SALAT VE SELAMLAR GETİRDİM EFENDİM! (ŞİİR)

SALAT VE SELAMLAR GETİRDİM EFENDİM!

Sözü kıymetsiz, kendi değersizim, değilim kabahatsiz

Ravzanıza geldi Ya Sultan, bu arsız, hadsiz

Lütfedilen cümle nimetlere, şükürsüz, hamdsiz

Şefaat Ya Resulûllah, ki çok aciz ve çaresizim…

Ey Rasûl, Sen ki cümle âlemlere rahmetsin

Muhammed’ül Emin’sin, Nebiyyi Ahmet’sin

Nur’un ala Nur’sun, en değerli Kıymetsin

Tüm mü’min muttakilere, en kutlu Rehbersin…

Efendim! Bir hitabınız vardı, yüzyıllar önce

“Kardeşlerim” dediniz, tebessümlü bir yüzle

Sordular; “Biz ashabın iken, kardeşlerin kimlerdir?”

Buyurdunuz: “Ahir zamanda açan, ak ve pak güllerimdir…”

“Onlar ki, kınayıcının kınamasından korkmazlar

Kor ateş olsa da iman, avuçlarından bırakmazlar

Salih amel işler, sabrı tavsiye eder, hayırda yarışırlar

Her halde Hak’kı üstün tutar, güce asla tapınmazlar…

Dergiler, kitaplar basıp dağıtırlar, internette yayarlar

Ümmetimin derdiyle, Benim gibi yürekten yanarlar

Konferanslara çıkıp, Âleme, Hak’kı haykırırlar

Sayılarını mı sordunuz? Onlar Bedir ehli kadarlar…

Din yıldızı olan “Necm’e” sadık, bir avuç kahramanlar

Hak yoldan sapmamış, şaşırmamış ve asla kaytarmamışlar

İnşallah İsa Mesih müjdesi onlara, ne güzel de yoldaşlar

Daim Meal-i Kerim okurlar, Hz. Mehdi ile sırdaşlar…

Ahirete inanıp hazırlanır, Bana muhalefet yapmazlar

“Ama” deyip bahanelerle, Hak’tan ve hayırdan caymazlar

Onlar mal makam uğruna, dinimi ve davamı satmazlar

Kapımda Kıtmirliği şeref sayar, menfaat çirkefine batmazlar…

Evet, övülen Ashab-ı Meymene’nin ahiridir onlar

Kutlu Adil Düzen medeniyetinin, yiğit askeridir onlar

Gerçek imanın ve yüksek irfanın, sahibidir onlar

Allah’ın salih kulları, ve nasipli kardeşlerimdir onlar…”

İşte Efendim! O kardeşlerinizi temsilen, Ravzanıza geldim

Elazığ, İzmit, Konya İstanbul’dan Salat ve Selamlar getirdim

Huzurunuzda olmak, ne büyük şeref, Ey Rahmeten lil Âlemin!

Bu yakarışlar üzerine, sanki gönül kulağıma şöyle seslenildi:

– O zaman siz de “Bizden”, Kardeşlerimize Selamlarımızı iletin!