UYARI! (ŞİİR)

UYARI!

Vazgeç kof gururdan, nefsü hevâdan

Ne sultanlar vardır, “Ban”dan¹ içeri…

En kutlu mekândır, geçtin me’vâdan

Atmosferi görmez, fandan² içeri…

Farenin adını, koymakla feray

Kırım Hanı olmaz, her adı Giray³

Fani yetki mevki, görkemli saray

Ne rezillik saklı, “han”dan içeri…

Şaşı kral yapsan, şaşar acayip

Kasap kendin sanır, cerrahi tabip

Yahu; işbirlikçi, olur mu tayyip

Asıl karakteri, “şan”dan⁴ içeri…

Süper şeytanlara, eden tevekkül

Siyonist odaklar, verse tekeffül

İlahi intikam, bulur tevessül

Hakikat kapısı, zandan içeri…

Makam ve çıkara, tapar hisali⁵

Din dava satıyor, dünya visali

Hak şemsi Ezeli, güneş misali

Yıldızlar yaratır, “tan”dan içeri…

Bâtılı bırakıp, Hakkı seçmezse

Şifa bulmak için, zakkum içmezse

Sırat köprüsünden, dümdüz geçmezse

Cennete giremez, yandan içeri…

Gayrı hidayetin, karardı artık

Yaş geçti bak yüzün, sarardı artık

Saltanatın neye, yarardı artık

Hayat Hay’dan gelir, kandan içeri…

Ömür bir rüyaydı, uyanacaksın

Derin pişmanlığa, boyanacaksın

Cehenneme nasıl, dayanacaksın

“Hamim, Gassak”⁶ vardır, “nan”dan⁷ içeri…

Sanıyor ki âlem, bir tırı vırı⁸

Hikmeti kavramaz, beynin sınırı

“Ve nefahtü fihi, min ruhi”⁹ sırrı

Duyan diyen kimdir, candan içeri…

1- Ban: Osmanlı dönemindeki Macar ve Bulgar Prensleri.

2- Fan: Havalandırma aracı, vantilatör.

3- Giray: Kırım hanlarına verilen sıfat.

4- Şan: Bilinen şöhreti.

5- Hisal: Haslet, ahlâki hali.

6- Hamim Ğassak: Cehennemin, insanı kahreden yiyecek ve içecekleri.

7- Nan: Ekmek.

8- Tırı vırı: Boş, değersiz, gayesiz olan şey.

9- “Ben insana kendi ruhumdan üfledim” (Hicr: 29. Ayet)