ZAMANE KAHRAMANLARI! (ŞİİR)

Hakaret silahım, hıyanet huyum
Nefsim için ülkem, bile yakarım…
Zemzem sanılır ya, zehirdir suyum
İçen manen ölsün, keyfe bakarım…

Tavrım riyakârlık, tarzım palavra
Kalıbım kahraman, kalbim paçavra
Hıyanet üretir, beynimde larva
Herkesin lafını, ağza tıkarım…

İşim rakiplere, kuyu kazmaktır
Dindarlık rolüyle, iman bozmaktır
Kof kabadayılık, esip tozmaktır
Deli katır gibi, tekme çakarım…

Mal makam uğruna, davamı sattım
Sakınmadan Hakka, bâtılı kattım
Kurtuluş zorlaştı, battıkça battım
Gayri bu bataktan, çok zor çıkarım…

Döneklik ahlâkım, işim tahribat
Peşime takmışım, nice tarikat
Tuzak hilekârlık, bende katbekat
Parlak bakır altın, diye kakarım…

Şantajlarım aştı, kâbusu bile
Pazarlık yaparım, namusu bile
At diye satarım, camusu¹ bile
Dünya için Dinü, İman yıkarım…

Kahbelik sırıtır, mertlik pozuyla
Yiğitlik satılır, davul tozuyla
İsviçre Bank’taki, hesap kozuyla
Deşifre ederler, diye korkarım…

Zimmete geçirdim, milyar dolarlar
Halk farkına varsa, billah kovarlar
Siyona kaptırdım, yaka yularlar
Nerye çekerlerse, orya akarım…

Hırsıma yenildim, tuzağa düştüm
Şuurdan onurdan, uzağa düştüm
Artık müstahakım, kazığa düştüm
Akılsız kafama, kendim sıkarım…

Adil Düzen yoksa, adilik yaygın
Bu bozuk sistemde, hainler saygın
Kafalar kiralık, vicdanlar baygın
Yandaşın boynuna, tasma takarım…