HAKKIN ÖDENMEZ SULTANIM
Hakkın ödenir mi, Sultanım haşa
Mahlûkattan seçtin, insan yarattın…
Senin takdirindir, ne gelse başa
Şükür iman verip, Kendin arattın…
İlhamla ruhuma, kalbe takıldın
Sen Külli irade, Külli akıldın
En güzel sûrette, şerefli kıldın
Sırma saçlarımız, örüp tarattın…
Rüzgârda “Hu..!” sesin, yelde esersin
Kâinat tabiat, sanat eserin
Toprak hava ve su, âb-ı kevserin
Sayısız nimetle, bizi donattın…
Baharda yeşerttin, cennet misali
Bülbül güle kondu, buldu visali
Bizzat yaratırsın, yoktur emsali
Güz gelince hepsin, solup sararttın…
Ver’adan nasipsiz, gözü fetvada
Makam çıkar için, daim taklada
İzzet Sana kulluk, şeref takvada
İmtihan sırrıyla, halka horlattın…
Sen ise çok nankör, çıktın be insan
Sonun berbat olur, nefse tapınsan
Hâlık’ı unutup, kapıldın hırsan
Hidayet karartıp, şöhret parlattın…
Bencil cimri hain, nefse köleydin
Çaldın hile yaptın, yalan söyledin
Sövdün dövdün üzdün, kul hakkı yedin
Zalim olup nice, yürek kanattın…
Sen kulluk yapmadın, kandın nefsine
Hak’tan yüz çevirdin, döndün tersine
Türlü günahların, battın hepsine
Ey gafil elinle, bahtın kararttın…
Kur’an’a sataştın, hükme kininden
Talimat alırdın, şeytan cininden
Yamadın dünyanı, yırtıp dininden
Cehennem ateşin, yakıp harlattın…
Son Yolculuğun
Son Yolculuğun
Rabbim Eşrefi mahluk yarattı,
En şerefli varlık insansın nefsim!
Neden hırs içinde bogulursun ki!
Sultan Süleyman ‘ a kalmayan dünya ,
Sana mı kalacak , boşuna didinirsin…
Cennetle mujdelendigi halde
Seccadede sabahlardı Peygamberin!
Bu durumu sorunlara ?
Ne kadar güzel bir cevap verirdi !
O güzel Nebiim!
Şükreden bir kul olmayayım mı?
Medet Allahım
Esman dır tüm kainatta tecellin
Görmeye göz gerek Kün demen yeterli
Takdirin herşey sebep neden gereksiz
Hikmetine sual olmaz şeksiz şüpesiz
Türlü günaha bulaştım affet
Tevbemi bozdum kusurum setret
Halim arz edem son dilekçem medet
Kapında kıtmirim, affını beklerim lutfet