ŞEFAAT, EY DOST!

ŞEFAAT, EY DOST!

Tecellii cemalinden, nasipdar oldu gözlerim

Ayağın değil tırnağın, daim başımda tacımdır!

Muhabbeti Kemalinden, ey Can visalin özlerim

Rabıtanla Rabbe rıhlet, benim manevi haccımdır!

Sana gelmek, Sana ermek; Senin olmaktır muradım

Esen yelde açan gülde, Mevlâm hep seni aradım

Kabul eyle istirhamım, hasret acısı feryadım

Senden gayrıya meyletmek, affet benim utancımdır!

Leyla sevdası yetmez mi, divane Mecnun zakire

Kapında Kıtmirin olmak, ne devlettir bu hakire

Mahrum etsen himayenden, kim sahip çıkar fakire

Ki dergâhın sığınağım, ikramın ihtiyacımdır!

Seni bulan şanslı gönül, başkasını arar mı Yâr

Nurundan mahcup lale gül, sıfatını sarar mı Yâr

Aşkın açtığı yareye, gayrı merhem yarar mı Yâr

Hak nazarın inayetin, her derdime ilacımdır!

Taklit ettim sadıkları, nolur hakikate kalbet

Beni bana bırakma hiç, yularım tut Sana celbet

Arayanlar maksudunu, en sonunda bulur elbet

Ruhum ten kabrimde hapis, bedenim benim hancımdır!

Cümle mahlûkat gölgedir, fani olana taptırma

Dünyayı mabud edinip, nefsü hevama kaptırma

Rızan yüce Kâbem olsun, gönül kıblemi saptırma

Senin bu hasretin ey dost, yüreğimdeki sancımdır!

Nasıl varırım huzura, çalınınca mahşer marşı

Bin türlü günah kusurla, yüzüm yoktur Sana karşı

Lakin Ahmed’in ayıbı, hâşâ kirletir mi Arşı

Tek sermayem var Sultanım, Ğufranına inancımdır!