Türkiye Resmen Kuşatılmıştır
AMA ERDOĞAN İKTİDAR TELAŞINDADIR!

Batı’dan Yunanistan Ege Adalarını silahlandırıp, 30 km yakınımızdaki Dedeağaç’ta NATO ile Türkiye’ye yönelik tatbikatlar yapılmaktadır. Güneydoğu sınırımızda; İsrail, Suriye’yi işgal planlarını hızlandırmıştır. Ama maalesef Cumhur İttifakı, hâlâ iktidar hırsıyla PKK’ya tavizler yağdırmaktadır.

ABD Dışişleri Bakanı Rubio’nun Suriye’de ‘İç Savaş’ Uyarısı Anlamlıdır!

ABD Dışişleri Bakanı Marco Rubio, 20 Mayıs 2025’te Senato Dış İlişkiler Komitesi’nde ifade verirken; Suriye’de topyekûn bir iç savaşın “birkaç ay değil birkaç hafta uzakta” olabileceğini söylemiş ve geçiş yönetimine destek çağrısında bulunmuşlardı.[1]

ABD Başkanı Trump, 13 Mayıs’ta gittiği Suudi Arabistan ziyareti sırasında, Suriye’ye yönelik yaptırımları kaldırma kararı verdiğini açıklamıştı. Trump, 14 Mayıs’ta Ahmed Şara ile yüz yüze görüşmesinde “dağılmış Suriye’yi yeniden ayağa kaldırma şansı” olduğunu hatırlatmıştı.

BBC Türkçe’ye konuşan ve Londra Üniversitesi’ne bağlı Ekonomi ve Siyasal Bilimler Fakültesi’nde (LSE) Çatışma ve Sivil Toplum Araştırma Birimi’nde Suriye programını yöneten Dr. Rim Turkmani, Rubio’nun senatoyu ikna etmek için “uç örnekleri kullandığını” aktarmıştı. Ama bize göre bu sözler Türkiye’yi hedef almaktaydı ve Erdoğan iktidarına bir uyarıydı.

Reuters haber ajansının konuya yakın kaynaklara dayandırdığı 21 Mayıs tarihli haberine göre ABD Ankara Büyükelçisi Thomas Barrack’ı Suriye özel temsilcisi olarak atayacaktı. Barrack, 20 Mayıs’ta Washington’da yapılan Türkiye-Suriye çalışma grubu toplantılarına katılmıştı.

İsrail’in Büyük Planı ve Küçük Piyonları

İsrail, tarih boyunca uyguladığı ilhak politikalarını bir kez daha sahneye koymuş durumdadır. Golan Tepeleri yetmedi, şimdi gözü Hermon Dağı ve Suriye’nin güneyindeki Dürzi kasabalarındadır. Ama asıl mesele, bu hamlelerin ardındaki büyük planda yatmaktadır. Bu durum, Tel Aviv’in bölgedeki etnik ve mezhepsel fay hatlarını derinleştirme stratejisinin bir parçasıdır. Amaç sadece toprak kazanımı değil; aynı zamanda Suriye’nin güneyini istikrarsızlaştırmak ve İsrail’in hâkimiyet alanını genişletmek arzusudur.

İsrail’in PKK ve Nusayrilerle Stratejik Yakınlaşması

İsrail’in Suriye planları sadece Dürzilerle sınırlı sanılmamalıdır. Tel Aviv, Fırat’ın doğusunda PKK’yı, batıda ise Lazkiye’deki Nusayrileri doğal müttefik saymaktadır. PKK’nın; ABD’nin desteğiyle Fırat’ın doğusunda kalıcı olma çabası ve Nusayrilerin Lazkiye’de ayrılıkçı planlar yapması, İsrail’in bölgeyi parçalama stratejisinin aşamalarıdır. Özellikle Lazkiye’de, “Nusayri Devleti” fikri üzerinden oynanan oyunlar unutulmamalıdır. Bölgede halkın ayaklandırılmaya çalışıldığı, uluslararası müdahale için zemin hazırlanmaya başladığı söylentileri günden güne yayılmaktadır. Zira Lazkiye’de herhangi bir çatışma yaşanmazken muhalif kılığına giren bazı DEAŞ görünümlü kişilerin kente girişte örgüt marşları çaldığını sosyal medyadan hatırlamaktayız. Güney Kıbrıs’a 3 bin Nusayri Milis yollanması bu amaçlıdır.

Wall Street Journal: İsrail, Suriye’yi Bölmeye Çalışmaktadır!

Wall Street Journal (WSJ) gazetesi, İsrail’in, dünya güçlerini Suriye yönetimini federal sisteme dönüştürmeye ikna etmeye çalıştığını yazmıştı. WSJ’nin haberine göre İsrail ordusu Suriye’nin güneyinde daha fazla bölgeyi hedef alırken; Tel Aviv, Şam’daki merkezi hükümeti zayıf tutmak için büyük güçleri etkilemeye yönelik lobi faaliyetleri yapmaktaydı. İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, hükümetinin Suriye’deki Dürzi toplumunu koruma konusundaki kararlılığını dile getirerek, Suriye hükümetinin Dürzilere zarar vermesine izin vermeyeceğini vurgulamıştı. Suriye’nin başkenti Şam’a bağlı Ceramana bölgesinde hükümet güçleri ve silahlı Dürzi gruplar arasında çatışma yaşanmasının ardından İsrail ordusu, “Dürzilere yardım için 1 milyar dolardan fazla” harcama yapacağını açıklamıştı.[2]

Robert Ford; Ahmed Şara’yı Terör Dünyasından Çıkarıp Siyasete Kazandırdık!

ABD’nin eski Şam Büyükelçisi Robert Ford, Suriye’deki Heyet Tahrir el-Şam (HTŞ) yönetiminin lideri Ahmed el-Şara’nın siyasete geçiş sürecinde “Batılı kurumların önemli rol oynadığını” açıklamıştı. Sky News Arabia’nın aktardığına göre, Baltimore’daki Uluslararası İlişkiler Konseyi’nde Mayıs 2025 ay başında konuşan Ford, “Şara ile temasa, 2023’te bir İngiliz sivil toplum kuruluşunun yürüttüğü çatışma ve çözüm” projesi kapsamında başladığını hatırlatmıştı. Ford, bu girişimin bir Avrupa ekibi tarafından yürütüldüğünü, kendisinin de bu ekipte yer aldığını vurgulamıştı. Ford’a göre amaç, Şara’yı “terör dünyasından çıkarıp siyasete kazandırmaktı.”

Üç aşamalı görüşme sürecini biz yaptık!

Ford, Şara ile ilk görüşmesini Mart 2023’te yapıverdiğini, eylül ayında ikinci bir buluşmanın gerçekleştiğini ve son olarak Ocak 2025’te Şam’daki Cumhurbaşkanlığı Sarayı’nda bir araya geldiklerini açıklamıştı. Ford, bu süreçlerde Sn. Erdoğan’ın taşeronluğunu ise hiç gündeme bile taşımamıştı.

“İsrail’i Ancak Güç Durdurur!” diyen yandaş yorumcuya soralım

Suriye’de Beşşar Esad rejiminin yıkılmasıyla işgal planları sekteye uğrayan Katil İsrail’in Tel Aviv yönetimi, Suriye’nin çeşitli bölgelerine başta Şam ve Hama olmak üzere sürekli saldırılar düzenlemekteydi. Konuya ilişkin A Haber canlı yayınında önemli açıklamalarda bulunan Askerî Stratejist Dr. Eray Güçlüer, İsrail’in Suriye’de Türkiye’nin dengeleyici varlığından rahatsız olduğunu belirterek, “İsrail’i ancak güç durdurur, diplomasiden anlamaz” demişti. Güçlüer, saldırmazlık mekanizmasına dair önemli mesajlar verirken, Suriye Milli Ordusu hazırlıklarına da dikkat çekmişti.

Şimdi sormak gerekirdi; İsrail Türkiye’yi, caydırıcı bir güç olarak görmediğinden mi, güya bizim kontrolümüzdeki Suriye’ye saldırmaktan çekinmemekteydi? Yoksa, bu gücü İsrail’e karşı kullanacak bir irade ve iktidar görmemesi mi, ona bu şeytani cesareti vermekteydi?

Tarihe Not Düşün; Filistin’deki İhlalleri Araştırma Komisyonu AKP Oylarıyla Reddedilmiş Olmaktaydı!

20 Mayıs 2025’in tarihi bir gün olduğunu vurgulayan Kocaeli Milletvekili Ö. Faruk Gergerlioğlu, Filistin konusunda sürekli hamasi nutuklar çeken AKP iktidarının Mecliste “Filistin’deki Uluslararası İhlalleri Araştırmak ve Filistin’e İnsani Yardımı Organize Etme” konulu Meclis araştırması açılması önerisini reddettiğini belirtmişti. Muhalefetin kabul ettiğini fakat AKP oylarıyla bu önerinin reddedildiğini belirten Gergerlioğlu, bu durumun tarihe not düşülmesi gerektiğini söylemişti. AKP iktidarının, günde 150 insanın öldüğü Filistin’e yönelik bir Meclis araştırması önerisinin konuşulmasını reddettiğini herkesin görmesi gerektiğini söyleyen Gergerlioğlu, “Utanın ve vicdanınız sızlasın!” ifadelerini kullanarak tepki göstermişti. 

AKP’li Leyla Şahin Usta, Gergerlioğlu’nun sorusu karşısında şaşırıp bocalamıştı!

Gergerlioğlu, konuşmasından sonra Filistin meselesinin kırmızı çizgileri olduğunu söyleyen AKP Grup Başkan Vekili Leyla Şahin Usta’ya sert sözlerle tepki verdi.  Usta’ya “Azerbaycan’ın İsrail’e sattığı petrolden komisyon alıyor musunuz, almıyor musunuz? Soykırım yapanlarla diplomatik ilişkiyi kestiniz mi? Ticareti bitirdiniz mi?” sorularını yönelten Gergerlioğlu,
 Leyla Şahin Usta’nın hiçbir sorusuna cevap veremediğini belirtmişti. 

Milli Devletimize Resmen Tehdit: NATO (Dedeağaç-Yunanistan) Tatbikatı

NATO’nun kuruluşu, 4 Nisan 1949’da Washington’da tamamlanmıştır. Türkiye, hemen 1 yıl sonra, daha NATO üyesi olmadan, 21 bin 212 askeriyle Kore Savaşı’na katılmıştır. Menderes Hükümeti, 21 Kasım 1950’de toplam 56 bin 536 Mehmetçiğimizi, ABD çıkarına Kore Savaşı’na yollamıştır. Kore Savaşı’na katıldıktan 1 yıl sonra, 17 Ekim 1951’de Kuzey Atlantik Anlaşması’na Dair Protokol’ü imzalamışız. Ardından Türkiye Cumhuriyeti’nin Katılmasına Dair Kanun’u 18 Şubat 1952 tarihinde kabul eden Türkiye, NATO’ya resmen katılmıştır. NATO üyeliğine ödediğimiz ilk bedel, Kore Savaşı’ndaki 724 kayıp ve şehidimiz olmuştur.

İçimizdeki resmi düşman!?

NATO üyeliğimizden sonra, Cumhuriyetimizin kazanımlarının bir bir kaybedilmesi süreci hızlanmıştır. Sağ sol kavgalarının, terör örgütlerinin silahlandırılmasının, darbelerin, aydınlarımıza yönelen suikastların, mezhepsel katliamların, yangınların arkasında NATO müttefiklerimizin açık ve örtülü müdahaleleri hep süregelmiştir. NATO içimizdeki resmi düşmandır. Atatürk’ten sonra, 1946’lardan başlayarak yürütülen Türkiye Cumhuriyeti’ni yıkım politikasına, emperyal planlara, içeride ve dışarda yıkıma destek veren işbirlikçilerin hain hesaplarına karşı milletçe teslim olmadık, pek çok badireden geçtik, çelikleştik, ama yıkılmadık.

Bugün de, komşularımızı bölen, parçalayan ve işgal planlarını gerçekleştiren NATO ittifakı, Türkiye’nin sınırları dibinde, NATO üyesi Türkiye’yi çağırmadığı bir askeri tatbikatı Yunanistan’da yapmaktadır. Yunanistan sınırımıza 30 km. uzaklıktaki Dedeağaç’ta, “Aniden Müdahale Operasyonu” adıyla 8 NATO üyesi ülke, özellikle dikkat çeken 2 bin Amerikan istihkam askerinin katılımıyla Türkiye’nin çağrılmadığı bir tatbikat başlatmıştır. Nehir geçme, nehir üstüne seyyar köprü kurulması tatbikatlarını bu bölgede, bu ülkeler hangi nehir için yapıyorlar? sorusunun cevabı, elbette Meriç olmaktadır.

Çağrılmadığımız bir tatbikatla bize meydan okuyanlar, en başta vatansever, cesur Türk Milleti’ni korkutamayacakları gibi, kandıramazlar da. Biz biliyoruz ki “Su uyur, düşman uyumaz.” [3]

Bütün bu olumsuz ve onursuz gelişmelere rağmen ve Türkiye her yönden kuşatılmışken, Sn. Devlet Bahçeli’nin kalkıp: “Türkiye’nin, Cumhurbaşkanı Erdoğan’a ihtiyacı vardır!..” çıkışları, gizli oyunların ve kirli kurguların artık açığa çıkarılması ve tertiplenen tezgâhın mutlaka bozulması gerektiğinin son alarmıydı!?

Lozan’ı Tanımamak, Türkiye’yi Parçalamaktır!

Ermeni müttefiki ve İsrail destekli PKK’nın sözde fesih bildirgesi tartışılmaktaydı. Özellikle de Lozan bölümü üzerinde durulmaktaydı. PKK’lılar “Lozan Anlaşması’na karşı silahlı mücadele başlattık!” diye zırvalamışlardı! Yani PKK’nın kuruluş sebebi özellikle Türkiye Cumhuriyeti’nin varlık senedi olan Lozan Anlaşması’ymış. PKK, güya kendini feshediyor ama Lozan’ı reddediyor, Cumhuriyet’i reddediyor, Ulus devleti reddediyor. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kuruluşunu, varlık senedini yok sayıyor. Sevr Anlaşması’nı esas kabul ediyor. Nedir Sevr Anlaşması? Türkiye topraklarında Kürdistan kurmak planıdır. Lütfen hatırlayalım: Milli mücadelemizi kazandık. Milli mücadeleyi kazandıktan sonra İsviçre’de, Lozan’da Lemang Gölü kıyısındaki Rumine Sarayı’nda oturduk masaya. Kayıtsız şartsız bağımsızlık hakkımızı, savaşarak denize döktüğümüz emperyalizme kabul ettirdik ve Lozan Anlaşması’nı imzaladık. Memleketin tapusunu aldık.

Lozan Anlaşması’yla Sevr suikastı sonuçsuz kaldı. Aradan 85 yıl geçti. 2008 yılı oldu. İsviçre Konfederasyonu Başkanı Ankara’ya resmi ziyaret yaptı. Yani İsviçre’den Türkiye’ye gelen tarihteki ilk devlet başkanıydı. Zarif bir devlet adamıydı. Lozan Anlaşması’nın üzerinde imzalandığı masayı, yanında hediye diye Türkiye’ye taşımıştı. O sırada Cumhurbaşkanı makamında Abdullah Gül oturmaktaydı. Ama adamcağız maalesef şoke olmuşlardı. Çünkü Türkiye Cumhuriyeti’nin Cumhurbaşkanı adeta suratını asmış yani bu manevi değeri eşsiz hediyeyi hiç beğenmediğini açığa vurmuşlardı. Neyse ki “Böyle hediye mi olur kardeşim al bunu geri götür!” falan demekten sakınmıştı. Lütfedip kabul etmişlerdi, ama depoya koymuşlardı. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül de Çankaya köşkünü kullanıyordu. Alt tarafı yemek masası ebatlarında olan Lozan Anlaşması masasına 438 dönümlük Çankaya köşkünde yer bulunamamıştı. Tek tük de olsa objektif yayın yapan televizyonlarımız vardı. “Ayıp be kardeşim” şeklinde haberler çıktı. Bunun üzerine Cumhurbaşkanlığı’ndan yüreklere su serpen bir açıklama yapıldı. Denildi ki kimse merak etmesin, yer ayarlanıyor, masayı hak ettiği yere koyacağız diye halkı avutmuşlardı. Neticede masa nerede bulundu biliyor musunuz? Çankaya Köşkü’nün deposunda bile değildi. “Yer ayarlanıyor, hak ettiği yere yerleştireceğiz” filan denilerek sanki mandal karşılığında hurdacıya verilen işe yaramaz, eski püskü eşyaymış gibi götürüp resim heykel müzesinin deposuna koymuşlardı. E tabii bu kepazelik ortaya çıkınca, Cumhuriyet karşıtlığı üzerine, karşı devrim üzerine makaleler yazılmaya başlandı. O sırada işte Kültür Bakanı da Ertuğrul Günay’dı. Cumhuriyet Halk Partisi kökenli bir AKP’li olduğu için dayanamadı. O devreye girdi. Cumhurbaşkanlığı’nın işte depoya attığı bu Lozan masasını buldu, çıkarttı. Birinci meclise taşıdı.

PKK’nın sözde fesih bildirgesinde yer alan: “Lozan Anlaşması’na karşı silahlı mücadele başlattık” cümlesini işte bu yaşanmış öykü ile birlikte okumak lazımdır. Lozan Anlaşması’ndan adeta tiksinenler sadece PKK’lılar sanılmasındı. Türk milleti, PKK’nın kuruluş amaçlarından birinin Lozan Anlaşması’nı ortadan kaldırmak olduğunu ilk kez bu kadar somut şekilde anlamıştı. Halbuki özellikle Diyarbakır’da bakın her yıl Lozan Anlaşması’nın yıldönümünde veya Sevr Anlaşması’nın yıldönümünde Sevr Anlaşması’nı savunan konferanslar yapılmaktadır. Her yıl sözde böyle tarihçiler, akademisyenlerle falan Lozan karalanırken Sevr’e övücü atıflar yapılmaktadır. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni adeta soykırımla suçlayan bu konferanslar da, hem Barzani’nin Rûdaw televizyonunda yayınlanmakta hem de Avrupa’dan yayın yapan PKK televizyonlarında yer almaktadır. Hatta bakın 2024 yılında Diyarbakır’da Barzani’nin himayesinde düzenlendi Lozan Karşıtı Konferansı. Suriye’deki PKK-YPG’nin elebaşı Mazlum Kobani de tebrik mesajı yollamıştı. Evet. Suriye’deki YPG’nin elebaşı Diyarbakır’da Barzani himayesinde yapılan Lozan Karşıtı Konferansa mesaj yollamıştı. Bakın gayet net. Türkiye’nin tapusu anlamına gelen Lozan Anlaşması hem PKK’nın hem Peşmerge’nin hem PYD’nin ortak düşmanıdır. Aynı zamanda Sevr Anlaşması da hem PKK’nın hem Peşmerge’nin hem PYD’nin ortak amacıdır. Hatta bakın Diyarbakır Barosuna mensup iki Avukat, Lozan Anlaşması’nın iptal edilmesi istemiyle, Lozan Anlaşması iptal edilsin diye Danıştay’da dava açmışlardır. Ama sayın medyamız bunu özellikle sizlere duyurmamıştır. Güya Lozan Anlaşması Kürtlere danışılmadan imzalanmışmış… Dolayısıyla iptal edilmesi lazımmış… diyerek Danıştay’a başvurmuşlardı. Peki Danıştay reddederse ne olacaktı? Danıştay reddederse Anayasa Mahkemesi’ne taşınacaktı. Peki Anayasa Mahkemesi de reddederse ne olacaktı? İç hukuk yolları tükenirse Lozan Anlaşması’nın iptali için Birleşmiş Milletler’e gideceklerini ve Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Komitesi’ne başvuracaklarını açıklamışlardı. Ne oldu? O Danıştay’daki davadan hiç haber çıkmadı. Çünkü sayın medyamız bunları haber yapmıyorlardı. Peki Lozan Antlaşması bugüne kadar hiç delindi mi? Evet, delindi. AKP hükümeti döneminde delindi. Çünkü Süleyman Şah Türbesi Lozan Anlaşması’nın 3. maddesi gereğince Türkiye Cumhuriyeti toprağıydı. Süleyman Şah Türbesi Türkiye ile Fransa arasında yapılan 1921 yılındaki Ankara Anlaşması’nda yani Türkiye-Suriye sınırını belirleyen anlaşma çerçevesinde Türk toprağı olarak saptanmıştı. 1921 anlaşmasının 9.  maddesi. Hatta Lozan Anlaşması’nın 3. maddesi ise bu Türkiye ile Fransa arasında imzalanan Ankara Anlaşması’nı tanıyan maddeler arasındaydı. Dolayısıyla Lozan Anlaşması’nın 3. maddesi gereğince Süleyman Şah Türbesi Türkiye Cumhuriyeti toprağıydı. Türkiye Cumhuriyeti’nin orada askeri birlik bulundurma ve Türk bayrağını çekme hakkı vardı. AKP hükümetinin kararıyla bu vatan toprağı terk edildi. Biliyoruz. Süleyman Şah Türbesinin sandukalarını sırtlayıp tırıs tırıs kaçıp ayrıldık. Üstelik kaçmadan önce türbe binasını ve Lozan Anlaşması’ndan beri orada bulunan saygı karakolunu, askeri birliğimizin karakolunu patlayıcılarla havaya uçurduk. Evet. Süleyman Şah Türbesinin yerinin değiştirilmesi öyle zannedildiği gibi, millete anlatıldığı gibi koruma amaçlı basit bir önlem filan sanılmasındı. Bir tek harfine bile bakın asla dokunulmaması gereken Lozan Anlaşması’nın kendi ellerimizle delinmesi olayıdır. ABD yönetimi 1923 Lozan Anlaşması’nın görüşmelerine gözlemci sıfatıyla katıldı. Dolayısıyla anlaşmayı imzalamadı. Taraf olmadığı için de imzalamakla yükümlü tutulmamıştı. Ancak Türk ve Amerikalı yetkililer Lozan Anlaşması kapsamında dostluk ve ticaret anlaşması yapma kararı almışlardı. Bu anlaşma Lozan’da resmi tapusunu alan Genç Türkiye Cumhuriyeti’ne yönelik bütün ekonomik ve siyasi yaptırımları kaldırmayı amaçlamıştı. Türkiye Büyük Millet Meclisi bunu imzaladı. Amerikan Senatosu ise reddetti, imzalamadı. Yani şu Amerika Birleşik Devletleri, Beyaz Saray bugüne kadar Türkiye Cumhuriyeti’nin tapusu olan Lozan Anlaşması’na dair hiçbir mutabakata imza atmamıştı. Dolayısıyla ben naçizane öneriyorum; mademki Lozan Anlaşması’na savaş açan PKK ile masaya oturuyoruz, öyle ise oturmuşken işte o Birinci Meclis’teki bu masaya (Lozan Anlaşması’nın imzalandığı masaya) oturulsun!.. Evet, bölücü örgütle imza atacaksak eğer, hiç utanmadan, başladığı yerde bitirilsin ve aynı masada anlaşma yapılsın…[4]