KOLA GİRENİM KALMADI (ŞİİR)

Hakka Tercümen Olan Kutlu Şahsiyetin Nazrında Sen Ne İsen İşte Sen O sun!
Adil Dünya Düzeni kurulmadan ve ölüm öncesi herkesin aklı, kabiliyeti, karakteri ez cümle gerçek niyeti ve ayarı ortaya çıkacak ki Yeni Dünya Düzeni sağlam kadrolar, temeller üzerine atılsın veya insan hak edilene şahit olsun.

Kimler hakkı görebiliyor ve taraf olabiliyor. Kimler en zor şartlarda bile hak elçisinin tarafında her geçen gün daha bir sadakat, daha bir aşk, daha bir şevkle durabiliyor. Zaman kendimizi, hem kendi nefesimiz gösteriyor hem de kadrolara bizi tanıtıyor. Mal, makam, çevre, imkân, zorluk, tam zorumuza giden bir imtihan, sabır gerektiren durumlarla karşılaşınca neye dönüşüyorsak biz o yuz.

Ve görüyoruz zamanla derdimizi:
Sadece ve sadece hakkı tam manasıyla savunan kutlu şahsiyeti anlamak, yaşamak ve tarafında olmak yeryüzüne “Adil Bir Düzen”nin kurulması için canla başla çalışmak mı? Yoksa boş kuruntuların, gereksiz girişimlerin, “benin, övülmenin” peşinde, gafletin kucağımda olmak mı?

Bu günümüz dünümüze göre daha geride olmamalı.
“Düne göre İleride miyim? geride miyim?” analizi inanmış kişiler için; hak dava tercümanın nazarından kendine bakmaktır. Bu ölçü ile gerçeği net bir şekilde görürler ve nefse zor gelsen bile gereken en doğru tercihi Allah için tercih ederler. Mühim olanda zafer öncesi, ölüm öncesi her geçen gün bu kutlu nazarda bir adım daha ilerlemek değil mi?

Büyük Liderler, Güneş Gibidir. Uzakta ve Yalnız. Ay Misali Işıklarını Yansıtan Uyduları Olmuştur Her Daim. Nurları ile Gönüllere Hayat Verirler…
Selamun Aleyküm,
Bu dava Despotizme ve Siyonist Dünya düzenine karsi, Adil Düzeni kurma mücadelesidir. Hak-Batıl mücadelesidir. Müstekbirlerle Müstaz’afların mücadelesidir. Hz. Nuh’un, Hz. Hud’un, Hz. Salih’in, Hz. Lut’un, Hz. Şuayb’ın, Hz. Harun’un, Hz. Musa’nın, Hz. İsa’nın, Efendimiz HABİBULLAH’ın, ALLAH’ın tüm Elçilerinin ve inan tüm ümmilerin davasıdır. Elçilerini her daim zor sınavlara tabi tutmuştur Rabbim. Muslihlerin kaderidir bu ama ecirlerini zayi etmez, vaadinden dönmez Rabbim. Velevki yalnız kalalım hem gurbette hem öz yurdumuzda, imanımıza şirk katmaktansa…
Selametle…

RASUL-NAİB KUCAK AÇSIN…
Hakim kılar ,Hakk Elçiyi
Velev alem ,karşı çıksın
Umursamaz,Rab’den gayri
Bir tek Mevla,sahip çıksın!..

Kim hak takmaz,keyfi bilir
Sonsuz pişman,hesap verir
Akil işin,sonun bilir
Ahmak karlı, çıktım sansın!..

Bizi bize, bırakırsan
Rahmetinle,kayırmazsan
Can kulağmız,duyurmazsan
Ebed hüsran,bırakırsın!..

Ya Rab nankör, etme bizi
Bi’at ta tut, elimizi
Cennet eyle, komşu bizi
Resul-Naib,kucak açsın!..

“Siz O’na (Peygambere ve Hakk Dava Önderine) yardım etmezseniz (zararlı çıkan siz olacaksınız, çünkü) Allah O’na zaten ve kesinlikle yardımcıydı. Hani o zaman kâfirler, (Hz. Ebubekir’le) ikiden biri (Kelime-i Tevhidin ikinci iman gereği ve “Muhammedün Resulüllah” gerçeği) olarak O’nu (Mekke’den) çıkarmışlardı; ikisi mağarada olduklarında arkadaşına şöyle diyordu: “Hüzne kapılma, elbette Allah bizimle beraberdir.” Böylece Allah O’na ‘huzur ve güvenlik duygusunu’ indirmişti, O’nu sizin görmediğiniz ordularla desteklemiş, inkâr edenlerin de kelimesini (inkâr sözlerini ve küfür-sömürü sistemlerini) alçaltmıştı. Oysa Allah’ın kelimesi (Kur’an kelâmı ve ahkâmı), en yüce olandır. Allah Üstün ve Güçlüdür, Hüküm ve Hikmet sahibidir.”Tevbe Suresi 40

Adil Bir Düzen Bırakacağız Ardımızda
Görüp geçemedik bazı şeyleri
Islah olduk, ıslah etmek istedik imanımızla
Hani Allah insanı Rahman suretinde yaratmıştı
Kendi sıfatlarının misallerini tattırmıştı ruhumuza
Hangi bilim ilim varsa O’nun hazinesiydi
İnsan işliyor, çıkarıyordu açığa
O, evreni ve içindekileri yaratmıştı
Bize düzen kurmak yazılmıştı yaratılanlarla
Kişilerin uğraşları da tıkanıyordu bir noktada
Çünkü varılacak nihai nokta bozuk, sitem çark bozuk
Toplu ve büyük bir devrim gerekliydi tüm dünyada
İslâm’a uğruyorduk sadece misafir gibi
İslâm’ı katmamıştık salonumuzdaki tuğlalara
Bu gayeyle çıktı Hak Dava açığa
Arzumuz halife, imar edici, yön verici olmaktı
Çöplüklerden ekmek toplayan çocukları doyurmaktı
Gasp ve ribayla hakları çalınmış milletlere haklarını vermekti
Kuru soğanı domatesi ithal etmemekti belki en basitinden
Aşılarla türlü ilaç(!)larla ana kucağında fıtratları bozmamaktı
Buğdayın kromozomuna kadar kirletmemekti tohumu
Eğitmekti gençleri, diploma satmak değildi
Parayla şöhretle firavunlaşmıs nefislere had bildirmekti
İşte bu gayelerle çıkmıştı sahaya Necmettin ERBAKAN Hoca
Güçlü (!) odaklara, parayla yüzen meşhur ailelere değil
Hakkın bereketine vaade güvenmişti, dayanmıştı yalnız Allah’a
O imanı kurtarmıştı, imarını da yapmıştı
Kutlu bir dava bırakmış çağ kapatıp çağ açmıştı bir başına
Ve bugün Milli Çözüm o davayı sahiplenmişti, tavizsiz ve aşkla
Korkusuzca ve hiçbir menfaate bel bükmeksizin
‘Ak gül’ gibi saf temiz berrak bir inançla
Kola giren kalmasa da, hatta kol kopsa da
Adil Düzen bırakacağız ardımızda
Bize yetişmezse neslimizle, İslâm’ı hükmettireceğiz her karışta
Görmeye yetişemezsek şayet kabirde hissedeceğiz,
Marşlar, ezgiler yankılanacak kulaklarda
Şuan millete gelse de hayal heves kuruntu ütopya
Adil bir düzen bırakacağız ardımızda
Adil bir düzen bırakacağız çocuklara
Ve tüm mazlumlara…

Amin
Ya Rab Elçine dost tut
Çün maksadımız Rızandır
Tüm sahte dostları reddettik
Bunu lütfuna bürhan kıl.

Amin Amin Amin…