ESKİ BİR DOSTA
Vahdet iklimine doğru
Yola çıktık, uyan olmaz!
Hak için cihada çağrı
Yaptık amma, duyan olmaz!
Tek ölçü, “Hak’tan gelen”di
Çürük düşükler, elendi
Kana çamura belendi
Cesedimiz, yuyan olmaz!
“Hak yönetir salihleri”*
İhlâs ihsan, nasipleri
Mevla olur sahipleri
Hazinesin, soyan olmaz!
Kalp, kir küfürle dolmuşsa
İmanın nuru solmuşsa
Gönül gözü, kör olmuşsa
Hakikatler, ayan olmaz!
Dilde Ayet Hadis, zikir
Nefs peşinde, akıl fikir
Ol kendine, Münker Nekir
Yüz kızartan, foyan olmaz!
Boş gurura kapılırsın
Hep dünyaya tapınırsın
İnsanlardan utanırsın
Hiç Allah’tan, hayân olmaz!
Nefsin şerde yarıştırdın
Hak bâtılı, barıştırdın
Yalan haram, karıştırdın
Hırs şehvetle, doyan olmaz!
Suizan eder, fişlersin
Öper gösterip, dişlersin
Öyle günahlar, işlersin
Sanırsın hiç, sayan olmaz!
Rabbin, başıboş bıraksa
İçin dışına bir çıksa
Cerahat kokuşup aksa
Adam yerne, koyan olmaz!
Sen özüne savaş açtın
Taat takva, uzak kaçtın
Ömrünü hevaya saçtın
Cehenneme, dayan olmaz!
* Araf Suresi: 196 – 197. Ayetleri.

Yol bitti!
Haram helal, alıp yersen,
Üç günlük dünyadır dersen,
Ol mahşerde, hepsin versen,
Beş kuruşa, alan olmaz.
Makam mevki, tapar idin!
Yalancı dost, yapar idin,
Yol bitti ya, sona geldin,
Bak arkanda, kalan olmaz…
Allah ayağımızı sabit kılsın…
Hakk davadan, cihad karargahından, iman safından kaytarmanın, kolaya kaçmanın, benlik ve bilgiçlik damarıyla nefsi yorumlamaların, ama’ların, mazeretlerin, meyillerin sonu Allah muhafaza bu şiirdeki uyarılara muhatap olmaktır.
Rabbim bu şiire muhatap edenlerden eylemesin, ayaklarımızı son nefesimize kadar sabit kılsın, hak davasına hizmetkar, liderine kıtmir eylesin…
Tutan Kanmaz!
Özden hikmet,işitipte
Hak-batılı farkedipte
Nefs çibanı-nı deşipte
Batıl giden, iflah olmaz
Dost elini, tutan kanmaz!..