KENDİME VE KARDEŞLERİME
(ŞİİR)

Efendimiz (sav) buyuruyor “bir müminin bu dünyada bir tek derdi vardır, o da imanla sağ salim bu dünyadan göçüp gitmektir”. İşte şiirde, imanla ahirete gidebilmemiz için imanımızı nasıl korumamız gerektiği açık seçik bir şekilde anlatılıyor. Nefsimizin bizi hangi duygulara kaptırıp nasıl azdıracağı, sonrasında hangi davranışları bize yaptırtacağı, fiziğimizden ruhumuza kadar bütün özelliklerimizi veren Rabbimizi unutup kendimizde bir varlık görmemize sebep olacağı, böylece bizi cehenneme nasıl sürükleyeceği veciz bir şekilde anlatılmış. Firavun da böyle değil miydi? Halbuki; insanlığın hayrına kullanmamız gereken özellik ve yeteneklerimiz Rabbimizin bize bir rahmetidir. Bu özellik ve yeteneklerimizi insanlığın hayrına kullanmamız kendi ahiretimiz için gereklidir, Rabbimiz ahirette tutacak bir dalımız olsun diye bize rahmet etmiş. Kalkıp bunla övünmemiz veya övgü beklememiz anlamsız olduğu kadar aslında ne kadar aşağılık bir durum düşündüğümüzde. Veren Cenab-ı Hakk, nefsimize ne oluyor ki bundan pay çıkartıyoruz.. Fakat nefsimize uyduğumuz zaman nasıl da bu aşağılık duruma düşüyoruz. Bir de ahirette bize şu dendiği zaman ne diyeceğiz?” sen dünyada övülme bekliyordun insanlar da seni övdüler karşılığını orada aldın, burda bir şey yok”. En büyük iflas bu değil mi?
Ayrıca şiirde “Alim gözü gören kişidir” ifadesi var. Evet “görmek ilimdir”. Detayı göremeyen, bilgi ve olaylardaki hakikati görüp ona göre yönlenemeyen insan alim olur mu? Aziz Erbakan Hocamızın bezetmesi ne akadr çok şeyi ifade ediyor sadece siyasi bir nitelendirme değil elbette “bakarlar ama görmezler”
Ayrıca şiirde; Hakk’a aşık olmanın yolu da ne güzel bir benzetmeyle anlatılmış. “Bir güzelin sadece cemaline aşık olanlar, hastalık ve ihtiyarlık çağında ondan usanıp terk edecektir. Belki de Şeyh Sadi Şirazi de “güzele kırk günde doyulur güzel huyluya kırk yılda doyulmaz” benzetmesiyle bu konuya değinmek istemiştir. Hatta leyla ile mecnunda “leyla mecnuna ölüm anında gelip ‘ben leylayım ‘dediğinde Mecnun’ sen leylaysan benim üzüntüm neden gitmedi’ demiştir. Bu sözlerle Fuzuli Allah aşkını ifade etmeye çalışmıştır diyebiliriz. ” Bu açıdan baktığımızda şiirde; Allah (c.c.) aşkına varan yol o kadar net, kısa ve özlü anlatılmış ki sayfalarla izah edilse yetmez.
Kısacası; imanımızı, şeytan ve nefsimizden gelecek tehlikeler ve bu tehlikelere karşı koruyabilmemiz için bir rehber niteliğinde bir şiir.

Allah, bütün yaptıklarımızı ve düşündüklerimizi Bilendir.
Allah, bütün yaptıklarımızı Görendir.
Allah, bütün söylediklerimizi İşitendir.

Biz yaptıklarımızı unutsak bile Allah unutmuyor…
Biz söylediklerimizi unutsak bile Allah unutmuyor…
Biz düşündüklerimizi unutsak bile Allah unutmuyor…
Allah, bizi bizden iyi Bilendir.

İnsanların hakkımızdaki hüsnü zanları veya suizanları ile bizleri övmeleri ya da yermeleri bizlerin Allah katındaki kıymetini değiştirmemektedir.
Kaldı ki; insan nefsinin kötülüklerine bizzat kendisi şahittir, herkes kendi ayarını ve amacını bilmektedir.

Haydi, dünyada kulluğumuzu ve nice hıyanet ve kusurumuzu unutup, riyakârlık ve ucuz kahramanlıkla kendi meziyet ve marifetlerimizi pazarlayıp insanların övgüsünü aldık diyelim, peki o zaman kıyamet günü Allah’a karşı kim bizi savunabilecektir?

Hakikat, Allah her şeyimizi hakkıyla biliyor ve melekler de kaydediyor iken;
Riyakârlık ve ucuz kahramanlıkla, yapmadıklarımızı ve zaten yapamayacaklarımızı konuşup boşuna hava atmaktan…
Allah’ın lütfuyla yaptığımız işlerden dolayı Allah’a şükretmek yerine, kendi nefsimize pay çıkarmaktan ve bunlarla nefsimizi yüceltmekten…
Yapmadığımız şeyleri yapıyor görünerek övülmekten…
Kendimiz gibi aciz ve çaresiz insanlara güvenip onların övmesiyle sevinmekten…
Sonunda rezil olup azaba uğramaktan..
Rabbimize sığınıyoruz.

Rabbimiz, “Ey iman edenler, (gerçekten) iman ediniz!..” (Nisa: 136) hitabını kalbimize eriştir.

Yanmaya ateş aradım durdum
Nefsim bana yetermiş meğer
Her belasın ödül sandım kudurdum
Bir hüsranın sonu bile binden betermiş meğer

Bin kere tevbe bozdum tutmaz dikişim
İpimi kuyuya saldım durmaz çöküşüm
Şimdi soldu gitti şen şakrak gülüşüm
Nefisle yanmanın sonu külümüş meğer

Lanetine mazeret için arama pazar
Kader Allah’tan ama yolu kul yazar
Tevbesiz gidenin sonu ot bitmez mezar
Ordan da cennete yol yoğumuş meğer

İki yorum yazar üç gün firarda
Saati saatine uymaz zikzak kararda
Bu kadar laf taşı duvarı yarar da
Nasipsizin kulağında tıkaç çoğumuş meğer

Yarabbi bin tevbe etsek bin tevbe bozsak da senden başka af ve mağfiret dileyecek kapımız yok. Senin ihsanın cömertliğin öyle yüceki kulun ne isterse boş çevirmiyorsun. Biz senden hayırlı faydalı olanı istemek yerine belamızı istedik, Sen de istediğimizi verdin. Yarabbi günahlarımızdan da, belamızı ister tavırlarımızdan da bir kez daha tevbe ediyoruz. Sen bize bu kendi kuyumuzu kazan hallerimizden bir an evvel kurtulmayı nasip edip yeryüzünde Hakikatin Temsilcisine, şuurlu bir biçimde tam teslimiyetle tekrar kavuşabilmeyi, ve sonrasında da kararımızda sadık kalabilmeyi nasip eyle Amin kere amin

Rabbim bizleri ödevini yapıp sınavı kazanan kullarından eylesin inşallah

Rahman ve Rahim Olan Allah’ın Adıyla
(Ey mü’minler! Hem) Allah’a, (hem) O’nun Peygamberine itaat ediniz; (menfaatçilik, kavmiyetçilik ve cahiliye geçmişine özentilikle) birbirinizle uğraşıp çekişmeyiniz; sonra korkaklaşıp kuvvetten düşersiniz; (şevketiniz ve devletiniz elinizden gider, havanız söner; kâfirlerin ve zalimlerin güdümüne girersiniz.) Bir de (çeşitli zahmet ve musibetlere) mutlaka sabrediniz, (her türlü düşman ve tehlike karşısında metanetli hareket ediniz ve gevşeklik göstermeyiniz) iyi biliniz ki Allah sabredenlerle beraberdir (onlara manevi destek sağlayacaktır).
(Enfal suresi 46)

İnsanların hayırlısı insanlara faydası dokunandır”   hadisine muhatap ve muvaffak eyle Allah’ım. Ya Rabbi sürekli kulluk şuuru ve sorumluluğuyla; şeytani dürtülerden, nefsani heves ve rezaletlerden bizleri koruyup, tüm günahlarımızı afv-u mağfiret buyurup, ne olur bizleri dünyada dalâletten, ahirette cehennemden uzak eyle Allah’ım. Günahlarımızı hatırladıkça utanıyor ve Senden çok korkuyoruz, merhamet eyle Allah’ım! Ülkemizde bölgemizde ve yeryüzünde, her din ve görüşten, farklı köken ve kültürden, bütün insanların can, mal ve namus emniyetini, din ve düşünce hürriyetini sağlayıp koruyacağımız; temel insan hak ve hürriyetlerine sahip ve saygın yaşayacağımız; her yönden kalkınmış ve bağımsızlığını kazanmış bir Türkiye sevdamızı, Aziz Erbakan Hocamızdan devraldığımız Adil Düzen ve Yeni Bir Dünya davamızı gerçekleştirip, bizleri sevindir ve yeryüzündeki bütün kullarına adaletli hizmetlerle şereflendir Allah’ım. Âmin… [1]
[1] Kaynak: Necmiye ablanın yorumundan alıntıdır.

Hatalarımıza ayna tutan ve kendimizi kandırıp doğru gördüğümüz içimize sinen sinsi yanlışları bile büyük bir marifetle bizlere hatırlatmak suretiyle/büyük bir ustalıkla tedavi eden bir Üstadın varlığı bizler için en kıymetli nimettir. Büyük bir marifetle milim bile olsa sapma açısı kabul edilmemekte, düzeltilmekte. Gaflet uykusundan dönüşü olmayan bir yolda (ahirette) uyanmaktansa bugün acıda gelse gereken dersleri çıkarmak tövbeye yönelmek kurtuluştur. Tapduk Emre’nin dergahına eğri odun girmezken “Aziz Erbakan Hocamızdan devralınan Adil Düzen ve Yeni Bir Dünya davasını gerçekleştirmek için çalışan Kutlu Harekatın içerisine fikren, milli sapma açımızla bu karargâha ruhen hiç varamayız”  

İkaz ve nasihatlerden çıkardığım dersler…

“İşidene aşk gerek,
Aşkı dileyen gerek,
Hiçliğe varan gerek,
Bilmeyen ne bilsin ki?” (Yunus Emre)

Kulluk şuuru; nefsin hoşuna giden ve besleyen boş övünmeler, hatalarını görmemeler, riyalar vb ile değil ancak hiçlikten geçerek kazanılır. Var olma, ancak benlikten kurtulup ilahi hakikate yönelmekle mümkündür…

Rabbim bizleri azdırmasın, ayağımızı kaydırmasın, benlikten ve bilgiçlikten muhafaza etsin, hiçlik şuuruyla ferahlanmayı lütfetsin bizlere inşallah… Mevlana’nın buyurduğu gibi; “Hiçlikte yok olmak, her şey olmaktır.” Biz de mefhumu muhaliften söyleyelim; Varlıkta var olmak, bir hiç olmaktır…

Vay nefsim vay…
Sınavın ne kadar da çetin 
Kıldan ince, kılıçtan keskin
Gafletsizce çek, ben bilmem virdin

Ey Yalçın, Bilmediğini bil
Bildiğini bildiğin gibi, bil
Vitrine çıkmak, nefsindendir
Bu da geçici, şeytani bir istektir.

Herkesten zenğin olayım, herkesten üstün olayım, herkesten farklı olayım gibi düşünceler şeytani ve nefsani düşüncelerdir.

“Rabbimiz, bizi hidayete erdirdikten sonra, bir daha kalplerimizi caydırma (ayaklarımızı kaydırma), bize katından rahmet ve inayet bağışla. Şüphesiz, bağışı en çok olan Sensin Sen.” Ali imran 8

.

Şeytanın ve nefsin mü’minlerin arasındaki tesanüdü bozmak için en çok başvurduğu yollardan biri ise, rekabet duygusudur. Eğer mü’min gaflet halinde olursa, makam, mevki gibi konularda rekabet hissine kapılıp kardeşlerini geçmeye, kendini onlardan daha ön plana çıkarmaya çalışabilir. Aynı şekilde kendisinden daha ön plandaki bir kardeşine karşı kıskançlık hissedebilir. Aslında gaflet halinde yapılan bu hareket, gerçekte Allah’a isyan anlamına gelmektedir. Çünkü “Yoksa onlar, Allah’ın Kendi fazlından insanlara verdiklerini mi kıskanıyorlar? (Oysa Allah’ın her takdiri ve taksimi hikmetli ve adaletlidir.)…“[4] ayetine göre, insanlara verilmiş olan nimetler Allah’tandır ve bunları kıskanmak Allah’ın takdirine karşı gelmek anlamına gelir. Bu nedenle mü’minlerin kıskançlık gibi bir tavırdan kesinlikle uzak durmaları gerekmektedir. Eğer böyle bir tavır ortaya konursa, bu hem Allah’ın rızasına muhalif bir harekettir hem de ayetin hükmüne göre, mü’minlerin gücünün azalmasına neden olur:

“Ey mü’minler! (Hem) Allah’a, (hem) O’nun Peygamberine itaat ediniz; birbirinizle uğraşıp çekişmeyiniz; sonra korkaklaşıp kuvvetten düşersiniz; (şevketiniz ve devletiniz elinizden gider, kâfirlerin ve zalimlerin güdümüne girersiniz). Bir de (her türlü zahmet ve musibete) mutlaka sabrediniz, (her türlü düşman ve tehlike karşısında metanetli hareket ediniz ve gevşeklik göstermeyiniz) iyi biliniz ki Allah sabredenlerle beraberdir (onlara manevi destek sağlamaktadır).”[5]

İnsanların hayırlısı insanlara faydası dokunandır”   hadisine muhatap ve muvaffak eyle Allah’ım. Ya Rabbi sürekli kulluk şuuru ve sorumluluğuyla; şeytani dürtülerden, nefsani heves ve rezaletlerden bizleri koruyup, tüm günahlarımızı afv-u mağfiret buyurup, ne olur bizleri dünyada dalâletten, ahirette cehennemden uzak eyle Allah’ım. Günahlarımızı hatırladıkça utanıyor ve Senden çok korkuyoruz, merhamet eyle Allah’ım! Ülkemizde bölgemizde ve yeryüzünde, her din ve görüşten, farklı köken ve kültürden, bütün insanların can, mal ve namus emniyetini, din ve düşünce hürriyetini sağlayıp koruyacağımız; temel insan hak ve hürriyetlerine sahip ve saygın yaşayacağımız; her yönden kalkınmış ve bağımsızlığını kazanmış bir Türkiye sevdamızı, Aziz Erbakan Hocamızdan devraldığımız Adil Düzen ve Yeni Bir Dünya davamızı gerçekleştirip, bizleri sevindir ve yeryüzündeki bütün kullarına adaletli hizmetlerle şereflendir Allah’ım. Âmin…