VEFATIMI DUYAN, GÜNAHIMA AĞLASIN!
Vakit tamam dostlar, yeter dineldik1
Ölüm haberimiz, duyan ağlasın…
Hayat fırsat bitti, Hakka yöneldik
Hakikat kendine, ayan ağlasın…
Amelim hayalim, hırsım hasedim
Hepsi kaydedildi, ömür kasedim
Teneşire koymak, için cesedim
Bütün giysilerim, soyan ağlasın…
Ailem acılı, ekibim yasta
Herkes helâl etsin, Edirne Kars’ta
Rabbim çektirmesin, yatakta hasta
Son abdest aldırıp, yuyan ağlasın…
Türk Kürt Göçmen Gakkoş, Dadaş olanlar
Kahrıma katlanıp, yoldaş olanlar
Zor günde en hasbi, gardaş olanlar
Bu garibi sevip, sayan ağlasın…
Kimi üstadımdı, kimi Bel’amım
Kimisine ağır, geldi kelâmım
Sadık yaranıma, bu son selamım
Çocuk yaşlı erkek, bayan ağlasın…
Verdiğimiz sözde, duralım hele
Deccalin beynine, vuralım hele
Önce Adil Düzen, kuralım hele
Şeytanın gözünü, oyan ağlasın…
Vefatıma değil, günahlarıma
Hatama hıncıma, eyvahlarıma
Gafil geçen akşam, sabahlarıma
Ben gibi nefsine, uyan ağlasın…
Dertleri mal makam, Dini istismar
Riyakâr sahtekâr, bulmaz istikrar
Her kim ertelemiş, cihat istiğfar
Tevbeyi tabuta, koyan ağlasın…
Mevlâ’ya meftunum2, duaya muhtaç
Umarım başıma, konulur nur taç
Sevinir münafık, küffar ehli Haç
Hak yoldan ayağı, kayan ağlasın…
Ölüm diriliştir, âşık gözünde
Vuslat günün bekler, sadık özünde
Kim hıyanet eder, durmaz sözünde
Ahd bozup biattan, cayan ağlasın…
Adil Düzen kurmak, Hak cihadımdı
Kur’an akıl vicdan, ihtiyacımdı
Halis kanaatim, içtihadımdı
Kitap şiir yazdım, okyan ağlasın…
Hak’tan gayrı talep, şekavetimdir
Şükür Milli Çözüm, şefaatimdir
İnşallah sebebim, şehadetimdir
Bize tuzak kurup, kıyan ağlasın…
1- Dinelmek: Uyanık beklemek, inatla direnmek.
2- Meftun: Vurgun, tutkun olmak.

Zamanında Zatın, tanıyan ağlasın…
Boğaz düğümlenir, yutkunulmaz
Tarifsiz acıdır, hiç dayanlmaz
Bu ruh bu bedene, nasıl sığmaz
Duygusunu içten, yaşayan ağlasın…
Erbakan acısını, sizinle dindirdik
Tecelli sırrını, gönlümüze diktirdik
Kulluğun sırrını, sizinle sindirdik
Nimetine nankör, olmayan ağlasın…
Ölü nefisleri, mücadeleyle dirilttin
Abraş gönülleri, ilminle yeşerttin
Zalim işbirlikçiye, kalemin sivrilttin
Zamanında Zatın, tanıyan ağlasın…
Yiğit Hocam ‘a
Ahmet Hocam daim sözün, özünü dersin
Ümmeti mazlumu hem dert eylersin
Yüreğin ateşe yakar gidersin
İsmin düşer tarihe “ Nasreddin * “ diye
Hakikate tercüman oldu sözlerin
Mazluma umuttur yanan gözlerin
Kafirin soluğun , kesti kalemin
İsmin düşer tarihe “Hüsameddin **“ diye
Sadıkların yanında, sırtını daya
Hataları çoktur amma bakma kusura
Razı ol ki , Dost , kabul buyura
İsmin düşer tarihe “ Muhyiddin ***“ diye
İsmin düşer tarihe bir “ Yiğit “ diye
V.A
*Nasreddin : Dine yardım eden
**Hüsameddin : Dinin keskin kılıcı
***Muhyiddin : Dini ihya eden
Ağlasın
Bütün mesele Hakka İmandır
Ümidim arzum, Onun rızasıdır.
Dünya Mahşerin tarlasıdır..
Hasatsız, Kış’a erişen ağlasın!
Ölümü hatırlatan şiirin hatırlattıkları
Üstadımızın kıymetini hatırlattı.
Hırstan, hasetten bir an evvel sıyrılmayı,
O gün, zor gün dostunun hali, burktu içimi.
Milli Çözüm kıymetini bilmediğim anlarımı,
Kadir bilmezliği mi, bencilliği mi, Milli Çözüm sözü dinlemez liğimi,
Hak’tan, Allah’tan, Tecellisinden gayri dost tutuşu mu,
Ve elimin bomboş kalışını,
Dünyada, riyadan-hırstan-hileden-kıskançlıktan-gafletten-benlikten-sözde durmamaktan, arınmayı
Tabuta, elçinin rızasını-tövbeyi-hamd-cihadı alabilmeyi,
Ölümün, diriliş şuuruna varmayı,
Kardeşe gülü vermeyi,
İğneyi kendime batırmayı,
Benliğimden sıyrılıp, birlik şuuruna varma mı,
Milli Çözüm hizmetin, Deccalin gözünü oyduğunu,
Haliyle ahirette en büyük ecir-mükafat olduğunu,
Gayrıdan sıyrılıp, Milli Çözüme bende olmanın
Ölümde en büyük nefesim-şefaatim olduğunu,
Hatırlattı. Yaşama duası ve gayreti ile.
HELE BİR…
Hele bir deccalin, beyni deşilsin
Hak hakim olsun da, batıl devrilsin
Mazlum milyar kulun,huzura ersin
Batıla taraftar,olan ağlasın!..
Bi hakkın yaptınız,kutlu görevi
Sadıka bellettiz ,kutlu ödevi
Hüda’ya götüren,yolun türevi
Rehberi oldunuz, kopan ağlasın!..
Her şiir her yazı,hikmet doludur
Anlayana bin bir,delil sunulur
Elçiye sadakat,iman korutur
Tenbel ve duyarsız, gönül ağlasın!..
Dua
Çok zahmet çektiniz, bitirsin Mevlam
Ağlayan gözleri güldürsün Mevlam
Adil Düzen mührü vurdursun Mevlam
Dünyada ahrette cefa kalmasın
Hocasız Kalan Ağlasın
Nefsime söylerim sözlerin şifadır
Öğütlerin bize manevi duadır
Hasenatım boş gayretim ria’dır
Olgunlaşamayan,ham kalan ağlasın
Erbakan dokusu her sözünde
Ak-gül kokusu vardır özünde
Sadıklar kurbandır her nefesine
Hocasız,duasız, Kur’ansız kalan ağlasın