Siyona yaranmanın, fırsatı düştü

Erbakan’a havlayıp, kininiz kusun!

Numan’la masonların, yolu örtüştü

Bil, başına geçecek, kurduğun pusun!

En kutlu bayramlara, gebe sahurlar

Bu yüzden Erbakan’dan, korkar gâvurlar

Peki niye Numan’ı, pek savunurlar

Bu bir yüzkarasıdır, kim seni yusun!

“Siyasetten elini, çeksin Erbakan…

Meydanda kalsın sade; Numan, Erdoğan”

İsteyen masonlardır, zalim Amerkan

Ya doğruyu konuşun, veyahut susun!

Hoca’dan kurtulmak çin, niye uğraşır

Milli Görüş hak diye, Siyon savaşır

Erbakan’ın şahsında, dine sataşır

“Davasından vazgeçip, evde otursun!..”

Arslana saldırıyor, eşek arısı

Oysa bu soysuzları, takmaz karısı

Makam menfaat kapmak, için tüm hırsı

Nankörlüğün daniskası, işte sen busun!

“Adil düzen, D-8”, engel sayanlar

Söylem değişip Siyon, sele kayanlar

Ey Batıla yanaşıp, Haktan cayanlar

Artık kimse yutmuyor, hokus pokusun!

Hidayetin kararmış, nursuz yüzünü

Hıyanetin çürütmüş, iman özünü

Feraset gördürürmüş, gönül gözünü

Körsün, hala kalkmamış, gözdeki pusun!

Hak davası olmayan, davarmış meğer

Sütü bozuk; sadıkı, savarmış meğer

Vay be, ne çok cılk adam, da varmış meğer

Nefs atına bineni, şeytanlar tutsun!

Mademki tüm sebepler, tükendi sabret

Bekleyin gelecektir, Rabbani nusret

Kur’an’ın müjdesidir, bitecek hasret

Sadık kullar ilahi, kelam okusun!