KINAMANIZA ALDIRMAM! (ŞİİR)

KINAMANIZA ALDIRMAM!

Sevdalandım diye, kınayan gafil

O Dilbere gönül, vermese miydim…

Bizi şaşkınlıkla, suçlayan cahil

Hakikat sırrına, ermese miydim…

Bu âlem san’atın, şahikasıydı

Tevhid mührü açık, farikasıydı

Hepsi yaratılış, harikasıydı

Her güzelde O’nu, görmese miydim…

Bizi hayvan değil, insan yarattı

İman şuur verip, Zatın arattı

Gayrı sevdam için, gönlüm Ferhat’tı

Dağları delmeye, girmese miydim…

Gafiller cahiller, boşa dolaşmış

Sadıklar Kur’an’la, Hak’ka yol açmış

Âlem bin bir esma, yüz bin gül açmış

Miskü reyhan kokar, dermese miydim…

Hakikat ağrısı, yoksa bağrında

Olmaz ki ihlasın, halka çağrında

“Necmüs-sakıp” gibi, Zatın uğrunda

Her belaya göğüs, germese miydim…

Rabbim rahmet edip, bize gönderdi

Kur’an’a tercüman, hayra önderdi

O Zat gönlümüzü, Hak’ka dönderdi

Ayağına yüzüm, sürmese miydim…

Kur’ani gerçeğe, yüzü asıklar

Sözlerini süsler, özü fasıklar

Söyleyin ey dostlar, Hak’ka âşıklar

Uğrunda canımı, vermese miydim…

Nur-i mücessemin, pervanesiyim

Kıtmiri Kamberi, avanesiyim

Niye saklayayım, divanesiyim

Yoluna vücudum, sermese miydim…

Gerçeği şişirip, kabarttım sanma

Hamaset duygumu, şımarttım sanma

O Zatın vasfını, abarttım sanma

Böyle bir Sultanı, övmese miydim…