan komite, Kuzey Kürdistan’daki (Türkiye Kürdistanı) taraflarla görüşmeler yapacak. Komite, Kürdistan’ın 4 parçasındaki siyasi parti ve tanınmış şahsiyetlere festival çalışmalarına katılmaları için çağrıda bulundu” açıklaması yapılmıştı.[3]

AKP iktidarı, 15 Temmuz istismarı ve İsrail’i kınama palavrasıyla halkımızı oyalarken, Barzani Kürdistan’ı 25 Eylül’deki referandumla bağımsızlık ilanının alt yapısını oluşturmaktaydı. Yetmez, Güneydoğumuzdaki Türk vatandaşı bazı Kürtlerin de bu referanduma katılması ve Büyük Kürdistan’a zemin hazırlanması yolunda Diyarbakır’da toplantılar yapılmakta, iktidar bütün bunlara göz yummaktaydı. Tekrar hatırlatıp uyarıyoruz: Adım adım Büyük Kürdistan’ın kurulması ve Türkiye’nin parçalanması planlarında Barzani kadar, AKP iktidarı da sorumluluk altındaydı ve ülkemiz bu kafalardan kurtulmadıkça bu tehdit ve tehlikeler atlatılamayacaktı.

Venezuela devlet başkanı Nicolas Maduro’nun 2014 yılındaki konuşması mı daha duyarlı ve tutarlıydı, yoksa bizim dindar kahramanlarımızın kof çıkışları mı?

“(Filistin’de) Katliam devam ediyor… (İsrail her gün) Yeniden katliam yapıyor… Evet, öyle bir katliam ki masum bir halka yapılan barbarca bir katliam. Tamamen masum ve acısı dinmeyen Filistin halkına yapılan katliam… Saygıdeğer yurttaşlarım. Bu katliam artık bir soykırıma gidiyor. Bu bir dinler savaşı değildir, hayır! Elbette İsrail halkına saygı duyuyoruz, dinlerine saygı duyuyoruz. Biz Venezuela’da bulunan bütün Yahudiler ile karşılıklı bir anlayış içerisinde yaşıyoruz. Bu kanlı saldırı finans güçlerinin ve kapitalizmin medyatik askeri güçlerinin Filistin topraklarını zapt etme amaçlıdır ve Filistin halkına soykırım yapma çabasıdır ve çok acıdır…

Buradan öncelikle insaflı Yahudilere bir çağrım var. Misket bombaları ile devletiniz, Filistin’i bombaladı ve katliama devam ediyor. Gazze’de öldürülen çocukların katili İsrail devletine önce dünyanın dört bir yanındaki Yahudiler karşı çıkmalı ve katil devletlerini ilk Yahudiler kınamalıdır! Filistin’de Müslüman, Hristiyan farklı dinden ve kültürden insanlar vardır. İkinci çağrım Arap halkına ve Müslüman ülke Başkanlarınadır. Siz daha ne zamana kadar katliama sessiz kalacaksınız? Filistinli kardeşlerinizin katliamını sadece kınamakla nereye varacaksınız? Arap halkları ve Müslüman toplumları ne zaman uyanacaksınız? Ve Arap liderleri… Ve Müslüman ülke yöneticileri… Ne zaman uyanıp mazlum Filistin halkının sesine kulak asacaksınız? Yerin dibine batsın resmi açıklamalarınız… Yerin dibine batsın uluslararası protokol palavralarınız. Ve artık fiilen harekete geçmeli, Filistin halkının katillerine cevap vermeli ve durdurmalısınız! Venezuela Devlet başkanı olarak size sesleniyorum; yeter artık! Resmi açıklamalarınızdan öteye ciddi ve netice verici şeyler yapmalısınız! Ses tonumdan dolayı kusuruma bakmayın ama çok derinden konuşuyorum. İçimde saklı olan acı ve öfke beni bu şekilde konuşturuyor. Filistin halkına yapılan katliama seyirci kalmak bana acı veriyor. Artık ölümlere alışmış ama haklı davasından caymamış bu halkın feryadı uykularımı kaçırıyor. Maalesef dünya katliam karşısında kör ve sağır davranıyor! Çoğu korkak liderler de resmi bir yazı geçip olaylardan üzüntülerini belirtip kınıyorlar. “Çok endişe duyuyoruz…” deyip geçiştiriyorlar… Oysa çile çeken kolunu bacağını kaybeden Filistinli gençlerdir. Çocuklarını kaybeden ailelerdir. Sözde yasaklanan misket bombalarının başlarına ne zaman yağacağından endişe duyan Filistinli bebeklerdir. Yeter be! Artık yeter! Venezuela artık yeter diyor. Chavez’in Bolivarcı Venezuelası, Filistin halkına yapılan katliama artık yeter diyor. Ve Birleşmiş Milletleri adaleti sağlamaya çağırıyorum… Uluslararası ceza mahkemesini adaleti sağlamaya çağırıyorum. Adalet! Adalet istiyorum. Ama duyacaklarını sanmıyorum!..”

Güneydoğu’ya İsrail Modeli: Kürt Kibbutzları!…

Eisenberg’in varlığı ile gündeme gelen “MOSSAD bağlantısı”, İsrail’in “tarımsal işbirliği” kavramı ile daha da güçleniyordu. Çünkü “tarımsal işbirliği” görüntüsü, MOSSAD’ın üçüncü ülkelerle kurduğu bağlantıların kamuflajı olmuştu her zaman. Eski MOSSAD ajanı Victor Ostrovsky, “MOSSAD, diğer bütün Afrika ülkelerinde olduğu gibi Güney Afrika’ya da askeri danışmanlar, tarım uzmanları ya da diplomat görüntüsü altında ajanlarını yerleştirdi” diye yazarken buna dikkat çekiyordu. Bu durumda, İsrail’in Türkiye’ye önerdiği “tarımsal işbirliği” teklifi hakkında da ihtiyatlı olmak gerekiyordu. Bu işbirliği çerçevesinde gönderilecek “tarım uzmanları”nın gerçek misyonları çok daha farklı olabilirdi çünkü. İsrailliler, Latin Amerika’daki terörist grupları ya da uyuşturucu baronlarını desteklerken de “tarımsal işbirliği” yaptıklarını söylemişlerdi. Aynısının Güneydoğu’da da yaşanması muhtemeldi. Nitekim Milli Güvenlik Kurulu’nun Güneydoğu’daki gizli ajan trafiğinin yoğunlaştığına dikkat çekmesi ve Güneydoğu’yu çok sayıda İsrailli “turist”in ziyaret etmesi, ister istemez mide bulandırıyordu. Peki GAP’ın nesi İsraillileri bu kadar cezbediyordu? Ekonomik çıkarların dışında, GAP’a gösterilen bu İsrail ve MOSSAD ilgisi ne gibi bir stratejik anlam içeriyordu?

Bu stratejik anlamı görmek, özellikle Nil’deki durum hatırlandığında, zor değildir. İsrail, nasıl Etiyopya’yı Nil sularını kontrol etmek için bir “musluk” olarak gördüyse, Fırat sularını kontrol etmek için de Türkiye’ye ve GAP projesine yanaşmaktadır. Fırat’ın aşağısındaki ülkelerle, yani önce Suriye sonra da Irak’la muhtemel bir çatışmaya girdiğinde, Türkiye’yi kendi safına çekerek bu ülkelere giden suyun musluğunu kısmayı planlamaktadır. Kısacası İsrail, Türkiye’yi bu kez bir “su kartı” olarak tasarlamaktadır. Bu Kürt Devleti hazırlığının ilginç bir göstergesi ise, İsrail kaynaklı bir projedir: “Kürt Kibbutzları.” Kibbutzlar, Siyonist hareketin Filistin’e getirdiği en ilginç ve önemli uygulamalardan biriydi. Kısaca “kolektif tarım çiftlikleri” olarak özetlenebilecek olan kibbutzlar, gerek İsrail’in kurulmasından önce, gerekse daha sonra önemli roller ifa etmişlerdi. Ateş adlı haftalık derginin 10 Eylül 1994 tarihli sayısında yayınlanan bir haber, bu nedenle oldukça ilginçti. “Güneydoğu’ya İsrail Modeli: Kürt Kibbutzları Kuruluyor” başlığıyla verilen haberde, şunlar yazılıydı:

İsrail-Türkiye yakınlaşmasına bir türlü anlam veremeyen medya, İsrail’den olsa olsa terör uzmanlığı konusunda yardım alınır düşüncesiyle “MOSSAD-MİT işbirliği”, “Apo’yu MOSSAD halledecek” gibi manşetler attılar… (Oysa) diplomatlara göre, Türkiye-İsrail yakınlaşmasının altında terör işbirliği aramak son derece yanlıştı. İsrail… hiçbir ülkeye anti-terör sırlarını vermekten yana değildi. Onların yeni Ortadoğu düzeninde Türkiye’ye siyasi danışmanlık yapmaktan başka bir niyetleri yoktu… Uzmanlar kolları sıvadılar ve bölgeyi bir kez de ekonomik bakışla taradılar. Urfa ile Diyarbakır pilot bölge seçildi. Projeden çok hoşlanan ABD ise “insan hakları, hık mık” demeden Urfa Havaalanı kredisini verdi… İsrail’de yaşayan ve 1992’den bu yana bölgede düzenlenen her “turistik gezi”ye katılmış olan İsrailli Kürt Yahudilerden sağlanacak kredi, Türkiye Zirai Donatım Kurumu ve Ziraat Bankası tarafından organize edilecekti… Kürtlere düşkünlüğü ile nam salan Bayan Mitterand’ın da pek soğuk bakmayacağı sanılıyordu. …Kibbutz projesinin İsrailli Kürt işadamları tarafından finanse edilmesi ise, plana göre Kürtlerin bu uygulamaya daha sıcak bakmalarını sağlayacak. İsrail Devleti’nin kurulmasından sonra Güneydoğu’dan göçüp İsrail’e yerleşen Kürt Yahudileri, finanse etmenin yanı sıra, kibutzlardan sağlanan ürünleri pazarlama hakkını da elde etmiş olacaklar. Kısacası İsrail, Güneydoğu üzerinden dünyaya açılmayı hedefliyordu.

Görüldüğü gibi Ateş‘in haberindeki bilgiler son derece ilginçti. Güneydoğu’daki İsrail modelini finanse edecek olanlar, İsrailli Kürt Yahudileriydi. Ve bu Yahudiler, son yıllarda bölgeye düzenlenen sözde “turistik” gezilerin müdavimiydiler. (Oysa bu “turistik” gezilerin gerçekte istihbarat servisi elemanları tarafından yapıldığı ve bu yolla da Güneydoğu’da “ajanların cirit attığı” bilinmekteydi. Ünlü CIA ajanı Paul Henze de bu tür “turistik”(!) gezilerle Güneydoğu’yu il il ziyaret etmişti.)

Ateş‘in haberinde bir de Aytunç Altındal’ın konu ile ilgili yorumları aktarılmıştı. Altındal, “benim endişem şurada, oradaki İslami gelişmeyi engellemek için böyle bir projeye girmek uygun mu, değil mi?” dedikten sonra da, “ortada geçmişten gelen bir Kürtçülük anlayışı vardır ki, bu daha büyük bir tehlikedir. Zaten bana göre Amerika’nın kibbutz dayatması biraz da bunu körüklemek için planlanmıştır” diye uyarmıştı. Ateş dergisinin haberi biraz “sakıncalı” bulunmuş olacak ki, dergi bir daha çıkmadı. “Kürt Kibbutzları” ile ilgili haberin çıktığı sayı, derginin ilk ve son sayısı oldu. Bu arada söz konusu haberden kısa bir süre sonra bir ilginç gerçek daha ortaya çıktı: Türkiye’den İsrail’e göç etmiş olan Yahudi ailelerden bir kısmı Türkiye’ye geri dönerek Urfa bölgesine yerleşmiş durumdaydı. Oysa normalde İsrail’den Türkiye’ye geri dönen bu Yahudilerin eski yerleri olan İstanbul’a yerleşmeleri lazımdı. Urfa gibi İstanbul’un yanında pek de cazip olmayan bir bölgeyi seçmeleri ise Ferruh Sezgin’in de dikkat çektiği gibi ancak İsrail Devleti’nin onlara bu direktifi vermiş olmasıydı.

Tüm bunlar İsrail’in Türkiye’nin Güneydoğu’suna karşı oldukça mide bulandırıcı bir ilgi taşıdığının ispatıydı. Ağustos 1995’te atanan İsrail’in yeni Ankara Büyükelçisi Zvi Elpeleg’in basına söylediği “Türkiye’de su da bol, toprak da, ancak bizde her ikisi de yok” şeklindeki sözler, Yahudi Devleti’nin gerçek niyetinin bir ifadesiydi: İsrail’in Türkiye’nin hem suyu hem de toprağı üzerinde planları vardı.

Barzani’nin Parlatılması ve AKP’nin tarihi tahribatı!

Şimdiye dek Türkiye’ye empoze edilmek istenen stratejik aldatmaların ikisi; Türkiye’nin Suriye’ye ve İran’a karşı kışkırtılmasıydı. Ancak bir de Kürt sorunu açısından hayati önem taşıyan Kuzey Irak meselesi vardı ve burada da Türkiye’ye yanlış bir politika empoze edilip durulmaktaydı. Politika, Kuzey Irak’taki farklı gruplar arasında Barzani’nin seçilip desteklenmesi, bir başka deyişle “Türkiye’nin Barzani’ye oynaması”ydı. Önce durumu kısaca hatırlatalım. Bilindiği gibi, 1991’den sonra otonom bir yapı kazanan Kuzey Irak’taki Kürt hareketi içinde iki büyük siyasi baş vardı; Mesud Barzani’nin önderliğindeki Kürdistan Demokratik Partisi (KDP) ve Celal Talabani’nin liderliğindeki Kürdistan Yurtseverler Birliği (KYB). Bu ikisi arasındaki ayrımın öncelikle sosyolojik bir tabanı vardı; iki ayrı lehçe konuşan iki ayrı Kürt aşiretinin lideriydiler. Barzani, nüfusları Kuzey Irak’ın batısında daha yoğun olan Kırmançların lideriydi. Talabani ise doğuda yoğunlaşmış olan Sorani aşiretinin liderliğini yürütüyordu. Siyasi olarak da Barzani KDP’si, Habur, Zaho, Dohuk, Amadiyah, Minba, Eskikalah bölgelerini kapsayan Bahdinan’da hakimdi. KYB ise Erbil, Revandüz, Diyana, Kuştepe, Taktak, Dokhan, Cemcemal, Süleymaniye, Leylan, Kadir Karam, Molla Umar, Sargala, Bava Nur yerleşim yerlerini kapsayan Soran bölgesini elinde tutuyordu. Sayıları 600 bini aşan ve ağırlıklı olarak Erbil’de yaşayan Türkmenler ise üçüncü önemli grubu oluşturuyordu.

Maalesef Türkiye’de yıllarca, KDP ve KYB liderlerinin birbirinden daha farklı bir mizaca sahip bulunduğu ve bunun da izledikleri politika üzerinde etkili olduğunu öne süren bir propaganda yapılmıştı. Israrlı bir biçimde savunulan ve çok geniş kabul gören bir düşünceye göre; Mesud Barzani, daha güvenilir, sözüne sadık, istikrarlı bir lider konumundaydı. Celal Talabani ise sık sık kullanılan deyimle “kaypak” bir politikacıydı; bir gün söylediğini bir sonraki gün yalanlayabilir, dahası müttefiklerini kolayca “satabilir” bir insandı. Bu iki politikacı hakkında çizilen bu farklı tiplemelerin gerçekleri mi yansıttığını, yoksa sadece ikisinden birinin birileri tarafından tercih edilmesinin bir sonucu mu olduğunu görmek içinse, sahip oldukları bağlantılara bakmak lazımdı. Bu iki Kürt lideri arasındaki bu iddia edilen farkın ilk başta çok fazla bir önemi yok sanılırdı. Çünkü Kuzey Irak’taki Çekiç Güç şemsiyesinin ilk dönemlerinde KDP ve KYB işbirliği görüntüsü çiziyorlardı. Fakat bir süre sonra yollar ayrılmaya başlamış, iki taraf arasında egemenlik mücadelesi kızışmıştı. Bu arada birbirlerine karşı üstünlük elde edebilmek için kendilerine farklı müttefikler bulmaya çalışılmaktaydı. Talabani, İran’la yakınlaşma içine girmiş, buna karşı Barzani’nin kimle ittifak kurduğu ise 1996 yazının sonunda ortaya çıkmıştı. Evet Barzani, “Kürtlerin baş düşmanı” olan Saddam’la ittifak yapmıştı.

Bu ittifak 96 Eylül’ünde en önemli askeri meyvesini veriyordu. Barzani kuvvetleri ve Irak ordusu, Talabani’nin elindeki bölgelere birlikte büyük bir saldırı düzenliyordu. Önce Erbil kenti, sonra da Süleymaniye düştü. Talabani, yanında çok sayıda adamı olduğu halde İran’a sığınıyor ve böylece Barzani Kuzey Irak’ın yegâne patronu haline geliyordu. Aslında bu durum en fazla bir buçuk ay sürüyor ve Talabani İran’ın desteği ile kaybettiği bölgelerin çoğunu yeniden ele geçiriyordu. Ama yine de, kısa bir süre için de olsa, ortaya bir “Barzani’ye ait Kürdistan” tablosu ortaya çıkıyor ve tablo ilginç bir takım göstergeler taşıyordu. Ancak İsrail’in bu tür bir yola başvurması, akla İsrail’in gizlemeye çalıştığı bir şeylerin var olup olmadığı sorusunu getiriyordu. Nitekim bu kuşkuyu destekleyecek bazı geçmiş olaylar da hatıra geliyordu. Terör örgütünün lideri Abdullah Öcalan’ın 1982 yılında Bekaa’da İsrail tarafından tutuklandığı, İsrail’e götürülüp sorgulandığı ve sonra da serbest bırakıldığı biliniyordu, ama söz konusu “sorgu”nun içeriği bilinmiyordu. İsrail’in terör örgütünü “taşeron” olarak kullandığı yönündeki bir haber ise, 1994 yılında ortaya çıkıyordu. Habere göre, Botaş’ın petrol boru hattında meydana gelen patlamalarla ilgili olarak bir üst düzey yetkili şöyle diyordu:

İsrail kendi teknolojisini ve uydularını kullanmak amacıyla iki defa boru hatlarının güvenliğini sağlamak için talepte bulundu. Türk yetkililer bu duruma sıcak bakmadı. Hemen ardından boru hatları PKK tarafından bombalandı. Bombalama olayından sonra İsrailli yetkililer tekrar boru hatlarının güvenliğine talip oldular. Türk yetkililer bu talebe sıcak bakmalarına rağmen müsbet bir cevap vermediler. Bunun ardından, kısa bir süre önce ikinci bir bombalama olayı meydana geldi. Boru hatlarının bombalanması eylemlerini üstlenen PKK, bu eylemleri artırarak devam ettireceklerini söyledi. İsrailliler boru hatlarının güvenliğine tekrar talip oldular. Bu son talebe devlet yetkilileri olumlu cevap verdi. Çok kısa bir süre içinde yapılacak anlaşma ile de bundan sonra boru hatlarının güvenliğini İsrail sağlayacak… Bombalama olayı ve takip eden gelişmeler son derece manidardır.

İsrail’in PKK ile üstte öngörüldüğü şekilde bir ilgisi olsun ya da olmasın, kesin olan bir gerçek vardır: Türkiye’de uzun süredir beslenen ve AKP tarafından devam ettirilen “teröre karşı İsrail’le işbirliği” hayalleri, tümüyle gerçek dışıydı. İsrail, bölgede kurulması muhtemel olan bir Kürt Devleti’nin yegâne stratejik destekçisi olarak, ne Türkiye’nin ne de diğer başka bir ülkenin Kürt sorununun siyasi çözümüne destek olamazdı. Önereceği yegâne “çözüm”, bölünme ve parçalanmaydı. Nitekim İsrail ve ABD gerçekten de Türkiye’ye bu “çözüm”ü dayatmaktaydı. Kendi yaşadığı “Filistinliler sorunu” ile Türkiye’nin Kürt sorunu(!) arasında hayali benzerlikler kurarak ve “dost acı söyler” havasına takınarak Türkiye’yi telkin altına alma çabasındalardı. Bu çaba halen de zaman zaman İsrailli ağızların ifadeleriyle sürüp durmaktadır. Dış politika yorumcusu Ferruh Sezgin, İsraillilerin ve onların Amerikalı uzantılarının Türkiye’ye yaptıkları bu aldatıcı telkinin temel noktalarını şöyle saptamıştı:

(İsrail’e göre) Türkiye, İsrail’in bir Filistin devletinin kurulmasına izin vermeyen tavrına karşı çıkarak yaptığı birinci hatayı tekrarlamamalıdır. Buna göre:

– İsrail eğer, zamanında, faturası üçüncü bir ülkeye -Ürdün’e- çıkarılması kaydıyla bir Filistin devletinin kurulmasına karşı çıkmasaydı, İsrail’in güvenliği bugün için çok daha ciddi teminatlar bulmuş olacaktı…

– Zira o zaman, İsrail’in karşısında mazlum Filistinliler değil, gerekirse topyekûn savaş açılabilecek bir Filistin devleti yer almış bulunacaktı…

– Türkiye İsrail’in hatasına düşmezse, herkesin mazlum gördüğü Kürtlerle değil, askeri yönden her zaman için ezebileceği bir Kürt devletiyle çatışırdı!?

İsrail’in topraklarını işgal ederek baskı altında yaşattığı Filistinliler ile, asırlardır Türklerle birlikte kardeşçe yaşamış olan Kürtler arasında bir benzerlik kurması ve sonra da buna dayalı tavsiyeler sunması, kuşkusuz aldatıcı bir yaklaşımdır.

İsrail’in Kürdistan Planı

Barzani’nin İsrail’le olan ilişkisi, KDP’nin terör örgütü ile kurduğu örtülü işbirliği ve İsrail’in “Türkiye’nin etnik destablizasyonu“na duyduğu ilgi- ister istemez önemli bir konuyu hatırlatmaktadır: Evet Türkiye’ye karşı savaş veren bölücü terör örgütüyle İsrail arasında kesinlikle bir ilişki vardır. İsrail’i Türkiye’nin Ortadoğu’daki en önemli müttefiki olarak görenler ve Türkiye’nin İsrail’e yakınlaşmasındaki stratejik yanlışları göz ardı edenler, haliyle böyle bir ithamı abartılı bulacaklardır. Oysa, İsrail, Ortadoğu’da kurulacak bir Kürt Devleti’nin yegâne stratejik destekçisi olmaktadır. Bu nedenle, herhangi bir ayrılıkçı Kürt hareketinin İsrail’le de dolaylı ya da dolaysız ilişki içinde bulunabileceğini düşünmek, son derece mantıklıdır. Kaldı ki İsrail’in Kuzey Irak’taki geleneksel müttefiki olan Barzani, söz konusu terör örgütüyle “Barzani’nin ihaneti” olarak yorumlanan örtülü ilişkiler kuruyorsa, İsrail’in muhtemel bir “ikili politika“sından şüphelenmek lazımdır.

Maalesef, İsrail konusundaki gerçekler, “bize anlatılanların tersine” gelişmekteydi. Bunun bir diğer örneği, İsrail’den “teröre karşı aktif yardım” geleceği söylentileriydi. İsrail ne zaman Bekaa’yı bombalasa, nedendir bilinmez, Türk medyasındaki İsrail severler, “İsrail PKK’yı da bombaladı” diye haberler üretirlerdi. Ancak her seferinde bunun gerçek olmadığı, İsrail’in yalnızca kendi işine baktığı ortaya çıkardı. (Aynı şey, Gazap Üzümleri Operasyonu sırasında da yaşanmıştı.) Dahası, ne zaman Türk ve İsrailli yetkililer arasında bir görüşme olsa, bir resmi ziyaret yapılsa, “İsrail Türkiye’ye PKK konusunda istihbarat yardımı yapacak” söylentileri yayılırdı ve medyanın belirli kalemleri de bunu ballandıra ballandıra yazardı. Ancak yine her seferinde bunun aslı olmadığı anlaşılırdı.

Ve yine Barzani’nin İsrail bağlantısı, 1960’lı yıllarda başlamış olan iş birliğine dayanmaktaydı ve Barzani aşiretinin içindeki Kürt Yahudileri ile giderek güç kazanmaktaydı. Öyle ki, 16 Nisan 1996’da Ankara’ya gelip üst düzey yetkililerle görüşmeler yapan “Mesud Barzani’nin sağ kolu” Evair Barzani, İsrail pasaportlu bir Kürt Yahudisi olmaktaydı. Buna karşılık İran’la ittifak içine giren Talabani ise, Ortadoğu’daki İran-İsrail çatışmasının küçük bir örneğini Kuzey Irak’ta oluşturmuş durumdaydı.

Barzani ve PKK ittifakı!

AKP iktidarındaki son 15 yıl içinde Kuzey Irak’taki siyasi tabloda çok hızlı ve ani değişimler yaşanmıştır. Bu nedenle sağlıklı bir tahlil yapabilmek için bu dönemin bir parçasını değil, tümünü göz önünde bulundurmak lazımdır. Türkiye için Kuzey Irak’taki doğal müttefik olarak sunulan KDP’nin ve onun lideri Mesud Barzani’nin gerçek konumlarını görmek için de bu tür bir bakış şarttır. Barzani’nin geçmişine baktığımızda ise genelde unutulmuş olan bir gerçekle yüz yüze kalırız: PKK’ya ilk kucak açan güç Barzani olacaktır. PKK’nın Kuzey Irak’a yerleşmesi, 1982 yılında Barzani’nin izniyle yapılmıştı. Bu dönemde PKK ve KDP uyum içinde çalışmaya başlamıştı. Suriye ve Lübnan’da eğitilen PKK militanları Kuzey Irak’a kaydırılmıştı. Kuzey Irak’ta yeni PKK kampları oluşturulmaktaydı. Türkiye-İran-Irak üçgenindeki Lolan kampı PKK’nın en büyük kampı konumundaydı. Bu kampta KDP’nin radyo merkezi olduğu gibi PKK’nın gazetesi de yayınlanmaktaydı.

Barzani ile PKK arasındaki bu dostluk, faili meçhule kurban giden ünlü Binbaşı Cem Ersever’in yazdığı Kürtler, PKK ve A. Öcalan adlı kitapta şöyle vurgulanmıştı:

Mesud Barzani aynı zamanda Türk ordusunun yıllardır operasyon düzenlediği halde temizleyemediği Kuzey Irak bölgesini terör örgütü PKK’ya açıp yerleşmesini sağlayan insandı. 1982 yılı sonlarında aralarında yaptıkları anlaşma uyarınca PKK, Kuzey Irak’ta KDP denetiminde bulunan bölgeye gruplar halinde militanlarını yerleştirip kamplar açmıştı. PKK’nın Kuzey Irak’ta gösterdiği faaliyetlerden haberdar ve rahatsız olan Türkiye 1983 kışında Saddam’ın başındaki Irak ile bir “Sınır Güvenliği ve İşbirliği Antlaşması” imzalamıştı. Bu anlaşma çerçevesinde Türkiye, Irak sınırları içine 10 km kadar girerek operasyon yapacaktı. Ancak KDP’nin önce Kuzey Irak’a PKK’nın girmesine göz yumması, daha sonra çıkartmak için hiçbir girişimde bulunmaması, Kuzey Irak’ı en iyi şekilde kullanan örgüte 1987 yılı içinde atılım yapma imkânı sağlamıştı. Hakkâri, Eruh, Şırnak, Van-Çatak bölgelerinde zorla örgüte alınan gençlerin de katkısı ile sayıları 100’ü bulan PKK’lı gruplar dağlarda rahatlıkla gezmeye başlamıştı.

Körfez Savaşı sırasında Türkiye-Kuzey Irak ilişkileri de her açıdan değişime uğrayacaktı. Savaş öncesinde 1983’ten beri Irak ile yapmış olduğu anlaşma çerçevesinde Kuzey Irak’a operasyon yapan; PKK’yı desteklediği için Barzani güçlerini de vuran AKP Türkiye’si, artık Barzani ve Talabani’ye kırmızı pasaport sunacak ve güya birlikte PKK’ya karşı ortak tavır alacaklardı. Fakat bu operasyonların çarpıcı yönü Talabani ve Barzani güçlerinin Türkiye’yi arkadan vurmasıydı. Binbaşı Ahmet Cem Ersever’in kitabında verdiği bilgiye göre Hakurk bölgesinde Talabani ile PKK arasında 5 Ekim’de gizli bir anlaşma yapılarak gerçekten savaşılmamış, fakat bu durum Türkiye’den sonuna kadar saklanmıştı. Barzani güçlerine gelince, bu güçler içinde de özellikle PKK ile toprak ihtilafı olan aşiretler ciddi bir şekilde çarpışırken diğer Barzani güçleri “operet savaşına” başlamıştı.

Hatta 95 Mart’ında yapılan Kuzey Irak harekâtları KDP ve KYB tarafından kınanmış ve Türkiye’nin bölgeden çekilmesi istenmişti. Operasyona sert tepki gösteren Mesud Barzani önderliğindeki Kürdistan Demokrat Partisi (KDP) ve Celal Talabani liderliğindeki Kürdistan Yurtsever Birliği (KYB) harekâtın Irak’ın toprak bütünlüğünü ihlal ettiğini bildirmişlerdi. KDP’nin Washington’da yaptığı açıklamada, Çekiç Güç’ü oluşturan ülkelerle Birleşmiş Milletler’e çağrı yapılarak, operasyona müdahale etmeleri ve Türk askerlerinin geri çekilmesini sağlamaları gerektiği belirtilmişti. Bu arada, ABD’nin KDP ve KYB’yi bir araya getirerek, Kuzey Irak’ta Saddam Hüseyin’e karşı tekrar birlik sağlamak için çalıştığı Dublin Süreci gerçekleşmişti. İrlanda’nın başkenti Dublin yakınlarındaki Orogheda kentinde yapılan görüşmelere ABD, KDP, KYB, Irak Ulusal Kongresi ve gözlemci statüsü ile Türkiye de gitmişti. Türkiye Dublin sürecinden rahatsız olduğunu belirtmiş, ancak dışında kaldığı takdirde alınacak kararlardan zarar göreceği endişesi ile sürece katıldığını söyleyip, büyük ölçüde yönlendirilmişti.

Bu gelişmelerden sonra, PKK bölgede KDP ve KYB’den sonra üçüncü güç konumuna taşınmış ve Kuzey Irak politikasının bir parçası olup çıkmıştır. Coğrafi olarak Hayat vadisi-Shirvan’ın kuzeyi, Barzan bölgesi, Metina dağı, Zagros Bölgesi, Aşağı Bervari bölgesi, Al Amediyah-Atruş-Agra üçgeni ve Hakurk vadisi bölgesinde PKK’nın 12 büyük üssü 28 küçük kampı bulunmaktadır. Bu kampların özelliği hepsinin Barzani bölgesinde olmasıydı. Ayrıca Dohuk’un 45 km doğusunda bulunan ve Türkiye’den Kuzey Irak’a göç eden ve 13 bin kişinin yaşadığı Atruş kampı PKK için çok önemli bir üssü haline gelmiş durumdaydı ve kamp BM’in koruması altına alınmıştı. KDP ve PKK Mart 1996’da bir barış anlaşması imzalamıştı. Bu anlaşmayla artık Kuzey Irak’a iyice yerleşen PKK, Türkiye sınırındaki Dohuk eyaletinde bulunan iki adet kampı KDP’den “hediye” olarak almıştı. PKK Kuzey Irak sorumlusu Cemil Bayık (kod adı Cuma) ve Mesud Barzani’nin yeğeni Neçirvan Barzani tarafından imzalanan anlaşmada, tarafların üçüncü bir tarafla anlaşıp birbirlerine karşı mücadeleye girmeyecekleri hususunda mutabık kalmışlardı. Bu da Barzani’nin o anda Türkiye tarafında değil PKK tarafında olduğunu açıkça ortaya koymaktaydı.

Kuzey Irak’ta Talabani karşısında Türkiye’den destek gören Mesud Barzani PKK’ya kucak açmış ve KDP’nin 50. yıl kutlamalarına resmen temsilci çağırmıştı. Türkiye’de “Barzani’nin ihaneti” yorumlarına yol açan bu davete Abdullah Öcalan’ın kardeşi Osman Öcalan Erbil’de Selahattin kentine gelerek katılmıştı. Bu arada KDP’nin 50. kuruluş yılı törenleri, Kuzey Irak’taki peşmergelerin düzenli ordu halinde örgütlendiğini ortaya çıkarmıştı. ABD’nin “PKK bölgede faaliyet göstermemeli, destek görmemeli” güvencesini yalanlarcasına, KDP lideri Barzani, PKK’ya serbest dolaşım hakkı tanımıştı. Artık PKK katilleri, ellerini kollarını sallayarak Mercedes’lerle gezmeye başlamıştı.

Büyük bir gaflet ve cehaletle, Mesud Barzani’yi şımartan ve şimdi bağımsız devlet kurmaya taşıyan AKP iktidarının, PKK belasıyla ciddi ve netice verici bir mücadele yapamayacağı açıktır. Ve hele Kürdistan’ın baş mimarı Siyonist İsrail’le normalleşme anlaşması imzalayan bir iktidardan, bu sorunları çözmesini beklemek saflıktır, çünkü bu iktidar sorunların bizzat kaynağıdır!

 


[1] 17 07 2017 (https://www.vaziyet.com.tr/gundem/diyarbakirda-sozde-bagimsiz-kurdistan)

[2] 23 06 2017 (http://odatv.com/diyarbakir-eylulde-bagimsiz-kurdistan)

[3] 19 06 2017 (http://www.kronos.news/tr/diyarbakirda-kurdistan)

0 0 votes
Değerlendirmeniz

Makale Paylaşım Sayısı: 

Ahmet AKGÜL

Ahmet AKGÜL

AHMET AKGÜL KİMDİR?

 

Araştırmacı-Yazar, Düşünür ve Siyaset Bilimci olarak tanınan Ahmet Akgül, Milli Görüş çizgisinde önemli bir fikir adamıdır. Olaylara insan eksenli ve İslam endeksli yaklaşmaktadır.

2004 Ocak ayında, arkadaşlarıyla birlikte İstanbul’da aylık olarak yayınlanan “Milli Çözüm” Dergisini çıkarmaya başlamıştır.

Uzun süreli, ciddi ve çileli bir mücadele dönemi yaşamış ve bu duyarlı, tutarlı ve kararlı tavrını hiç bırakmamıştır. Bu yüzden pek çok sıkıntı ve saldırılara uğramış, defalarca mahkeme açılıp tutuklanmış ve hapis yatmıştır.

İnancımız ve ihtiyacımız olan evrensel hukuk kurallarının; bütün insanlığın ortak değeri ve hayat düzeni haline getirilmesi, “Demokrasi, Laiklik ve özgürlükler” gibi çağdaş kurum ve kavramların; ilmi ve insani temellere göre yeniden şekillenmesi… Ve Türkiye’nin yeni bir barış ve bereket medeniyetine öncülük etmesi konularında yoğunlaşmıştır.

Üstadımızın, başta “İnsanın Yozlaşması”, ardından “Adil Düzen ve Yeni Bir Dünya” ve yine “Barış ve Bereket Nizamı “İslam Davası” ve YozlaştırılanCihad Kavramı” gibi birçok kitapları İngilizceye çevrilip merkezi Londra’daki Cagaloglu Yayıncılık organizesiyle; Amazon ve Bornes&Noble (bn.com) gibi dünya genelinde dağıtım yapan yüzlerce online sitesinde ve dijital (e-kitap) sayesinde 120 kadar ülkede yayınlanıp okunmaktadır. Ayrıca Üstadımızın “Yüce Kur’an’ın Manası ve Mesajı” başlıklı Meal-i Kerim yorumları İngilizce ve Rusça tercümeleri ile “Adil Düzen ve Yeni Bir Dünya” kitaplarının Rusça, Arapça, Çince, Japonca ve İspanyolca tercümeleri tamamlanıp basılmış olup; Almanca, Fransızca, Kırgızca ve Farsça tercümelerinde de sona yaklaşılmıştır.

Milli siyaset ve sorumluluk düşüncesini farklı bir boyutta ele alan ve yorumlayan Hocamız; yaklaşık 40 yıldır Türkiye’mizin her yerinde, Avrupa’da ve İslam ülkelerinde, önemli seminer ve konferanslara katılmaktadır.

Mili Görüş’e çöreklenmiş bazı şaibeli kişilerin gizli niyet ve tertiplerini haber vermesi, uzun vadeli hedefler ve stratejik tavizler sonucu Parti’ye girdiklerini sezmesi ve söylemesi nedeniyle, Ahmet Akgül’ün teşkilatlarda ve Milli Görüşçü kuruluşlarda hizmet vermesi engellenmeye çalışılmış; Erbakan Hoca ise, kendisinin daha bağımsız davranabilmesi ve nifak çarkı içinde körletilip kirletilmemesi için bu girişimlere karşı çıkmamış, ama kendisini uzaktan destekleyip yönlendirmekten de geri durmamıştır. Erbakan’ın “Adil Düzen” projeleri, AKP’nin siyasi hileleri ve karanlık ilişkileri, Fetullahçı Cemaatin gizli mahiyeti konularında sayılı uzmanlardandır.

1949 Elazığ doğumlu olan, çeşitli konularda yayınlanmış ve hazırlanmış 105 (yüz beş) eseri bulunan yazarımız, evli ve beş çocuk babasıdır.

 

Hocamız’ın Başlıca Kitapları:

● Yüce Kur’an’ın Manası ve Mesajı (Türkçe Meal-i Kerim. Abdullah Akgül Yayına Hazırladı.) (İngilizce ve Rusçaya çevrildi.)

Milli Sorunlarımız ve Sorumluluklarımız (2 Cilt)

Dünyanın Değişimi ve Erbakan Devrimi

Refah-Yol’la Rantiyenin Savaşı

Cemaatin Cılkı, Erdoğan’ın Çarkı, Erbakan’ın Farkı

Türkiye Kuşatılırken, Kuklaların Kapışması

Adil Düzen ve Yeni Bir Dünya (İngilizce, Rusça, Çince, Japonca, Arapça ve İspanyolcaya çevrildi.)

Bizim Atatürk

Küresel Fesatçılık ve Fetullahçılık

Dış Politika Yazıları (I) BOP’un Temel Taşları (1988-1998)

Dış Politika Yazıları (II) Tarihin En Talihsiz Yılları (2002-2015) 

Siyaset ve Strateji Bilgeliği

Osmanlı Sistemi ve Abdülhamit Siyaseti

İslam Davası ve Cihad Kavramı (İngilizceye çevrildi.)

● “İnsan”ın Yozlaşması (İngilizce ve Rusçaya çevrildi.)

Ah-u Figan’ım (Şiir)

Başörtüsü İnkârı ve İstismarı

İslamcı Münafıklar

Milli Şuur ve Ordu

20 Yıl Öncesinden; AKP Gerçeği ve Akıbeti

Bilge(!) Erdoğan’dan, İlkeli(!) Numan’a AKP Tezgâhı

Cezaevinde Yazdıklarım

Siyonizm-Deccalizm Ortaklığı

Devrim Simsarları ve Din İstismarcıları

Dilin Düğümü Çözüldü (Şiir)

Din Dengedir İslam İlericiliktir

Din – Devlet ve Demokrasi

Ergenekon Senaryosu “At Değiştirme” Operasyonu muydu?

(Kadiri - Haydari Tarikatı) Gönül Seması ve Tasavvuf Kapısı

Medeniyet Mücadelesi ve Mehdiyet Müjdesi

● Teşkilatçılık (İletişim ve İşbirliği Sanatı) Mesaj ve Metod

Milli Görüş’ün Marazlıları

● Hak Davanın Hokkabazları

ABD’li Siyonistlerin, AKP’li Piyonistleri

İsrail’in Şımarması ve Armageddon Savaşı

BDP’nin Özerklik Kalkışması

Bir Devrim Yaşanıyordu!

Dünya Dönüşüme Hazırlanıyordu

Hidayet Kıvılcımı ve Hikmet Kılıcı (Şiir)

Katı Ulusalcıların ve Ilımlı İslamcıların Din ve Devlet Tahribatı

Osmanlı’dan Cumhuriyete Kripto Yahudiler ve Pakraduniler

Yüz Kur'ani Kavram ve Yorumları

Konularına Göre: Kur’an-ı Kerim Fihristi

Siyaset Şehveti ve AKP’nin Şerbeti (Yayına Hazırlayan: Ufuk Efe)

AKP’nin Akreplikleri (Yayına Hazırlayan: Ufuk Efe)

Terör-Masonluk ve Mafia Medeniyeti

Cumhuriyet Türkiye’sinde Nifak Hareketleri

Ruhlar-Sırlar ve Uzaydaki Yaratıklar

Sabah Yakın Değil miydi?

Tarikatların Hizmet Sahası ve Islahı

Tuz Kokarsa…

Gaflet miydi, Hıyanet miydi?

Tahribat Ortakları: AKP’nin Arkası, MHP’nin Markası

Türkiye Tarihi Dönemeçteydi!

Yakın Tarihimizde Yüceler ve Cüceler (2 Cilt)

Zafer Muştuları ve Fetih Hazırlıkları

Erbakan’dan İntikam Alanlar

Suriye’de Yaklaşan Hilal-Haç Kapışması

Başkanlık Diktatoryası

15 Temmuz Hıyanetinin Gizemi: Bir Darbe Analizi ve Sistem Krizi

Pazarlık Partisi ve Palavra İktidarı

Kemalizm-Tayyibizm Uyarlaması

Başka Çare Kalmamıştı

İslam’dan Uzaklaştıkça, İnsanlıktan Çıkılması

Dert Söyletir Aşk İnletir (Şiir)

● Hainleri Haşlama, Zalimleri Taşlama (Şiir)

● İstanbul Sözleşmesi ve Ailenin Çözülmesi

Türkiye'nin Erdoğan'la Sınavı ve Ukrayna Savaşı

● Hamas, Şeytanı Şaşırtmış ve Dünyayı Uyandırmıştı

 

Üstadımızın hazırladığı; İlköğretimden, Üniversiteye kadar öğrencilerimize inanç ve ahlâk esaslarını ve Milli-İnsani sorumluluklarını öğretecek Ders Kitapları:

● İlkokul 4-5: Çocuklar Sizin İçin Yaratılış Harikaları ve Din Ahlâkı

● Ortaokul-1: İslam; Doğal Hayat ve Güzel Ahlâktır

● Ortaokul-2: Allah'a İman ve Ahlâk Kuralları

● Ortaokul-3: Bilimin Işığında Allah’ın Varlık Kanıtları ve İslam Ahlâkı

● Lise-1: Yaratılışın Bilimsel Kanıtları

● Lise-2: İslam'ın Aydınlığı ve İmtihanın Şartları

● Lise-3: Müslüman; Güzel Ahlâk ve Sorumluluk Taşıyandır

● Lise-4: "Gençliğin Ahlâki Sorunlarına Milli Çözüm Programı"

● Üniversite-1: Yaratılış Sırları ve İslam’ın Esasları

● Üniversite-2: Allah'ın Varlığı ve İmtihanın Sırrı

● Üniversite-3: Olgun Müslümanın Hayatı ve İslam’ın Amacı

 

Üstadımızın Kitaplarından Derlenen Yeni Kitaplar:

Ahmet Akgül’e Göre; Laiklik, Demokrasi ve Cumhuriyet Kavramları

(Hazırlayan: Nevzat Gündüz)

Üstat Ahmet Akgül’ün; Milliyetçilik Anlayışı

(Hazırlayan: Orhan Atay)

Ahmet Akgül’ün; Alevilik, Bektaşilik ve Şiilik Yaklaşımı

(Hazırlayan: Veysel Uzun)

Üstat Ahmet Akgül’e Göre; Kemalizm’le Atatürkçülük Farkı

(Hazırlayan: Ufuk Efe)

Ahmet Akgül’e Göre; Ülke Sorunları ve Çözüm Yolları

(Hazırlayan: Okan Ekinci)

Ahmet Akgül’e Göre; Genel Ahlâk Esasları ve Temel İnsan Haklarına Saygı

(Hazırlayan: Fatma Betül Erişkin)

Üstat Ahmet Akgül’ün; Siyonizm Saptamaları

(Hazırlayan: Ali Çağıl)

Ahmet Akgül’e Göre; Yaratılış Sırları ve İman Unsurları

(Hazırlayan: Halil Yaman)

Ahmet Akgül’e Göre; Din İstismarcıları ve Devrim Simsarları

(Hazırlayan: Akın Cengiz)

Üstat Ahmet Akgül’e Göre; Tarikat Yozlaşması ve Tasavvuf İhtiyacı

(Hazırlayan: Abdussamet Çağıl)

Üstat Ahmet Akgül’ün; Adil Medeniyet Programları

(Hazırlayan: Osman Nuri Çelik)

Ahmet Akgül’ün; Tarih Yorumları – 2 Cilt

(Hazırlayan: Kâzım Gülfidan-Halil Altuntaş)

Üstat Ahmet Akgül’ün; İlginç Anıları ve Rüyaları

(Hazırlayan: Ramazan Yücel)

Ahmet Akgül’ün; İçtihad Perspektifi ve Orijinal Projeleri

(Hazırlayan: Abdullah Akgül)

Ahmet Akgül’ün; Hikmet Uyarıları ve Veciz Uyarlamaları

(Hazırlayan: Neslihan Bayraktar)

Üstat Ahmet Akgül Hocamızın; Tenkit (ve Tebrik) Yazıları – 2 Cilt

(Hazırlayan: Mus’ab Eryıldız-İsmail Erkut)

Ahmet Akgül’den; Siyaset ve Strateji Kuralları

(Hazırlayan: Necati Akgül-Ali Mert)

Ahmet Akgül’e Göre; Yönetme ve Liderlik Sanatı

(Hazırlayan: Yakup Gözübüyük)

Ahmet Akgül’ün Saptamalarıyla; Erbakan ve İnsanlık Davası

(Hazırlayan: Ahmet Cömert)

Ahmet Akgül’e Göre; Erdoğan ve Takımının Ayarı ve Tahribatları – 3 Cilt

(Hazırlayan: Nail Kızılkan-Sezai Kurt-Mehmet Sıtmapınar)

Ahmet Akgül’e Göre; Fetullah Gülen’in Perde Arkası

(Hazırlayan: Mehmet Akif Avcı)

Ahmet Akgül’ün Gözüyle; Farklı Kesimlerden İnsan Manzaraları – 2 Cilt

(Hazırlayan: Osman Eraydın)

Ahmet Akgül Üstadımızdan; Erbakan Hoca’ya Yönelik İthamlara Yanıtlar

(Hazırlayan: Necmettin Musa Bişkin)

Ahmet Akgül'den Kahramanlık Şiirleri (Hazırlayan: İsmet Sezgin)

Ahmet Akgül’den; Seçme Şiirler (Hazırlayan: Ömer Çağıl)

Ahmet Akgül'den Şiirler Harmanı (Hazırlayan: Orhan Yılan)

Ahmet Akgül'den Edep-İstikamet-Hikmet ve Hakikati Öğreten Şiirler

(Hazırlayan: Yalçın Gözübüyük-Erdem Kaya)

 

Hocamızın Önsözünü Yazdığı Milli Çözüm Yayınları:

Üstad Ahmet Akgül’ün Özgeçmişi ve Öğretileri

(Yakup Gözübüyük)

● Haykırış (Şiir - Ali Çağıl)

AKP Yönetimi ve Tahribat Yöntemi Sistem Tahlili ve Siyaset Tenkidi

(Nevzat Gündüz)

● Sözün Çözüme Dönüşmesi (Siyasi Fıkralar - Osman Eraydın)

● Ayar Aynası ve Nokta Atışı (Sosyal ve Siyasi Fıkralar - Erdoğan Bişkin)

Milli Çözüm Ekibinden: İlginç Rüyalar ve Manevi Uyarılar – 2 Cilt

(Hazırlayanlar: Fatma Betül Erişkin – Nail Kızılkan – Neslihan Bayraktar)

 

 

INTRODUCTION OF USTADH AHMET AKGÜL

 

Before the ADİL DÜZEN (JUST ORDER) conference at the Kyrgyzstan Arabayev University, which we were attended, an academician had introduced Ustadh Ahmet Akgül in the following way:

Ahmet Akgül is an outstanding scholar and thinker in Türkiye who amalgamate ideas of; Islamic principles and human needs, Atatürk's thoughts on change, Positive Nationalism, and social balance. He has written around 100 books, some in three volumes, all original and unique works. Ten of these books have been translated into English, Russian, Japanese, Persian, French and Arabic. He is considered the most distinguished disciple and follower of Türkiye's legendary Prime Minister Prof. Dr. Necmettin Erbakan. For about 40 years, he has participated in scientific conferences throughout Türkiye, Europe, and the Islamic world. He is a man of wisdom and a visionary who has sensed and explained significant developments in Türkiye, the region, and the world decades in advance, facing many difficulties and attacks, yet always proving to be right in the end. He is the editor in chief of the MİLLİ ÇÖZÜM MAGAZINE (A strategic magazine published in Türkiye) which closely followed by Türkiye's military and civilian senior bureaucrats, university professors, prominent writers and commentators, and state officials. Our Ustadh advocates for original ADİL DÜZEN (Just Order) programs based on reason, science, history, conscience, and the Quran, incorporating the beneficial aspects of capitalist, socialist, and liberalist systems while discarding their harmful elements. He is 74 years old and has five children. He leads a modest life, far from luxury and comfort, never accepting royalties for any of his books, magazines, articles or conferences with all expenses covered by about 40 voluntary and dedicated friends of the cause and for the sake of Allah. He maintains that it is forbidden to preach religion and knowledge for money, position, and personal gain, thus owing no favors to any group or power. Besides his nearly 105 books, our Ustadh has also prepared RELIGION and ETHICS textbooks suitable for scientific truths and the essence of Islam without adhering to any sects, for Primary School (grades 4-5), Secondary School (grades 1-2-3), High School (grades 1-2-3-4), and University (grades 1-2-3), topics often overlooked even by political parties and governments.

During our so special conversations, as his sincere students and followers, we asked him: 'How did you prepare these (over 100) books? How did you manage your time?' Our Ustadh Ahmet Akgül answered us in a way that would be an example and encouragement for us:

"1- Except for serious illness and major difficulties, for almost 60 years, I have never put off today's work until tomorrow, and even beyond that, I never attempted to delay the morning's work to the afternoon or the afternoon's to the evening. Because it was necessary not to waste my limited lifetime capital on idle pursuits, which the Quran warns against as 'LAĞVİYAT' (futile activities).

2- I never hesitated to listen to and learn from anyone who had knowledge and experience in a subject, even if they were much younger than me... or just an ordinary and simple person, because the biggest obstacle to learning and acquiring knowledge is pride and arrogance.

3- I have tried to read and understand every piece of writing and book by people, whether local or foreign, left-wing or right-wing, known or unknown to me, loved or disliked by me.

4- From these or from what I heard on TV programs and in conferences, I took notes of the information that I learned and found important, and never hesitated to write and convey them, mentioning their sources.

5- Without getting stuck on the whimsical desires and objections of my closest ones, my fellow companions, my Political Party members, those in active and competent positions... Or considering the account and favor of my personal comfort and interests, I never hid the TRUTHS that my mind and conscience found beneficial and right, nor did I wrap them in various covers to make them difficult to understand.

6- I strived to help all people whom I met on any occasion, whom I had enough closeness to drink a tea or share a traveling on a plane for an hour, to gain and enhance their moral and conscientious awareness and honor, and especially their eternal and spiritual peace. In other words, my aim was not to benefit from their position, resources and compliments, but to be beneficial to them.

7- Perhaps as a fruit and grace of these sincere goals and effortsAnd certainly, as a grace and blessing of Almighty God (Allah), thankfully, it became easy for us to read an average 700-page book in an hour or two, to read quickly, and to produce intended 10-page notes of congratulations and criticism about that book."

 

 

رسالة تعريفية لمعلمنا أحمد أكجول

قبل مؤتمر النظام العادل في جامعة قيرغيزستان أراباييف، والذي حضرناه، قدم أحد المحاضرين أستاذنا أحمد أكجول على النحو التالي: أحمد أكجول موجود في تركيا؛ إنه عالم ومثقف نادر جدًا يجمع بين المبادئ الإسلامية والمتطلبات الإنسانية، وفكر أتاتورك في التغيير والقومية الإيجابية والتوازن الاجتماعي. ألف حوالي 100 كتاب، بعضها في 3 مجلدات، وجميعها أعمال فريدة وأصيلة. 10 من الكتب؛ تمت ترجمته إلى الإنجليزية والروسية واليابانية والفارسية والفرنسية والعربية. البروفيسور الراحل، أحد رؤساء وزراء تركيا الأسطوريين. دكتور. ويعتبر من أكثر الطلاب المميزين وأتباع نجم الدين أربكان.
لقد حضر المؤتمرات العلمية في جميع أنحاء تركيا وأوروبا والجغرافيا الإسلامية منذ ما يقرب من 40 عامًا. إنه رجل حكيم تنبأ وشرح التطورات المهمة في تركيا ومنطقته والعالم قبل عقود، وتعرض للعديد من المشاكل والهجمات لهذا السبب، لكنه كان دائما على حق في النهاية. وهو رئيس تحرير مجلة الحل الوطني، التي يتابعها عن كثب كبار البيروقراطيين العسكريين والمدنيين، وأساتذة الجامعات، والكتاب والمعلقين المهمين، ومسؤولي الدولة في تركيا. ضد الأنظمة الرأسمالية والاشتراكية والليبرالية في العالم؛ فهو يحتوي على الجوانب الجيدة والمفيدة لجميعها، لكنه يترك الجوانب السيئة والضارة؛ سيدنا، الذي أعد ودافع عن برامج النظام العادل الأصلية القائمة على العقل والعلم والتاريخ والضمير والقرآن، يبلغ من العمر 74 عامًا وأب لخمسة أطفال. لا يتقاضى إتاوات أبدًا عن أي من كتبه أو مجلاته أو مقالاته أو مؤتمراته، ويعيش حياة متواضعة بعيدًا عن الترف والراحة، ويغطي نفقات كل ذلك بحوالي 40 من الرفاق المتطوعين والمخلصين في سبيل الله. المعلم الذي يدافع عن "حرمة التبشير بالعلم" وبالتالي لا يدين بالشكر لأي مركز أو حكومة. باستثناء ما يقرب من 105 من أعمال أستاذنا، حتى الأحزاب والحكومات تظل غير مبالية؛ الدين والأخلاق في المرحلة الابتدائية: 4-5، المرحلة المتوسطة: 1-2-3، المرحلة الثانوية: 1-2-3-4 والجامعة: 1-2-3، وفقاً للحقائق العلمية وجوهر الإسلام. ولكن بغض النظر عن أي طائفة، فقد أعد كتب العلم. خلال أحاديثهم المميزة جداً، كتلاميذه ومتابعيه المخلصين: "كيف أعددتم هذه (100) كتاباً يزيد عن مائة، كيف رتبتم وقتكم؟" أجاب أستاذنا أحمد أكجول على أسئلتنا كالتالي، ليكون قدوة وتشجيعًا لنا:



1- منذ ما يقرب من 60 عامًا، باستثناء الأمراض الخطيرة والصعوبات الكبيرة؛ ولم أؤجل عمل اليوم إلى الغد، كما أنني لم أحاول تأجيل عمل الصباح إلى الظهر أو عمل الظهر إلى المساء. لأنه لا ينبغي لي أن أضيع رأس مال حياتي المحدود في مساعي فارغة ومجانية يسميها القرآن الإلغاء ويحرمها

 

2- حتى لو كان شخصًا لديه معرفة وخبرة في موضوع ما، حتى لو كان أصغر منا كثيرًا... حتى لو كان شخصًا عاديًا وبسيطًا، فأنا لا أشعر بالإهانة أبدًا عند الاستماع إليه أو تعلم شيء ما، لأن أكبر عائق أمام التعلم والحصول على العلم هو الكبرياء والكبر

-3ما حصلنا عليه؛ حاولت أن أقرأ وأفهم كتابات وكتب الجميع، محليًا أو أجنبيًا، يساريًا أو يمينيًا، أعرفه أو لا أعرفه، أحبه أو أكرهه.
4- كنت أسجل المعلومات التي تعلمتها وأجد أهميتها منها أو مما سمعته في البرامج والمؤتمرات التليفزيونية، ولم أتردد قط في كتابتها ونقلها بذكر أصحابها
5- من خلال الوقوع في الرغبات والاعتراضات التعسفية من أقرب أقاربي ورفاقي وأعضاء الحزب وذوي المناصب ذات النفوذ والكفاءة... أو من منطلق حرصي على راحتي ومصالحي الشخصية، لم أخفي أبدًا الحقيقة التي قالها لي يجدها العقل والضمير نافعة ومفيدة، ولم أصعب فهمها بتغليفها بأغلفة مختلفة
6- كل الأشخاص الذين التقينا بهم في أي مناسبة وأصبحنا قريبين بما يكفي لتناول كوب من الشاي أو السفر لمدة ساعة على متن الطائرة؛ حاولت مساعدتهم على اكتساب وزيادة وعيهم الأخلاقي والضميري وكرامتهم، وخاصة سلامهم الروحي والعالمي. بمعنى آخر، كنت أهدف إلى أن أكون مفيداً له، وليس أن أستفيد من منصبه وفرصه ومجاملاته.
7- ولعل ذلك يعتبر ثمرة ومعجزة للأهداف والجهود المخلصة... وطبعا بفضل الله تعالى وفضله لا بد من قراءة كتاب ما يقارب 700 صفحة بسرعة في ساعة أو ساعتين. وتهنئة هذا الكتاب وانتقاده عمدا، والحمد لله أن إنتاج ملاحظات من 10 صفحات أصبح أسهل بالنسبة لنا.
أطيب التحيات…
Yorumu Takip Et
Bildir
guest
3 Yorum
En Yeniler
Eskiler Beğenilenler
Inline Feedbacks
View all comments
a.hakan

Hesaplaşma Yaklaşırken
İsrail de Etkiliçevreler artık Türkiyeyle restleşme zamanı geldiğini dillendirirken, ABD PKK ve PYD le beraber bölgeti silah deposuna çevirmekte ilginç olanda Türkiye nin Terör örgütü ilan ettiklerine ABD yardımları içinde önemli miktarda RUS yapımı silahların da bulunmasıydı. Küfür tek milleti Gavurun solcusu sağcı olmazdı.
Evet Erdoğanın yıllar önce ilan ettiği “Diyarbakırı yıldız yapacağız” açıklaması, Diyarbakırda yapılan Kürt çalıştaytarıyla hızla gedefine varmaktaydı.
Venezuelladan gelen onurlu ses Artık Siyonist yahudiden hesap sorulma zamanın geldiğinin işaret fişeklerinden di.

Veysel

Maşalar!
Ülke olarak bulunduğumuz coğrafya o kadar mühim ki bir an bile boş durmaya, beklemeye fırsat tanımıyor. Bu sırada ülkeyi ve bölgeyi yakmak için pkk gibi maşalar ile ülkemiz üzerine ateşler atılıyor. ülkemizi yöneten zevat ise değil ateşi yahut maşayı bertaraf etmek, kendi düzenlerini korumaktan başka bir iş yapmıyorlar. Ama yakında aklın ve vicdanın yolunu tercih eden. HAKKIN taraftarları ipleri eline alacak, maşaları tutan elleri ve maşaları kıracak. Mazlumların ve şehitlerin intikamı alınacaktır inşallah.

Harun AKGÜL

TÜM MİLLİ ÇÖZÜMCÜLERE!
Çıktığı günden bu güne Milli Çözüm Dergimizi yakınen takib eden bir kardeşiniz olarak şunları belirtmek istiyorum. Bir kusurum olursa şimdiden affınıza sığınıyorum.
1-Milli Çözümün akla, mantığa, inancımıza, vicdanımıza uygun doyurucu, eğitici ve heyecan verici yazıları taldire şayan ve çok gerekli ve önemlidir. Fakat özellikle Milli çözüm sitesinde yayınlanan yazılara, Milli Çözümcüler olarak yorum yazmada, görüş ve fikirlerimizi beyan etmede çok ama çok gevşek, tembel ve umursamaz davranıyoruz.
2-Milli Görüş kanalı internet sitesinde, insanımızın istifade etmesi, bilgilenmesi ve gerçeği görmesi adına yayınlanan videoları takib etme, o videolarla ilgili yorum yazma ve yine o videolar üzerinden yapılan ağır eleştirilere karşı tutarlı ve belgeli cevaplar vererek görevimizi ifa etme noktasındada maalesef çok ağır ve zayıf davranıyoruz.
3-Ahmet Akgül hocamızın sabırla sayfalarca yazdığı mükemmel konulara bir katkı yapmak ve kaynak sunabilecek argümanlar oluşturma yönündede fazla bir katkı sağlayamıyoruz.
4-Dergimizin, kitapların ve Kur-an Mealinin her kesime ulaşması, duyulması, takib edilmesi ve aktarılması konusundada yeterli gayreti gösteremiyoruz.
Sonuç olarak, çok hayırlı bir yoldayız, çok bereketli bir kervandayız ve çok yakında inşallah gerçekleşecek olan kutlu ve mutlu zaferin kazananları olma yolunda gayret sarf eden gerçek dava erleri olmanın gayreti içerisindeyiz. İşte bu nedenle daha çok çalışmalı, daha fazla enerjimizden katmalı ve daha da gayret göstermeliyiz. Allaha emanet olun.

ÖZEL YAZILAR

YORUMLAR

Son Yorumlar
3
0
Yorumunuzu okumaktan memnuniyet duyarızx