AKP’NİN KARANLIK TARAFLARI

Milli Görüş içerisinde Yenilikçi takımının hazırlanışından itibaren, Recep T. Erdoğan’ın bağlantılarını, AKP’nin perde arkasını, dinimize ve devletimize yönelik tahribatlarını; belgeler ve sağlam bilgilerle anlatan yüzlerce makale yazmış, 10 kadar kitap hazırlamış ve toplumu uyarmaya çalışmıştık. “AKP ve Akıbeti”, “AKP İntihara Gidiyor”, “Türkiye Uçuruma Sürükleniyor”, “BDP’nin Özerklik Ezanı, Türkiye’nin Cenaze Namazı”, “Tuz Kokarsa”, “Bilge(!) Erdoğan’dan İlkeli(!) Numan’a…”, “Türkiye Büyüyor mu, Bölünüyor mu?”, “Cemaatin Cılkı, Erdoğan’ın Çarkı”, “Türkiye Dağılacak mı, Doğrulacak mı? (Ahmaklar Okumasın)” gibi kitaplarımız bu maksatla yazılmıştı. İşin ilginç tarafı; AKP iktidarı ve yandaşları, cemaat ve militan müridanları kadar, sözde muhalif odakların da bu kitaplara ve yazılara kasıtlı olarak ilgisiz kalmasıydı!.?  Sağcısından solcusuna, Cemaatcısından Erdoğancısına pek çok yazar ve yorumcu bu kitaplardan ve yazılardan yararlanıp alıntılar yaptıkları ve aktardıkları halde, her nedense kaynak göstermiyor ve Milli Çözümü gündeme getirmiyorlardı.

AKP’nin Batı’nın destek ve teşvikiyle ve bu ülkelere verilen bir dizi taahhütle kurulduğu yolunda bugüne kadar pek çok haber yayınlandı. Üstelik bu iddialar, bugün yeni ortaya atılmadı. Daha partinin kuruluşundan itibaren bu iddialar basında yer almıştı. Gündeme getirenler de eski yol arkadaşlarıydı, yani Recep Beyin içinden çıkıp geldiği Milli Görüş hareketinin lider ve kurmay takımıydı. Ancak bu kez farklı bir şey yaşandı. Ünal Tanık’ın Rotahaber’de 16 Aralık’ta yayınlanan “Çamlıca’daki o villada anlatılanlar”başlıklı yazısı ve yazar Abdurrahman Dilipak’ın anlattığı bilgilerle su yüzüne çıkan ilişkiler yumağı, dalga dalga kamuoyunda yankılandı.

Dilipak, Merkez Parti Genel Başkanı Abdurrahim Karslı’nın evinde özetle şunları anlatmıştı:

Batılı ülkeler, 1990’lı yılların başlarından itibaren Türkiye’ye sıklıkla gidip gelmeye başlamıştı ve siyasal İslamcı gruplarla, bir takım taahhütler karşılığında yol arkadaşlığı yapmaya çalışılmıştı. Bu teklif önce Milli Görüş lideri Necmettin Erbakan’a yapılmış, O’nun kesinlikle reddetmesi üzerine arayışa giren ABD, İngiltere ve İsrail temsilcileri, aynı teklifi bu kez Tayyip Erdoğan ve Abdullah Gül’e taşımıştı. Her iki isme yabancı odaklarca alınan taahhüt karşılığında destek çıkılmış ve AKP kurularak iktidar yolu açılmıştı.

Dilipak da bunları doğrulamış, ama zoraki yorumlarla kıvırmaya başlamıştı

Merkez Parti Genel Başkanı Prof. Abdurrahim Karslı’ya dayanarak anlatılan bilgiler gündemi sarsarken, olayın tanıkları ise peşpeşe o günlerde yaşananları doğrulamaya başlamıştı. İlk doğrulayan görüşmelere katılan Abdurrahman Dilipak’tı. Dilipak, Erdoğan‘ın artık bağımsız hareket ettiği şerhini düşerek, Ünal Tanık‘ın yazısında yer alan bilgileri yalanlayamamıştı. Dilipak‘ın ardından  toplantıya katıldığı belirtilen bir diğer isim Ali Bulaç da köşesinde toplantıya katıldığını doğrulayarak, şunları aktarmıştı:

“Dilipak, Rotahaber’den Ünal Tanık’a konuşulanları teyit edince yazmaya karar verdim. AKP hükümetinin neden Batı’yla bozuştuğunu anlamak için artık bunları yazmak lazım. Evet, o toplantıda vardım, 40 senedir tanıdığım Abdurrahman Dilipak, bunları –ifadelerde bazı değişiklikler olsa da- anlattı. Mesele şu: 1998’lerden başlamak üzere Amerikalılar, sıklıkla bizlerle görüşmeye başladılar. Biri gidiyor, üçü geliyordu. Sordukları şuydu: “Türkiye’de dindar zemini kuvvetli bir iktidar mümkün mü?” Ben ana fikir olarak şunları söylüyordum: “Türkiye’de İslami-muhafazakâr aktörlerin belirleyici rol oynadığı bir döneme giriyoruz. Kronikleşmiş sorunlarımızı eski zihniyetle çözemeyiz; bölge gibi Türkiye de yeniden şekillenmek durumunda, Batı İslam’a, Müslümanların hayat tarzına ve kaynaklarına saygı göstermelidir. Batı ile savaşmak zorunda değiliz ama Batı’nın süren tahakküm ve hegemonyası altında Ortadoğu böyle devam edemez. İsrail sınırlanmalı, rejimler demokratikleşmeli, kaynaklar adil dağıtılmalı, İslam’ın cevaz verebileceği siyasetlere engel olunmamalı.”

 Ancak ne aktivistim ne siyasi bir hevesim vardı. Dilipak ise çok hareketli, aktif bir arkadaşımız. Tanıyanlar bilir, her konuda projesi var. Yeni dönemde Türkiye için mümkün bir siyasi proje hazırladı, bundan hayli saygın kişilere bahsetti. Ve onun ifadesine göre Ankara’da birilerine çalıştığı dosyayı verince, Amerikalıların görüşme trafiği değişti, bir süre sonra Dilipak, projesinin “bazı değişiklikler”le AKP olarak ortaya çıktığını gördü. Bundan sonrası hepimizin malumu!  Amerikalılar, ikna edebilselerdi söz konusu projeyi Erbakan hocaya uygulatmayı düşünüyorlardı, ancak o reddetti. Erbakan hoca vefatından önceki son görüşmemizde AKP’nin nasıl kurulduğunu uzun uzun anlattı, elindeki bazı belgeleri bana gösterdi; Ertan Yülek Bey şahittir.”

Fetullah Gülen de Haham olacak mıydı?

Paralel yapının deşifre olmasıyla köşeye sıkışan Fetullah Gülen Türkiye’ye iade edilmemek için Kanada’ya gitme hazırlığına başlamıştı. Türkiye ile suçlularıiada anlaşması bulunmayan Kanada’ya daha önce de Tuncay Güney de kaçmıştı. Verdiği yalan yanlış ifadelerle Ergenekon soruşturmasının başlamasını sağlayan ve ardından Kanada’ya kaçarak haham olan Tuncay Güney, paralel yapının elebaşı Fetullah Gülen’e ilham kaynağı mı olacaktı? Türkiye ile suçluları iade anlaşması olmayan Kanada’ya kaçmak isteyen Fetullah Gülen’e yakın isimlerin Kanada hükümetiyle temas kurup izin istedikleri ve Toronto’da ikamet baktıkları ortaya çıkmıştı.

Yönetmen Serkan Koç’un açıklamalarına göre:

Belgesel çekim ve gösterim çalışmalarında röportaj yaptığı ve ABD’de çok tanınan bir gazeteci olan Wayne Madsen kendisine çarpıcı bilgiler aktarmıştı. ABD’de daha önce Kafkasya’daki ve Kosova’daki ayrılıkçı hareketlerle, Gülen cemaatinin bağlantısını ortaya koyan ve dünyadaki İslami hareketleri araştıran gazeteci olarak bilinen Madsen’in iddiasına göre geçtiğimiz yıl Gülen ile Kanada hükümeti arasında bir görüşme yapılmıştı. Madsen yaptığı araştırmada paralel yapının bazı önemli isimlerinin Kanada’ya giderek hükümetle temas kurduğunu ve Gülen’in ikamet edeceği bölgede hazırlıkların başladığını vurgulamıştı.

 Milli Çözüm Dergimiz tam o sıralarda ve defalarca yazmıştı:

Aslında, Batılıların Tayyip Erdoğan ismini, Refah Partisi Beyoğlu İlçe Başkanı olduğu dönemde gündemlerine almıştı. Daha o yıllarda Amerikan Büyükelçisi olarak görev yapan Morton Abromowitz’in dikkatini çekmeyi başarmış, dış güçlerle ve Yahudi Lobileriyle işbirliği yapacağı kanaati uyandırmıştı. Erdoğan ile Abromowitz’in ilk ilişkisine dair bilgiler, sonunda yandaş ve yalakalığa soyunan ve TRT Haber’in başında bulunan Nasuhi Güngör’ün 2001’de yazdığı “Yenilikçi Hareket” isimli kitabında yazılmıştı. İki isim arasındaki ilk ziyaret, gazeteci Ruşen Çakır’ın arabuluculuğu ile Kasımpaşa’da yapılmıştı. Erdoğan ismi, o tarihten itibaren hep Batılı siyasetçilerin gündeminde olacaktı. RP İstanbul İl Başkanı iken ABD, İngiltere ve İsrail temsilcileri ile şimdilerde gündeme gelen görüşme ve taahhütler tamamlandı. Bazı yorumlara göre,  Erdoğan, 29 Mart 1994’de yapılan yerel seçimleri bu gizli destekle kazanmıştı. Bu seçimlerde, daha sonra yapılacak 2002 seçimlerinde olduğu gibi oyların, partiler arasında dağıtılması sağlandı ve Erdoğan’ın küçük bir farkla İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı seçilmesinin önü açıldı. (RP: 25.6, ANAP: 24.6, SHP: 17.5, DSP: 14.1, DYP: 12.5)

“Yenilikçi hareket, Türkiye’deki İslamcıların öncüleridir” sözleri ile tanınan CIA Ortadoğu ve Türkiye masası şefi Graham Fuller üzerinden ABD ile yapılan temaslar arttırılmış ve artık partinin kurulma çalışması tamamlanmıştı. 14 Ağustos 2001’de resmen kurulacak olan AKP’nin açıklanmasından bir hafta önce Erdoğan’ın Üsküdar’daki bürosunda bir görüşme yapılmıştı. İngiltere’nin İstanbul Başkonsolosu Roger Short ile Erdoğan arasında yapılan bu görüşmenin ayrıntıları, Erdoğan’a yakınlığı ile bilinen 8 Ağustos 2001 tarihli Yeni Şafak gazetesinde yer almıştı. Habere göre, Short kanaatini: “Böyle bir partinin kurulması bizi mutlu eder” şeklinde açıklamıştı.

Cumhurbaşkanı Sn. Recep Tayyip Erdoğan Adalet Akademisin’deki konuşmasında: “Dış güçler için çalışan savcı da olamaz, hâkim de” buyurmuşlardı. Şimdi Sn. Cumhurbaşkanına sormak lazımdı: Yıllarca Eş Başkanlığını yaptığınız BOP, dış güçlerin mi, yoksa Türkiye’nin mi bir planıydı? Girmek için can attığınız AB (Avrupa Birliği) Milli bir yapımıydı, yoksa dış güçlerin bir ortaklığı mıydı?

Belediye başkanı olunca kurumsal ilişkiler yoğunlaşmıştı!

Erdoğan, Belediye Başkanı olduktan sonra ilişkiler daha kurumsal bir şekilde yürütülmeye başlandı. 14 Ekim 1996’da Erdoğan’ı başkanlık makamında ziyaret eden Abromowitz, Erdoğan’a, “Siz Türkiye’nin geleceği için çok önemlisiniz”(!?) buyurmuş,  Erdoğan da, Abromowitz’in olumlu ve sıcak bir mesaj getirdiğini açıklamıştı. Bu samimiyetin nereden geldiğini bilmeyen gazeteler bu görüşmeye ilişkin haberi, “Erdoğan’a ilginç ziyaretçi” şeklinde haber yapmıştı. (Bak: 15 Ekim 1996/Milliyet) Görüşmenin perde arkasını ise bir dönem Yeni Şafak gazetesinin haber müdürlüğü görevini de yapan “Yenilikçi Hareket” kitabının yazarı Nasuhi Güngör, şöyle anlatmıştı:

“Türkiye’nin geleceği için Tayyip Erdoğan’ı çok önemli gören Abromowitz, gittiği her ülkeden kovulan bir isimdi. Abromowitz, Amerika’nın eski Ankara Büyükelçisi sıfatına ek olarak, sık sık MOSSAD ajanı suçlamalarıyla karşı karşıya kalmış ırk bilinci yüksek bir Amerikan Yahudisi olma özelliğini de taşıyan birisiydi. ABD Dışişleri İstihbarat ve Araştırma Müsteşar yardımcılığı görevlerinde de bulunan Abromowitz, Amerikan istihbarat örgütleri arasındaki koordinasyonu sağlamakla görevliydi.”

Refah-Yol iktidarının 28 Şubat fırtınası ile yıkılıp gitmesinden sonra, Türkiye hem ekonomik anlamda hem de siyasi anlamda bir dizi kargaşa yaşamıştı. Bu sırada Erdoğan, “Akbil yolsuzluğu davası” gibi kapsamlı suçlamaların bulunduğu dosyalar varken, okuduğu bir şiir bahane edilerek cezaevine gönderilmiş, yani halk nezdinde “dindar kahraman” olarak reklamı yapılmış ve gündeme taşınmıştı.

Güneri Civaoğlu’nun kulağına bunları kim fısıldamıştı? 

O dönemin en etkin iki üç gazetecisinden biri olan Güneri Cıvaoğlu, Erdoğan’ın ABD, İngiltere ve İsrail ile girdiği angajmanları bilen insandı.  O zamana kadar koparılan fırtınaları “Erdoğan’ı cilalama” olarak gören Cıvaoğlu, 10 aylık cezanın kesinleşmesi üzerine güya hayal kırıklığını yansıtan bir yorum kaleme almış. 24 Eylül 1998 tarihli Milliyet’te, “Yanlış oyun” başlığı ile bir yazı hazırlamıştı:

“Bir de, siyaset satrancındaki yanlış oyuna işaret edelim: Siyasetin doruklarında, FP’yi bölme planı yapılmıştı… Recep Tayyip Erdoğan ismi, iyice cilalanıp parlatılacaktı. Fazilet Partisi’nin başına geçerse, -bu partiyi neredeyse- tek başına iktidara taşıyacağı havası oluşturulacaktı. Erbakan, elbette buna razı olmayacaktı. Erdoğan, peşine 40-50 milletvekili alarak FP’den kopacaktı.” Bu yazının yazıldığı günlerde Fazilet Partisi’nde “Yenilikçi Hareket” diye bilinen grubun adı bile henüz konulmamıştı. Erdoğan gittiği yerlerde, “ABD ve İsrail benim liderimi sevmiyormuş. Onların sevmemesi, benim Erbakan’a bağlılığım için referanstır” nutukları atıp durmaktaydı.

Cezaevi, parti kurmak için bir ofis gibi kullanılmıştı!

Oysa Erdoğan, cezaevi günlerini, sağlanan ortam sayesinde bir tür kamp hayatı gibi yaşamış, günlük koşturmalardan arınmış olarak yeni parti kurma çalışmalarına odaklanmıştı. Tayyip Erdoğan, 26 Mart 1999 günü girdiği Pınarhisar Cezaevinden, ceza süresini tamamlayarak aynı yılın 24 Temmuz’unda çıkmıştı. Bu arada kurulacak partinin örgütlenme çalışmaları il il tamamlanmış durumdaydı. FP 1. Kongresi’nde Gelenekçi ve Yenilikçi kanatlar arasında yapılan mücadeleden Yenilikçilerin adayı Abdullah Gül’ün mağlup çıkmasından sonra onlara göre bu çatı altında kalmanın bir manası kalmamıştı. (14 Mayıs 2000’de yapılan kongrede Yenilikçi kanadın adayı Abdullah Gül 521, Recai Kutan 633 oy almıştı.)

Artık, bir bahane bularak Fazilet Partisinden kopmanın tam zamanıydı. Bu yöndeki çalışmalara hızlandırılmış Hasan Cemal, Erdoğan ile yaptığı görüşmeyi 4 Ocak 2001’de Milliyet’teki köşesine taşımıştı. Saadet Partisi Genel Başkanı Necmettin Erbakan, ilerleyen yaşına rağmen sesini duyurabileceği her ortamı değerlendirip AKP’yi ve Erdoğan’ı anlatmaya çalıştı. Erdoğan‘ın ülkeyi borçlandırarak refah içinde gösterdiğini ve esas itibariyle de uluslararası güçlerin oyuncağı haline geldiğini anlattı. Erbakan, kamuoyunda AKP kaynaklı dolaştırılan, “Erbakan Hoca akıllı adam. Kendi Saadet Partisinde, öğrencileri de AKP’de bu ülkeye hizmet ediyor” iddialarına çok net çıkış yapmış, bu iddiaları defalarca yalanlamıştı.

Peki Erdoğan, bu kadar ABD ve İsrail ile ilişkili de nasıl böylesine İsrail aleyhine konuşabiliyordu? Bu sorunun cevabını da Erbakan açık yüreklilikle ortaya koymuştu:

İşte böylesine görünüşte İsrail aleyhine konuşabildiği için, Erdoğan ve AKP iktidarı gizlice İsrail lehine en cesur adımları atabiliyordu. Bu tavrı en açık ortaya koyan ise Has Parti Genel Başkanı olduğu dönemde Numan Kurtulmuş oluyordu. Kurtulmuş’a göre, Erdoğan’ın kalbi Muaviye diyor, diliyle Ali’yi övüyordu! Şimdi ise hiç utanmadan Erdoğan’a yalakalık yapıyor, daha önce ağır bir dille kınadığı kötülüklerine keramet ve mazeretler uyduruyordu. En zayıf hükümetler dönemlerinde bile kabul edilmeyen İsrail’in OECD üyeliği AKP döneminde onaylanıyor, Numan Kurtulmuş’un da itirafıyla İsrail’in OECD üyeliği, 1967’den bu yana İsrail’in elde ettiği en büyük zafer sayılıyordu. AKP’nin kuruluşu şahitler ve belgeler ışığında bu şekilde gelişirken, AKP’nin iktidarında geçen 13 yılda Türkiye’de de çok şey değişiyordu. Bir dönem BOP eşbaşkanı olarak açıkça, şimdi perde arkasında Büyük İsrail’in kurulması, bölgenin ve Türkiye’nin parçalanması konusunda çok tehlikeli adımlar atılıyordu.

İsrail Büyükelçisi: “yeni parti bizim politikalarımızla uyumlu çalışacaktır!”

Peki İsrail ABD ve İngiltere temsilcileriyle görüşen Erdoğan, parti kurulma öncesinde İsrail temsilcisiyle dışa dönük temaslar kurmamış mıydı? Bu sorunun cevabı da yine “Yenilikçi Hareket”in 97. sayfasında. Dönemin İsrail Büyükelçisi David Sultan ile yapılan görüşme şöyle anlatılmıştı: “Tayyip Erdoğan’ın AKP’yi kurmadan önce 18 Temmuz 2001’de İsrail Büyükelçisi David Sultan’la bir görüşme yaptığı ve O’na “Yeni oluşacak partinin İsrail ve ABD politikalarına asla ters düşmeyeceği” yolunda garanti verdiği konuşulup yazıldı. Bu David Sultan, uzun yıllar İsrail ordusunda görev yaptıktan sonra dışişleri kadrosuna alınan azılı bir İslam düşmanıydı…”

Bu arada PKK’nın iyice azgınlaşması ve Anadil kampanyası atağı!

Açılım süreci ve Ayn el Arap’taki (Kobani) gelişmeler sonucunda Batı destekli bir şekilde ayaklanma provası hazırlığında olan örgüt, provokasyon girişimlerini arttırmış ve iyice azıtarak güçlü olduğu illerde anadil kullanımı kampanyası başlatmıştı. Ayn el Arap’taki çatışmaları gerekçe göstererek 6-8 Ekim’de şiddet eylemleri gerçekleştiren PKK, şimdi de açılım için kışkırtmalarını yoğunlaştırmıştı. HDP’liler aracılığıyla AKP’ye taleplerini gönderen Kandil’deki örgüt yönetimi Demokratik Toplum Kongresi aracılığıyla, bir yıl sürecek anadil kullanımı kampanyası başlatmıştı. Demokratik Toplum Kongresi, Aralık ayında “Kent, Kasaba ve Beldelerimize Kürdistani Kimliğini Yeniden Kazandıralım” adı altında 21 Şubat 2015’i Anadil günü olarak açıklamıştı. Bu çerçevede 21 Şubat’tan itibaren bir yıl boyunca HDP’nin birinci parti olduğu illerde anadil kullanımı kampanyası yapacaktı.

DTK Eşbaşkanı Hatip Dicle’nin Özgür Gündem’deki köşesinde aktardığına göre, kampanya çerçevesinde şu eylemler yapılacaktı:

– Köy tabelaları, eski isimlerini de içerecek şekilde çift dilli hazırlanacaktı,

– Vatandaşa verilen makbuzlar, Türkçe-Kürtçe basılacaktı,

– Belediye bültenleri Türkçe-Kürtçe basılacak ve anonslar iki dilli yapılacaktı,

– Tüm hizmet araçlarında Kürtçe de kullanılacaktı,

– İşyeri isimleri bu kampanya çerçevesinde Kürtçe adlarla yeniden yazılacaktı.

– Manav etiketleri ve lokanta menüleri iki dilde basılacaktı.

Örgütün bahar aylarından itibaren eylemlerini ve bu tür siyasi girişimleri artıracağını tespit eden TSK’nın da hazırlıklarını artırdığı basına yansımıştı. Karargâh, 2. ve 3. Ordu’da yapılan toplantılarda, alınacak tedbirleri gündemine almıştı. Ve zaten PKK’nın 15 Şubat’a kadar hükümetten adım atılmasını istediği talepler arasında Kürtçe kastedilerek anadilin kullanımı ve eğitimi de yer almıştı. Anarşist Örgütün “Anayasada değişikliğe gidilerek, Kürtçenin resmi dil yapılması” talebini de hükümetin önüne koyduğu medyada yazılmıştı.

Asıl hedef bölge ülkelerinin parçalanmasıydı!

Suriye’nin Kobani bölgesinden IŞİD’in büyük oranda çıkarılmasının ardından bölgede yaşananların arka planı açığa çıkmaya başlamıştı. Uzmanlarca Kobani bölgesi üzerinden süren tartışmalarının asıl hedefinin, fiilen bir “Kuzey Suriye” oluşturulmak istendiği hatırlatılmıştı. Suriye’nin Kobani şehrinde IŞİD etkinliğine önemli ölçüde son verilmesinin ardından uzmanlar bölgede fiili bir “devletleşme” stratejinin hayata geçirilmeye çalışıldığını vurgulamıştı. Bölgede, Suriye’deki iç savaştan doğan boşluktan faydalanılarak fiili bir “Kuzey Suriye” yapısının oluşturulmasının hedeflendiği ortaya çıkmıştı. Suriye’nin parçalanmasından sonra sıranın Türkiye’ye geleceği açıktı. AKP iktidarının hala vurdumduymaz tavrı ve açılım safsataları; gaflet ve cehalet boyutlarını aşıp dalalet hatta hıyanet sınırlarına ulaşmıştı.

Şu anda etkin, yetkin ve çok önemli makamdaki Zat’a hatırlatalım:

İl başkanlığınız sırasında oldukça düşündürücü ve ürkütücü bir rüya görmüş ve arkadaşlarımızla paylaşmıştınız. Rüyanızda (elbette çeşitli hilekârlık ve entrikalar sonucu) “çok yüksek bir makama geldiğinizi, saray gibi geniş, görkemli külliye şeklinde bir bina diktiğinizi; ancak son tuğlayı koyup artık içine yerleşeceğiniz ve sefasını süreceğinizi zannettiğiniz bir anda, o muhteşem binanın temelinden ve tamamen çöküverdiğini” hayretle anlatmıştınız.

Evet, ezeli kader programından, istikbalde yaşanacak bazı olayların misal şeklinde ruh ekranına yansıtılması olan bu tür rüyalar, içinde pek çok işaret ve hikmeti barındırmaktadır. Ey bir takım hıyanetler, inancından ve davasından verdiği tehlikeli tavizler sonucu bugün en yüksek makamlara gelen bedbaht! Artık son aşamaya geldiğinizi ve saltanatınızı ilan edeceğinizi sandığınız ve son tuğlayı koymaya hazırlandığınız bir süreçte, sizin gibi davrananların “nasıl bir inkılapla devrilip derbeder olacaklarını” (Şuara: 227 son ayet) Kur’an’dan okuyup tövbekâr olmanızın tam zamanıdır.!

TSK’nın Hükümete PKK uyarısı!

Basına yansıyan bilgilere göre 2014’ün son MGK öncesi, Genelkurmay karargâhında yaklaşık 5 saat süren bir hazırlık toplantısı yapılmıştı. MGK’nın askeri kanadı elindeki verilerle, kendisine bilgi verilmeyen süreci tartışmıştı. Suriye sınırındaki olaylar, terör bölgesindeki yaşananlar, savaş meydanına dönen kasabalar, Ayn el-Arap’taki durumlar ve HDP eş başkanı Selahattin Demirtaş’ın “Türkiye’de kanton” çağrıları enine boyuna masaya yatırılmıştı. TSK’nın rahatsızlıkları ile birlikte; Türkiye’yi bekleyen büyük tehlikenin yeni bilgi, belge ve fotoğraflarla bir kez daha Recep Erdoğan ve AKP’li bakanlara anlatılması kararı alınmıştı. Özellikle, bugüne kadar basına yansımayan başta Cizre, Midyat ve Silopi olmak üzere kritik noktalardaki hendek fotoğrafları sunumda ayrıcalıklı bir yer alacaktı. Bir de “kanton” çalışmaları ile ilgili fotoğraflar ve PYD eş başkanı Salih Müslim’in PKK’lılarla yaptığı son toplantıların fotoğrafları vardı. 2014 yılının son MGK toplantısında askeri kanat çok özel hendek fotoğraflarını gösterdikten sonra iktidarın dikkatini bir kez daha çekmeye çalışacaktı: “Böyle devam eder de, ayaklanma çıkarsa müdahil olma şansımız azalıyor; Nisan-Mayıs’tan sonra ülkemizi çok sıcak günler bekliyor…”

Askeri kanadın MGK sunumunda Suriye’deki olaylar ve Halep ayrı bir önem taşımaktaydı. Hükümete Halep’teki son kritik gelişmeler aktarılırken, 400 bin civarında yeni bir göç dalgası tehlikesine de vurgu yapılacaktı. Bölgedeki güvenilir kaynaklardan ve serbest bırakılan PKK’lı teröristin anlattıklarından önemli notlara ulaşılmıştı. “Hâlihazırda Kobani’de 400-500 civarında eğitimli, 200-300 civarında az eğitimli PKK’lı bulunmaktaydı, ayrıca 400-500 civarında da eğitimli YPG/PKK’lı vardı. Son günlerde bölgeye PKK’nın beton mevzilere ve tanklara karşı kullandığı yeni güdümlü füzeler yollanmıştı. Şimdi sormak lazımdı:

1-Bu güdümlü füzeler oraya nasıl, hangi yollarla ve kimler tarafından sokulmuşlardı?..

2-Hâlâ Ayn el-Arap’ın yüzde 65’i IŞİD’in elinde bulunuyor ve terör örgütü bölgeden sökülemiyorsa bu silahlar ne işe yarardı?..

3-Yoksa bu silahlar vakti gelince Türkiye’ye karşı kullanılmak için mi saklanmaktaydı?..

Cizre’yi savaş alanına çeviren PKK-HÜDAPAR çatışmasının yaşandığı 27 Aralık Cumartesi günü bakın neler yaşanmıştı:

 Sabahın ilk saatlerinde başlayan ve giderek artan kanlı çatışmalar neticesinde öğle saatlerinde Başbakanlık kanalıyla emniyet ve Jandarma güçleri “operasyon için hazırlık ve yığınak yapın” talimatı alınmıştı. Emri alan güvenlik güçleri tüm hazırlıklarını tamamladıktan sonra beklemeye başlamıştı. Akşamın ilerleyen saatlerinde ise aynı kanaldan farklı bir talimat ulaşmıştı;  “Emir geri çekildi. Zamanlama uygun değil.”  Güvenlik güçleri şaşkındı. Acaba Başbakanlık kendi kararından mı caymıştı, yoksa bu kanala başkaları mı sızmaktaydı?

İşte bu şartlar altında yapılan MGK’da askeri kanat; ayaklanma hazırlıkları ile ilgili çok özel belge ve fotoğrafları kurulun değerlendirmesine sunmuşlardı. Bu arada, Cizre başta olmak üzere PKK’nın ayaklanma üssü olarak tespit edilen “7 çıbanbaşı noktası” ile ilgili şok tespitleri ortaya koymuşlardı. Bu çıbanbaşı noktalarında her yerin nasıl silah deposu haline getirildiği, silahların türleri ve adlarına kadar sıralanarak Recep Erdoğan’a ve Hükümet tarafına aktarılmıştı. Askeri kanat değerlendirmeleri bitirdikten sonra da son söz olarak, “Asayiş çok kritik noktadadır. Teröristle anlayacağı dilden konuşmadıkça netice alınamayacaktır!” uyarısını yapmıştır. Buraya, bir küçük(!) bilgi daha not edelim; TSK, MGK tutanaklarının tümünü dosyalayarak özenle saklamaktadır!?

Bölgede kendinden olmayan vatandaşlara karşı şiddet uygulayan PKK önce askerlik çağında çocuğu olan vatandaşa gidip “çocuğunun bedelli askerlik parasını biz ödeyelim” teklifinde bulunmaktadır. Vatandaştan “çocuğumu askere göndereceğim, istemem” cevabını alınca da “o zaman ya çocuğunu dağa kaçıracağız mecburen bize katılacaktır. Ya da bize şu kadar (en az 10 bin lira) bedelli parası bağışlanacaktır” diye tehdit yağdırmakta ve baskı kurmaktadır.

İşte PKK’nın pervasızlıkları!

. PKK, Muş’un Varto ilçesinde askerlik şubesi açmıştır. Terör örgütü “bedelli gerilla” diye tanımladığı icraatında “Askere Alma Başkanlığı”nda sülüsler hazırlamaktadır.

. PKK’nın bu çalışmaları, YDG-H aracılığı ile hızlandıracağı ve Nisan ayına kadar bütün ailelerin durumları tespit edilip tebligatları yapılacağı talimatı verdiği ortaya çıkmıştır.

. Yine tam denk düşmüşken, son MGK toplantısında askeri kanadın yaptığı  “PKK, Nisan-Mayıs aylarında büyük ayaklanmaya hazırlanıyor”  uyarısı acı bir gerçeği yansıtmaktadır.

. Örgüt kendisinin tanımladığı “zengin kodamanlardan” çocuk başına alınan bedelli parasında ve askere almada promosyon da uygulamaktadır. Kalabalık ailelerde kardeş indirimi yapılması, dağda ölen bir yakınları var ise ailede bir kişinin “bedelli gerilla” faaliyetinden muaf sayılması, kız çocukları için de yarı fiyatına bedel alınması bunlar arasındadır.[1]

. Bu arada bölgede Hizbullah’ın ve HÜDA-PAR’ın “Şeyh Said Seriyyeleri” adıyla silahlı yapılanmayı hızlandırdığı da istihbarat raporlarına yansımıştı.

. Zaten PKK kontrol sağladığı bölgelerde:

a)Asayiş okulları açıp kimlik ve trafik kontrolü yapmaktaydı.

b)Çaresiz halkın vergilerini PKK toplamaktaydı.

c)Halkın bir kısmı PKK’nın kurduğu mahkemelerde yargılanmaktaydı; İnsanlar hak aramak üzere buralara başvurmaktaydı.

d)BDP’li Belediyeler devletin değil, PKK’nın emrinde çalışmaktaydı.

Ve işte bu PKK’nın arkasında Amerika, Avrupa ve İsrail vardı. ABD stratejik müttefiki, AB kutsal hedefi ve İsrail gizli işbirlikçisi olan bir iktidarla bu kirli oyun bozulamazdı. Türkiye’nin acilen bir zihniyet ve istikamet dönüşümüne ihtiyacı vardı. Bu da ancak Milli Şuur–Milli Ordu formülüyle başarılırdı. Çünkü artık Türkiye, resmen olmasa da, fikren ve fiilen parçalanma aşamasına gelip dayanmıştı. Düşman Güçlerin Şeytani hedefleri ve projeleri, işbirlikçi hükümetlerin gaflet ve hıyanetiyle; PKK özerklik kılıflı bağımsızlık ilanı için artık gün saymaktaydı. Yani önümüzdeki baharlar, ya ülkemizin ve devletimizin yıkılmasına, ya da tarihi ve talihli bir dönüşümle, bölge ve dünya dengelerini de değiştirecek yeni bir şahlanışa sahne olacaktı.

AKP, koynunda yılan mı saklamaktaydı?

Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın kafasındaki konfetileri toplayacak kadar büyük bir aşkla sevdiği Mesut Barzani’nin başında bulunduğu Kuzey Irak Bölgesel Kürt Yönetimi (KBY) memurlarının maaşlarının, iki aydır Türkiye tarafından karşılandığı ve yapılan ödemenin 1,5 milyar dolara yaklaştığı yazılmıştı. Erdoğan ve AKP iktidarının, ekonomide yaşanan kriz nedeniyle kendi vatandaşlarına iş bulamayan, Suriye’den gelen ve sayıları 2 milyona yaklaşan sığınmacıya 4,5 milyar dolar harcamak zorunda kalan Türkiye’nin başına sardığı yeni belayı Al Monitör haber sitesi gündeme taşımıştı.

Al Monitor yazarlarından Denis Natali’nin köşesinde yer alan “Türkiye’nin Kürt kiralık devleti” başlıklı haber analizde, Erdoğan’ın başbakanlığı döneminde Irak hükümetinin ve ABD’nin karşı çıkmasına karşın AKP hükümeti ile KYB arasında imzalanan petrol anlaşmasının yarattığı sonuçlar tartışılmıştı. Kürt petrolünün kurulan yeni bir boru hattıyla Türkiye üzerinden dünyaya pazarlanan petrolün satışında yaşanan sorunlara değinilen analizde, Irak’la yaşanan sorunlar ve petrol fiyatlarındaki düşüş nedeniyle KYB’nin istediği geliri elde edemediği vurgulanmıştı.[2]