Erbakan Hocamızın Mana Âleminde
SARSICI FİLİSTİN UYARILARI

Konya Hanım Komisyonları Başkanımız Fatma Bişkin kardeşimiz, oldukça sırlı ve sarsıcı bir rüyasını aktarmıştı. (13 Mayıs 2024)

Rüyada; “Aziz Erbakan Hocamız, yoğun bombardımanlar sonrasında, Gazze ve Refah’ta harabeye dönmüş büyükçe bir caddede, enkaz halindeki bir binanın yıkıntıları yanındaydı… Son derece üzgün durumdaydı ve mübarek gözleri ağlamaktan kızarmıştı. Bir yandan Nasr Suresi okuyorlar, diğer yandan mübarek elleriyle altından ses gelen beton duvarları ve büyük kolonları kaldırmaya çalışıyorlardı. Henüz bir buçuk yaşlarında bir erkek çocuğunu enkazın altından çıkardılar. Çocuk adeta donup kalmıştı, ne ses ne de bir tepki veremiyordu. Erbakan Hocamız yavrumuzu bağrına bastı, mübarek elleriyle yavrumuzun başının arkasından sıvazlayarak şunları mırıldandı: “Ya katledilen bu masum ve mazlum Filistinli yavrularımızın akılları yetse… Veya Cenab-ı Hak onların bu aciz ve çaresiz vaziyetlerini lisan-ı hal yalvarışı kabul etse de; “Ya Rabbi, bizi burada Siyonist İsrail’in zulüm cehennemine terk edenlerin hiçbirini cennetin kapısından içeriye sokmayasın!.. Hiçbirine hakkımız helal olmasın!.. Bizi böyle sahipsiz bırakanlar bağışlanmasın, huzur bulmasın!.. Hiçbiri mutlu ve mesut günler yaşamasın!.. Neler yapabiliriz? diyerek, gece gündüz kıvranıp ellerini taşın altına sokmayıp, bu perişan halimizi görmezden gelerek, bu kardeşlerime bir damla suyu nasıl gönderirim? diye düşünmekten midesine kramplar girmeyen hiçbir inanan rahata kavuşmasın!.. Bizim ağladığımızın iki katı ağlasınlar, kıvrandığımızın iki katı kıvransınlar, çektiğimiz acıların iki katına dünyadayken uğrasınlar!.. Annesini, babasını, çocuklarını, yakınlarını kaybetsinler ki; aynı yokluğu, aynı çaresizliği, aynı acıyı kat be kat yaşasınlar!.. Aynen bizim gibi çalacak kapı, sığınacak ülke, destek olacak hiçbir kalp bulamasınlar!..” diyerek beddua etselerdi, ümmetin hali nasıl olacaktı?!.. diye gözyaşı akıttılar. Bir ara yavrumuz kendisine gelip gülen gözlerle Aziz Hocamıza baktılar. Erbakan Hocamız; “Sen böyle gülümsersen, umarım ki Rabbim de bu ümmetin sadıklarını bağışlarlar!..” buyurdular. Sonra yanlarına gelen bir sağlıkçıya yavrumuzu teslim edip ayrıldılar. Aziz Hocamız önde, ben arkada İsrail’in ele geçirdikleri Refah sınır kapısına vardık. Erbakan Hocamız; “Yıllardır Siyonistler bilinçli bir şekilde tüm İslam ülkelerinin idaresini, ya kendilerinin seçip yetiştirdikleri işbirlikçilere teslim ettiler, ya da direkt kendilerinden olan kişilere tek tek verdiler. Bakınız, şu an sınır kapısına kadar dayanan Filistinli kardeşlerine kapıyı açmayan Mısır, bunun bir örneğidir. Filistin’in etrafını çevreleyen devletlere bir bakın; hepsi İslam ülkesidir. Ne acıdır ki hepsi Filistin’i yalnız bırakıvermişlerdir. Sadece yalnız bırakmakla yetinselerdi, yine Filistin ve Hamas kendini kurtaracak, Siyonizm’i çaresiz bırakacaktı; fakat maalesef hem Filistin’in etrafındaki İslam ülkeleri hem de başta Türkiye olmak üzere bütün Müslüman devletleri sözde atıp tutup, özde İsrail ile birlikte hareket ederek, farklı şekillerde farklı ihanetlerle Filistin soykırımına dolaylı destek vermişlerdir. Özellikle son günlerdeki yaşananlara bakınca söylemeye çalıştığımızı daha iyi anlayacaksınız! İşte buna (Erdoğan’a) niçin; “Hamas’ın yaptığı Kuvay-ı Milliye hareketidir” dedirttiler? Ne için Milli Görüş alışkanlığıyla ve Milli Çözüm ağzıyla konuşmasına müsaade ettiler? Ne için güya öncesinde ticarete kısıtlama getirmesine, sonrasında güya ticareti sona erdirmesine izin verdiler?.. Çünkü Erdoğan tüm bunları söylerken, yaparken, limanlarınızdan, üzerinde İsrail bayrağı olmadan, rotası henüz resmen çizilmemiş gemiler aynı yükle kalkmaktalardı… Ama Ülke sınırlarımızdan çıkınca İsrail bayraklarını takmaktalardı… Yani İsrail’le ticaret hiç kesilmeden son hızla devam edip, en hayati ihtiyaçları Türkiye’den karşılanmaktaydı!.. Hatırlayın, Erdoğan bu açıklamaları yaptıktan sonra; Türkiye’de Filistin destekli gösteriler bıçakla kesilir gibi bitip sonlanmıştı. Çünkü artık ülke yetkilileri güya, olaya el atmıştır sanılarak halkımızın havası alınmıştı… Yetmez; İsmail Haniye Türkiye’ye çağrıldı. Kapalı kapılar ardında ve İsrail’in talimatlarıyla söylemesi ve yapması gerekenler kendisine aktarıldı. “Çok uzatıyorsunuz!” diye uyarıldı. “İsrail’in önerdiği uzlaşmaya, ateşkese razı olacaksınız! Hatta ateşkes teklifini siz ortaya atacaksınız!” diye dayatıldı. Haniye, tüm bu zorlayıcı akıl oyunlarına elinden geldiğince diretti, fakat en sonunda pes etmek zorunda kaldı. Sayın Erdoğan’la kapalı kapılar ardında yaptığı toplantı ve görüşmelerden sonra, Siyonist işgalci canilere; “neredeyse tüm kazanımı İsrail adına olacak bir ateşkes teklifi” sunmuşlardı. Daha doğrusu kendilerine neyi nasıl söylemesi ve hangi cümlelerle ifade etmesi dayatılmışsa o şekilde davranmışlardı. Fakat bunlar kapalı kapılar arkasında Haniye’yi, dolayısıyla tüm Filistinli kardeşlerimizi oyalarken, kuduz İsrail ise Siyonistliğinin gereğini yapmıştı. Yani; her zaman iki ileri bir geri, üç ileri bir geri hareket eden İsrail, bu sefer de Erdoğan’a Gazze’yi destekliyormuş gibi laflar sıralatıp ve kamuoyunu oyalayıp, Filistin mazlumlarını ateşin tam da ortasına atmıştı. Yani aylardır, Filistin’in farklı bölgelerinden, özellikle Gazze’den birçok insanımızı güvenli alan diyerek göçe zorladığı Refah’ta vurmaya, bombalamaya başlamıştı. İki yüz küsur gündür şehit edilen insan sayısının ilk çeyreğine yakını, Refah’ta bir gecede katliama uğramıştı. Tüm dünya ayağa kalkmıştı. Üniversiteler ardından, liseler etkin direnişe başlamıştı, önce okul yönetimlerine “okullarında İsrail destekli hiçbir ürün kullanmamayı” kabul ettirmeyi başarmışlardı. Ardından birçoğu ülkelerinde İsrail’le ticareti ve her türlü normalleşmeyi iptal etmeye mecbur bırakmışlardı. Biz dört gözle bekledik; Türkiye’de üniversite, lise, hatta ilk ve ortaokul düzeyinde, yetmez tüm sivil toplum örgütlerinin ortaklaşa hareketi ile, hatta tüm siyasi partilerin destek vermesiyle: “Ya Filistin’de yapılan bu soykırıma son verilecek veya Türkiye harekete geçecek!” sloganı ile sokaklara, caddelere dökülecekler sandık…  Ama ne yazık ki Sayın Erdoğan çoktan halkın gazını almıştı, ve maalesef neredeyse herkes Filistinli kardeşini Refah’ta kendi kaderine terk edip bırakmıştı!.. Şimdi kardeşlerime söyle; “Zulmün, kan ve gözyaşının sel olup aktığı, yeni doğmuş bebeklerin dahi katliama uğradığı bir dünyada; bu zalim ve bâtıl sistem yıkılıncaya, adalet ve merhametin kaynağı İslam nizamı yeryüzüne hâkim oluncaya, Feth-i Mübin yaşanıncaya kadar kalpleri soğumasın! Zalimlere ve işbirlikçilere karşı kinleri ve gayretleri azalmasın!.. O Allah ki; zalimi mazlumun kanında boğmaya Kâdir olandır… Alevlerin etrafını sardığı İbrahim, Nemrut’a nasıl galip geldiyse, alevlerle sarılmış Aksa’nın evlatları da Siyonizm’e galip gelecekler, inanın!.. Hem de çok yakın bir zamanda. O gün bu sözlerim zihninizde çınlayacak ve “Hocamız demişti!” diye sevinçle dolacak ve coşacaksınız!..”

Can kardeşlerim, tek bir amacınız olsun; “Allah’ın yolunda, Kur’an’ın kurallarıyla onurlu ve şuurlu bir hayat yaşamak!” Başınızı koyduğunuz bu yolda, ya inşaallah zafere ulaşın, veyahut o yolda ömrünüzü tamamlayın. Ama bir kere olsun geri adım atmayın!

Ya Rabbi; Yeryüzü masum çocukların kanlarıyla boyandı. Gökyüzü mazlumların ahlarıyla karardı… Müslümanlar bu zulümleri çaresizmişçesine, mazlum kardeşlerini ise sadece kederle ve ah-vah ederek izliyorlar, aylardır, yıllardır. Yöneticilerini uyaracak ve kamuoyu baskısı oluşturacak adımlar bile atmamışlardır!.. Ey yerin, göğün, anın, günün sahibi olan Rabbimiz, görüyorsun çocuklar perişandır, babalar çok bunalmıştır, anaların yüreği dağlanmıştır!.. Üzerlerine çöken bu kapkara günleri kardeşlerime ağartıver Allah’ım! (Âmin)

Son olarak, size iki yüz küsur günün özetini çıkarayım mı? Net özet şu; “Rabbimiz 2 milyarlık 57 İslam ülkesini bir imtihana tâbi tutmuşlardı. Kiminin hiç umurunda bile olmadı, kimisi yalandan kınamalarla geçiştirmeye çalıştı, kimisi kınamaktan bile korkup sakındı… Kimisi boş arazilere füzeler fırlattı, kimisi “Dünya beşten büyüktür” gibi laflarla ucuz kahramanlık taslamıştı, ama ardından ticarete ve normalleşmeye devam etmekten geri adım atmamıştı… En sonunda hem riyakârlar hem tüm dünya öğrendi ki “Gazze ve Hamas 57’den büyükmüş!..” ve O en kutlu şehitler diyarı Gazi Gazze’nin Rabbi, bu bir avuç tam inançlı ve ahiret sevdalı Gazzeli mücahitleri rol model yapıp, bütün dünyayı fevç fevç İslam’a hayran bırakıp; Filistin’e destek ve kuduz İsrail’e lanet protestolarına katılmalarını sağladı ve vicdan ehli giderek çoğaldı ve yaygınlaştı… Ve böylece Rabbi’l-âlemin “Hidayet ve adalet güneşinin Batı’dan doğmaya başladığı” hikmet ve hakikatini ortaya çıkardı.” buyurdular, o halde iken uyandım.

Şimdi ey İman, iz’an ve insaf ehli olanlar!

Lütfen cevabını siz araştırınız; Terörist İsrail’in Siyonist Bakanı Yisrael Katz, Suudi Arabistan yayın kuruluşu İLAF’a yaptığı açıklamada: “ABD Eski Başkanı Donald Trump’ın Kudüs’ü İsrail’in başkenti tanımasından sonra, Sn. Recep T. Erdoğan’ın İsrail’e karşı ‘Düşman Dost=Frenemy’ rolü oynamaya başladığını” vurgulaması niçin yanıtsız bırakılmıştı? Oysa bu vahim iddia: “Görünüşte bize atıp tutuyor, İsrail’e çatıp duruyor, ama gerçekte bizim işimize yarayan davranışlarda bulunuyor!” anlamını taşımaktaydı. (Bak: 13 Aralık 2017. filistin.info – Filistin Haber Ajansı)

Hatırlayınız; ABD E. Askeri İstihbarat Başkanı Yardımcısı bile: “Daha önce İsrail’e verdiğim destek için şimdi çok pişmanım. Daha yeni anladım ki, İsrail Siyonizm’ine destek çıkmak, dünya barışına ve insanlığın huzuruna köstek olmak anlamını taşımaktadır!” diyerek asırlardır gizlenen bir gerçeğe tercüman olmuşlardı. Evet, ya İsrail ortadan kaldırılacaktı veya dünyanın başına büyük bir bela sarılacaktı… Anlaşılan o ki, Allah İsrail’den intikam alacaktı ve Aksa’ya sataşan kuduz itin eceli yaklaşmıştı. Ama İslam ülkelerinin başındaki işbirlikçilerde bu insaflı gâvurlar kadar bile vicdan kalmamış mıydı?..

Ancak, İsrail Haaretz Gazetesi de şunları yazmıştı:

“Netanyahu Hükümeti, Gazze Savaşında İsrail’in kaybettiği asker sayısını toplumdan saklamaktadır. Bu konuda Hamas’ın haberleri gerçeğe daha yakındır. 7 Ekim’den bugüne hükümet 55 günde 473 asker kaybettiğimizi söylese de Hamas’a göre bu sayı 2000 civarındadır. Bu sayı 1947’den beri verdiğimiz toplam kayıplardan fazladır!..” Evet, Ebu Ubeyde açıklamış ve İsrail yalanlamıştı: • Binlerce İsrailli teknik personel… • 10 binleri aşan asker ve subay… • Bine yakın zırhlı araç imha edilip ortadan kaldırılmıştı… İsrailli generaller “Gazze’ye yönelik bu saldırıları bırakmalıyız, yoksa sonumuzu hazırlarız!” diye yakınmaktaydı. İşte, İsrail Eski Gnkur. Başkanı: İsrail’in Hamas’a karşı savaşı kaybettiğini açıklamıştı!..

İsrailli Tuğgeneral Emir Avivi’nin İtirafları…

“Çok üzgünüm, bu savaşta hedeflerimize ulaşamadık… Hamas’la çatışmalar bize çok pahalıya mâl olmaktadır ve askerlerimizin morali kırılmıştır. Bazı rehinelerimizi kurtarmak için taviz vermeye ve ara formüle mecbur kalmamız onurumuza dokunsa da, çaresizliğimizin sonuçlarıdır!” diyerek sızlanmıştı. Halbuki 7 Ekim’den bugüne, ABD ve İngiltere askeri kargo uçakları, tam 300 sefer İsrail’e uçuş yapmış, stratejik teknoloji ve mühimmat desteği taşımışlardı. Ve işte buna rağmen HAMAS karşısında bocalamaya başlamışlardı. Evet, evet, Gazze’de mucizeler yaşanmaktaydı… Yüce Allah Kudretinin ve va’dinin gerçek olduğunu ortaya koymaktaydı!..

Ve artık en sonunda tüm dünya öğrendi ki “Gazze 57’den büyükmüş!..” Oysa ciddiyet, cesaret ve dirayetle, İsrail’e: “Ya bu zulmü derhal durduracaksın veya Türkiye duruma el koyacaktır!” deselerdi bile bu soykırım soysuzluğu 8 ay önce başlamadan bitmiş olacaktı. Ama İsrail, bunların dişlerini saydıkları için kurusıkı palavraları hesaba katılmayan ve hâlâ siyasi rant peşinde koşan ucuz kahramanlar ne kadar küçükmüş!.. Hatta Yunan Başbakanı Miçotakis, tam bir küstahlıkla yüzlerine karşı: “Hamas bir terör örgütüdür!” deyip kuduz İsrail’i kutsarken: “Hadi oradan, Siyonist uşağı ve 12 Ada’yı silahlandırıp bize saldırmaya hazırlanan ve tüm teröristleri besleyip üstümüze salan Haçlı dığası!..” diyemeyenlerin ve özleri ile sözleri ayrı düşenlerin gerçek ayarı ne kadar düşükmüş!..

Sorumluluklarımızı kuşanmak ve Allah’ın inayetiyle zafere koşmak üzere şu ayetler dikkatle ve defaatle okunmalıydı.

“(Ey Müslümanlar!) Size ne oluyor (ve nasıl bir vicdani sorumsuzluğa kayıyorsunuz) ki; ‘Ya Rabbi, ehli (ve idarecileri) zalim olan şu ülkeden (ve şu düzenden) bizi kurtar, bize Kendi katından bir sahip gönder ve bize Kendi rahmetinden bir yardımcı ver’ diye yalvarıp duran; erkek, kadın ve çocuklardan oluşan aciz ve çaresiz (nice mazlum müstaz’af) kimseleri kurtarmak için Allah yolunda (çalışıp) çarpışmıyorsunuz? (Bu duyarsızlık ve nemelâzımcılık imani ve vicdani bir tavır değildir.) [Not: Bugün Filistin topraklarında soykırıma uğrayan mazlumların; Afrika’da, Asya’da ve Güney Amerika’daki milyonlarca aç, biilaç, çıplak ve muhtaç Müslümanların ve farklı din ve kavimden nice mazlum ve mağdur insanların ezilmesine ve sömürülmesine yol açan bu zalim ve Siyonist sistemi yıkacak ve yeryüzünde Adil bir Düzen’i kuracak niyet ve gayreti taşımayanları Cenab-ı Hakk bu ayetle ve şiddetle ikaz etmektedir.]”

“(Halbuki, gerçekten) İman edenler; Allah yolunda (Hakk ve adalet hâkim ve Müslümanlar galip olsun diye) çarpışıp çırpınırlar. İnkâr edenler (ve münafık kimseler) ise, tağut yolunda (şerli ve şeytani odakların zulüm ve sömürü düzenleri sürsün diye) çırpınıp çarpışırlar. O halde siz (mü’minler iseniz); şeytanın dostları olan (inkârcılar ve münafık)larla çarpışın. Ve kesinlikle (bilin ki) şeytanın hile ve tuzağı pek zayıf (ve temelsizdir.)” (Nisa Suresi: 75- 76)

Bugün kimin saygısı; makama, şana ve ihtişama değil de insana ve insanlık onuruna!?

Kim bir çöpü kaldırmada acaba, menfaatine değil de hayrına ve Allah rızasına!?

Hangi tok yatan komşu, aç yatan komşusunu ortak etmede aşına?

Kim ciddi ve cesaretli bir cümle kurmakta ve bir adım atmakta, mazlum ve mağdurların yararına ve huzuruna?

Maalesef, değişmez bugün mezarını vicdanlı mevta, arzın altın varaklı konağına…

Bencillik ve beleşçilik öyle çorak ve kurak bir mevsimdir ki, bütün güzellikler ve iyilikler bu mevsimde ölür, bütün çirkinlikler bu mevsimde dirilip saçılır.

Şu dünyada, sorumluluklarını hatırlayıp insanlığından utanmayan ve bir nebze olsun vicdanı sızlayıp ar duymayan süper zalimler; makam ve çıkarla siyasileri kiralayıp minneti menfaate gem edenler, ve çıkarı için vakarını tepeleyenler önünde zordur, gerçekleri savunmak.

Kuduz İsrail’in, Kudüs ülkesinde yaptığı gibi; kanın üzerine gözyaşı düşer miydi hiç, çiçek vermek kadar kolay olsaydı, bu karakterleri eğrilere doğruları sunmak.

Irsi bir vasfa ve sirayet eden salgın bir hastalığa dönüşmüş eyyamcılık ve siyasi fırsatçılık, maalesef gerçekçilik sanılır olmuş hep, gerçekleri gerçeklerin ötesinde aramak, ve bu boş kuruntularla avunmak.

Mümkün olsaydı mantığı güneş yapmak bile, kolay olur muydu bilinmez, aydın sanılan şu kör rehberleri ışıtmak, ve çok zordur yalanla kirlenmiş beyinleri çavunmak[1]…

Gerçeklerin unutulduğu, uydurma yalan ve yanlışların doğru diye sunulduğu ortamlarda gerçekleri savunmak, Güneş’i tutmaktan ve Arz’ın yıldızlarla bezeli Arş’ını taşımaktan daha zordur. Selam olsun Hak sevdasına ve Filistin davasına sahip çıkanlara!..

Ama ümitlerinizi canlandırın, korkmayın ve hazırlanın!..

Sönecek yakında, iki kolu Kudüs’te, iki kolu Moskova’da ve üç kolu Washington’da olan ‘Yedi Kollu şamdan’!..

Tallit[2], Arbakanfot[3] örterek, Yahve[4]’ye yalvarsanız da Bama[5]’dan; gene de Yedi’nin ikisi önce sönecek mizrahdan[6].

Ey Siyonist caniler, emperyalist zalimler ve işbirlikçi hainler!..

Filistin’de nükleer silahlı birer Şimşon[7] olsanız da, yakında paroketler[8] yırtılacak, nasibiniz kesilecek massottan[9].

Ağlayacak yarın arzın şeytanları korkudan, Milli Çözüm fikriyle ve Hamaslı yiğitlerin fiiliyle; Kudüs fethedilip, zafer tekbirleri yükselirken Mescid-i AKSA’dan.

Evet, zalimlerin kanlarının, kendi döktükleri kanlar üzerine dökülmesi kaçınılmazdır.

Çünkü kan ile kurulan, yine kan ile yıkılacaktır!..