AKP KABUK İKTİDARDI VE ÖMRÜNÜ TAMAMLAMIŞTI

AKP KABUK İKTİDARDI

VE

ÖMRÜNÜ TAMAMLAMIŞTI

Dünya tarihi boyunca, köklü ve büyük devrimler gerçekleştirecek ve mevcut dengeleri temelinden değiştirecek Merkez Ülkelerde, bu kutlu kırılma öncesinde, bir KABUK İKTİDAR dönemi yaşanırdı. Hâkim güçlerin hizmetinde ve hain işbirlikçilerin güdümünde oluşturulan bu iktidar, aynen vücutta açılan derin yaranın kabuğunu andırırdı. Çeşitli ve etkili tedavilerle iyileşmeye başlayan yaralar kabuk bağlardı. Yaralar tam iyileşmeden bu kabukları kaldırmak, yaranın mikrop kapıp iltihaplanmasına ve iyileşme sürecinin uzamasına yol açardı. Bu nedenle kaşıntı verse ve çirkin görünse de, bu kabukları yerinde bırakmak lazımdı. Çünkü yara iyileşince bu kabuklar zaten kendiliğinden düşüp kopacak ve vücuttan ayrılacaktı.

İşte AKP, böylesine kabuk bir iktidardı. Hem kendileri iktidara taşıdıkları ve yararlandıkları için dış güçler avutulup zaman kazanılmaktaydı, hem de toplum bünyesinde açılan derin yaraların kısmen tedavisine fırsat sağlanmaktaydı. Gerçi bu arada daha başka sosyal ve ekonomik tahribatlar da yapılmaktaydı ama, tarihi hesaplaşmanın alt yapısı da bu kabuk altında hazırlanmış olmaktaydı.

İHA’lar-SİHA’lar, roketatarlar gibi Milli Savunma sanayiinde ve savaş teknolojisinde çok önemli atılımlar bu kabuk yönetim sayesinde başarılmış, Rahmetli Erbakan Hocamızın temel çizimlerini ve alt yapı tesislerini hazırlayıp ilgili makamlara teslim ettiği projeler geliştirilip üretilmeye başlanmıştı. Ve tabi zalim güçlerle yaşanacak tarihi hesaplaşma öncesi, artık bu kabuk iktidarın kendiliğinden, doğal sebepler ve normal yöntemlerle düşmesi de kaçınılmazdı. Çünkü hiçbir güç kaderin önünde duramazdı ve bu marazlı kafalarla büyük hesaplaşma yapılamazdı.

Gerhard Schröder’in Türkiye Uyarıları!

Eski Almanya Başbakanı ve Rothschild Yatırım Bankasının danışmanı Gerhard Schröder, ‘Son Şans’ adlı yeni kitabında Türkiye ile ilgili önemli siyasi değerlendirmelerde bulunmuşlardı. Kitabında, yeni bir dünya düzeni kurulmasının Batı’nın son şansı olduğunu ifade eden Gerhard Schröder, “Avrupa’nın hoşuna gitsin gitmesin, Türkiye Doğu Akdeniz’de artık yadsınamaz hâkim güç” tespitini yaparak Avrupa’nın bu gerçeği kabul etmesi gerektiğini vurgulamıştı.

Almanya’da Başbakan Angela Merkel’den önce iki dönem bu koltukta oturan Sosyal Demokrat Partili (SPD) Gerhard Schröder (77), siyasi görüş ve açıklamalarıyla halen gündem oluşturan bir politikacıydı. Schröder; New York, Oxford ve Londra Üniversitelerinde ders veren tarih profesörü Gregor Schöllgen ile birlikte yeni bir kitap yayınlamıştı. DVA yayınevinden çıkan ‘Letzte Chance’ (Son Şans) adlı kitap dünya çapındaki krizlere yoğunlaşmıştı. Kitapta, yeni bir dünya düzenine ihtiyaç duyulduğu vurgulanmış ve bunun Batı için son şans olduğu hatırlatılmıştı. Kitabın sonunda Türkiye, Rusya ve Çin’in dünya politikasında önemli birer aktör olduğuna işaret edilerek: “Batı her zaman yaptığı gibi onlara Soğuk Savaş mantığıyla davranırsa kaybeder. Biz Avrupalıların hoşuna gitsin ya da gitmesin, Türkiye Doğu Akdeniz’de artık yadsınamaz hâkim güç.” itirafları yer almıştı.

Türkiye’nin bugün Batı’ya ters düşmesinin 1952’den beri üyesi olduğu NATO’nun ve Türkiye’yi hiç istemeyen Avrupa Birliği’nin yanlış politikalarının bir sonucu olduğu savunulan kitapta şu görüşler aktarılmıştı: “Biz Avrupalılar, özellikle de Almanlar, onlarca yıldır bu ülke ve insanlarına karşı kendini beğenmiş ve aşağılayan bir tavırla davrandık. Avrupa Ekonomi Topluluğu ve Türkiye’nin 1963 yılında ortaklık anlaşması imzalamasından bu yana hiç kimse, Türkiye’ye Almanya kadar sık üyelik perspektifi açmadı. Ama SPD-Yeşiller koalisyonunun son dönemi hariç bunların hiçbiri, samimi değildi. Elbette Almanya’nın arka planda göç ve mülteci hareketlerini düşünerek 1980’de getirdiği vize rejiminin kaldırılması itinayla tartılmalı. Ama devamlı oyalama taktiği kabul edilemez… Hem vize serbestisi için onlarca şartın yerine getirilmesini istemek, hem AB’ye üyelik müzakerelerinde önemli ilerlemeleri ya da Gümrük Birliği’nin güncellenmesini ertelemek, seni istemiyoruz demektir. Ankara’nın Irak, Suriye, Libya ya da Dağlık Karabağ’da savaşmasını bazı haklı gerekçelerle kınayan biri, o zaman Türkiye’ye savaş bölgelerinden gelen mültecilerin AB’ye geçmesini engellemesi için bir ödeme de yapmamalı. Artık olmayan Batı’nın, yeri gelince her fırsatta dile getirdiği değerleriyle bu politika bağdaşmıyor. Ve bu politika iflas etmeye mahkûmdur. Recep Tayyip Erdoğan’dan sonra iş başına gelecek bir hükümetin, Türkiye’nin dış politikasını temelden gözden geçireceğini ve Doğu Akdeniz’de yeni güç durumundan vazgeçeceğini düşünmek dünyadan bihaber olmak demektir. Türkiye bunu yapamaz. Türkiye’nin politikası ve savaşı onların görüşünce Batı’nın tehditlerine bir karşılık içindir. Bu nedenle Batı olarak Erdoğan’dan yararlanmak gerekir.”

Ankara’nın İncirlik ve Kürecik Kozları

Eski ABD Başkanı Donald Trump’ın Türkiye’ye yönelik ‘Ekonominizi çökertiriz’ tehdidini Türkiye’nin çok şaşırtıcı bir tarzda ve soğukkanlılıkla karşıladığına değinilen kitapta şu yorum yapılmıştı:

“Birincisi Türkiye’nin buna karşı şu veya bu şekilde baskı araçları vardı. Amerikan ordusu İncirlik Üssü’ne ve Kürecik’teki radar üssüne bağımlıydı. İkincisi Türkiye artık dikkate değer bir silah sanayisine sahip bulunmaktaydı. Türk firmaları helikopter, tank ve İsrail gibi çok az ülkenin sahip olduğu insansız hava araçları (İHA) geliştiriyor, üretiyor ve satıyordu. Gerçi motor tekniğini hâlâ yabancı ülkelerden tedarik ediyorlar ama etkili silah sistemleri Dağlık Karabağ’da, Suriye’de, Irak’ta ve Libya’da kullanımdaydı. Ankara’nın silah sanayisi ve bölgedeki birçok ülkenin bu silahlara bağımlılığı, Türkiye’yi Doğu Akdeniz’de bölgesel güç olma hedefine hızla yaklaştırıyordu. Ve bu kaçınılmaz olarak dünyanın en eski ve en çatışmalı kriz bölgesi Yakın Doğu’yu etkiliyordu.”[1]

Evet Haçlı Siyonist Gerhard Schröder’e göre; Erdoğan sonrası Türkiye, Batı için büyük bir tehdit ve tehlike arz etmektedir!

Maduro’nun açıklamaları anlamlıydı!

İşte bu nedenle Venezuela Devlet Başkanı Nicolas Maduro, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın ülkeye ziyaretine ilişkin yaptığı açıklamada “İşbirliğimiz yeni dünyayı inşa etmeye devam etmemizi sağlayacak” mesajını paylaşmıştı. Nicolas Maduro, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın ülkeye ziyaretine ilişkin Twitter’dan açıklama yaparak, Erdoğan’ın ziyaret görüntülerinin bulunduğu bir video da paylaşmış ve Türkiye Venezuela ilişkilerinin önemini vurgulamıştı. Maduro, “2020 yılı sonrasında ekonomik konuların sağlam temeller üzerine oturması ve inşasının hızlanması için Türkiye ile kardeşlik ilişkileri geliştirdik. İşbirliğimiz yeni dünyayı inşa etmeye devam etmemizi sağlayacak” ifadelerini kullanmıştı.[2]

İnşaallah Türkiye; her din ve düşünceden, farklı kültür ve kökenden tüm insanlığın barış ve bereket içinde yaşayacakları: Akıl, bilim, vicdan ve Kur’an kaynaklı bir ADİL DÜZEN Medeniyet devrimine öncülük yapacaktı. Ama bu kutlu değişim ise, Batı taklitçisi ve işbirlikçi iktidarlar eliyle değil, Milli Görüş’le pişmiş ve Milli Çözüm’le yetişmiş kadrolar yönetiminde başarılacaktı!..

Savunma Sanayinde Dudak Uçuklatan Atılımlar:

Türk savunma sanayisinde farklı alanlarda geliştirilen yetenekler, askeri ve sivil ihtiyaçların karşılanması amacıyla artık aynı sistemde kullanılmaktaydı. EMT Savunma ve Havacılık Genel Müdürü Mehmet Can Küçük, AA muhabirine yaptığı açıklamada, EMT Elektronik markasıyla 34 yıldır güvenlik güçleri ve yurt dışındaki kullanıcılara çözümler sunduklarını vurgulamıştı. Yani 1987’den beri Erbakan projeleri adım adım uygulanmaktaydı.

Kazandıkları tecrübelerle tasarım, mühendislik, sistem entegrasyonu ve üretim kabiliyetlerini EMT Savunma ve Havacılık ile yeni bir aşamaya taşıdıklarını ifade eden Küçük, ilk olarak dünyada yeni gelişen teknolojilerden kablolu gözetleme ve haberleşme sistemlerine odaklandıklarını aktarmıştı. Küçük, bu teknolojilerdeki en büyük özelliğin kablo güdümüyle enerji ve veri trafiği sağlayıp, “kablo güdümlü gözetleme ve haberleşme aracının” 100 metre irtifada 7 gün 24 saat görev yapması olduğunu açıklamıştı. Küçük, sistem için halihazırda en yüksek taşıma kapasitesine sahip cihazı kullandıklarını, bu sayede 11 kilograma kadar yük taşınabildiğini, böylece çeşitli kameralar, haberleşme birimleri ve röleleri, anten grupları gibi farklı faydalı yükleri sistemle kullanabildiklerini hatırlatmıştı.

Farklı Amaçlarla Kullanım Testi Başarıldı.

Bu sistemin; platform, gözetleme ve haberleşme sistemi ile taşınan faydalı yüklerden meydana geldiği unutulmamalıydı. Oluşturdukları konfigürasyonda ASELSAN’ın Atmaca elektrooptik gözetleme sistemleri yer almaktaydı. Kullanıcının operasyon alanına intikal ettikten sonra 1 dakikada 100 metre irtifaya ulaşıp araç içinden çıkmadan sistemi kullanılabildiği bir hızla tasarlanmıştı. Bunun hem personel hem de operasyonel güvenliği sağladığını vurgulamak lazımdı. Bu sistemde kullanılan hava platformunun bir drone olmadığı için pilotaja gereksinim duyulmadığını ve kablo güdümlüyle kara aracının bir bileşeni olarak değerlendirildiğini de hesaba katmalıydı.

Apus’un farklı savunma sanayisi şirketleri ve sivil doğal afetle mücadele birimleri tarafından denendiği de aktarılmıştı!

Bu sistemle kara ve deniz platformlarında görev yapılabilmektedir. Kara platformlarına yönelik uygulamaların bir örneği Otokar’ın Ural aracıyla denenmişti. Ural zor ve tehlikeli saha koşullarında operasyon kabiliyeti sağlayabilmekteydi. Araç 4×4 kabiliyetiyle jeneratör, akıllı vinç ve haberleşme gözetleme sistemimizin yükünü taşıyarak, müşterinin can güvenliğini üst seviyede gözetmekteydi. İstenirse tüm bu sistemler sivil bir araç platformuyla da kullanılabilirdi. Sivil amaçla sabit olarak ya da ticari bir araca monte edilerek görev yapabilirdi. Kullanım konsepti müşteri istekleriyle değişebilmektedir. Deniz platformuyla adalar gözetlenebilir, limanlar gözetlenebilir, göçle mücadelede de kullanılabilirdi.

ABD ve İsrail’in devri artık kapanmaktaydı. Tarihi büyük kırılmayı Türkiye başlatacaktı!

S/İHA pazarının yüzde 80’inin ABD ve İsrail tarafından kontrol edildiğini dile getiren uzmanlar, Türkiye’nin büyük kırılmayı başlatacağını, Çin ve Rusya’nın da destek çıkacağını konuşuyorlardı.

Kriter Dergisi’nde; ‘Türkiye’nin AKINCI’sı ve Bölgesel Hava Muharebe Dengesi’ başlıklı bir makale kaleme alan F. Halit Yolcu, yazısında Türkiye’nin hava savunma sistemlerini 2000 yılından itibaren güçlendirmeye çalıştığını belirtip, uluslararası camialar tarafından Türkiye’ye yönelik örtülü ambargolar uygulandığını hatırlatmıştı. Türkiye’nin bugün itibariyle günlük terör operasyonları yürüten tek ülke olduğunu dile getiren Yolcu, Türkiye’nin önümüzdeki yıllarda sınır güvenliğini tamamen İHA’larla sağlayan bir ülke konumuna ulaşacağını aktarmıştı. Akıncı TİHA’nın Türkiye’ye getirdiği en büyük kazanımın, insansız hava araçları sektöründe dışa bağımlılığın yüzde 5 seviyelerine düşürülmesi olduğu vurgulanarak, “ABD, Çin ve İsrail gibi devletler günümüz itibarıyla S/İHA ve TİHA ihracatlarında önemli kazanımlar elde etmektedir. S/İHA pazarının günümüz itibarıyla yüzde 55’i ABD ve yüzde 25’ten fazlası da İsrail tarafından kontrol edilmektedir. Türkiye’nin bu anlamda oluşturabildiği alternatif ithalat destinasyonları savunma sanayi sektöründe büyük bir kırılmanın başlangıcını teşkil edebilir” ifadeleri kullanılmıştı.

Evet, Akıncı TİHA, Türkiye için önemli bir hava taarruz kabiliyetidir; ihracat pazarında bölge devletlerine karşı masada bir diplomatik koz olarak kullanılabilecek bir insansız silah sistemidir. Akıncı TİHA’nın ve bu gibi insansız sistemlerin ABD’nin Predator İHA platformu gibi denizlerde, karada ve hava operasyonlarında kullanılabilecek kabiliyetleri olması da bu sistemin en büyük zenginliklerinden birisidir. Akıncı TİHA 6 Aralık 2019’da aslında yer testleri için Çorlu Havalimanı pistlerine çıkmışken dikkat çekmişti. Peki, Türk mühendislerini, halkını ve uluslararası savunma sanayi taraflarını bu kadar heyecanlandıran bu projenin temel özellikleri, kapasitesi, yerel ve bölgesel yansımaları nelerdir? Hava muharebesinin giderek daha otonom bir yapı kazandığı bu dönemde Türk mühendisliğinin bir ürünü olan bu insansız savaşan hava aracının, Türkiye’nin sert gücüne katacağı kapasite yerel ve bölgesel denklemlerde göz ardı edilemeyecek bir çarpan etkisi meydana getirecektir. Baykar TİHA’nın (Taarruzi İnsansız Hava Aracı) rakiplerine göre mukayeseli avantajlarını ve geliştirilebileceği noktaları tespit etmek ülkesel ve bölgesel boyutta gelecek 10 yılda yaşanacak değişimlerden birisini de kavramayı kolaylaştırabilir.

Artık Türkiye, Dünyada 6 ülkeden biri konumundaydı!

2016’da proje bilgi ilanı gerçekleştiren Savunma Sanayi Başkanlığı (SSB), Türkiye menşeili firmaların 4,5 tonun üzerinde maksimum kalkış ağırlığına sahip ve milli sistemlere sahip bir insansız hava aracı üretileceğini belirtmişti. TAI ve Baykar’ın yaptığı teklifler, ön plana çıkmış ve Ocak 2018’de bu proje için Baykar Makina A.Ş. görevlendirilmişti. Baykar Makine, SSB’nin bu proje için belirlediği alt sınırlarla yetinmek yerine, Türk mühendisliğinin ve şirket kapasitesinin en üstüne çıkmayı hedefleyen bir proje takvimi belirlemişti. Bu anlayış ve idealizm sonucunda da Türkiye bin kilogramdan fazla faydalı yüke sahip MALE (orta irtifa-uzun havada kalma) sınıfı İHA üreten 6 ülkeden (ABD, İsrail, Rusya, Çin, BAE ve Türkiye) birisi oluvermişti.

Akıncı TİHA’nın insansız hava araçları kategorilerinden hangisine girdiğini kesin olarak söylemek gerekirse, Akıncı’nın tipik bir MALE İHA’dan servis tavanı ve azami irtifa (9-12 km.), faydalı yük kapasitesi, maksimum kalkış ağırlığı ve harekât menzili açısından ayrıştığını ancak MALE (yüksek irtifa-uzun havada kalma) sınıfı İHA’lara nazaran daha düşük irtifada ve daha kısa sürede havada kaldığı bilinmektedir. Bu açıdan, Akıncı’yı en iyi tanımlayan ifade belirli görevleri yerine getirmek amacıyla savunma sektörünün veya üretici ülkenin taarruzî ihtiyaçlarını, kendini de koruyarak karşılayan hava araçları için kullanılan TİHA kategorisidir.

Türkiye’nin Talepleri Ambargolarla Engellenmeye çalışıldı!

Türkiye 2000’lerin başından bu yana hava muharebe unsurlarını ve kapasitesini arttırmayı amaçlamış, ancak bu talepler uluslararası camiada örtülü bir ambargo ile engellenmişti. Türkiye’nin henüz muharip uçak üretecek teknolojiye sahip olmayışına en büyük çözüm, İHA üreticileri olan TAI ve Baykar Makina AŞ’den gelmişti. 2010 sonrası geliştirme ve üretim süreçleri tamamlanan TB2 Bayraktar, Anka, Aksungur ve Akıncı hava araçları ile Türkiye, taktik keşif ve taarruz kapasitesinde öngörülen düşüşün görünürlüğünü ciddi anlamda azaltmayı becermişti. Akıncı TİHA’nın Türkiye’nin kara savunmasına ve kaza kırım riski yüksek operasyonlarda sunacağı avantajlar, bu platformun Türk Silahlı Kuvvetleri (TSK) için ne anlama geldiğini gösterecektir. TSK’nın 2014 sonrası angajmanlarının neredeyse tamamı devlet dışı silahlı aktörlere karşı gerçekleşmiştir. Doğu Akdeniz ve Ege’de Yunanistan unsurları ile zaman zaman yaşanan gerilim süreçleri ve 2020’deki Suriye rejimine bağlı unsurlara yönelik İdlib’deki harekât dışında güncel tehditlerin tamamı bölgedeki hareketlilik kabiliyeti yüksek devlet dışı aktörlerden kaynaklandığı bilinmektedir. Devlet dışı silahlı aktörler-devlet çatışmaları ise günümüz itibarıyla yoğun bir insansız teknoloji kullanımı gerektirmektedir. Bu açıdan Bayraktar TB2 gibi 150 kilogram faydalı yük kapasitesine sahip bir taktik İHA ile bile sınır ötesi bağlamda PKK, YPG, DEAŞ, Suriye rejimi ve Dağlık Karabağ savaşında oluşturulan etki düşünüldüğünde Akıncı’nın ne denli bir potansiyele sahip olduğu tasavvur edilebilir.

Türkiye, Günlük Terör Operasyonu Yürüten Tek Ülke Konumundaydı!

Günümüz itibarıyla, neredeyse günlük bazda terör operasyonları yürüten tek ülke Türkiye’dir. Bu açıdan bakıldığında Türkiye’nin standartların dışında güvenlik ihtiyaçları/talepleri ve sınır içi ve ötesi operasyonlarda elde edilen tecrübeler ışığında, Akıncı gibi doğrudan taarruzi hedefleri olan bir platform geliştirilmiştir. Türkiye önümüzdeki birkaç yıl içerisinde sınır güvenliğini tamamen İHA’larla sağlayan bir ülke konumuna gelecektir. Sınıra yakın bölgelere yönelik gerçekleşen sınır ötesi operasyonlarda özellikle hedef topraklardaki hava savunma unsurlarından kaynaklanan tehditler, İHA’ların angajman menzilini ve öz koruma kabiliyetlerini ön plana sürmektedir. Akıncı TİHA’nın Türkiye’ye getirdiği en büyük kazanım insansız hava araçları sektöründe dışa bağımlılığın yüzde 5 seviyelerine düşürülmesidir. Akıncı TİHA, 2 bin 500 kilometrelik taarruz yarıçapı, elektronik haberleşme, engel tespit kabiliyeti, BLoS (beyond-line-of-sight/görüş ötesi) keşif ve izleme yetenekleri ve çağdaş bir AESA radarı ile bu görevleri sürekli olarak güvenilir ve güvenli bir şekilde yerine getirme potansiyeli olan bir platform. Akıncı TİHA’nın 450 kilogram dahili faydalı yükle gerçekleştireceği uçuşlarda elektronik harp saldırıları haricinde yüksek bir korunmaya sahip olacağını da söylemek gerekir.

Türkiye, Büyük Kırılmayı Başlatacaktır!

Ancak bu platformun sunduğu imkânlar Türkiye sınırlarından çok, bölgesel ve küresel anlamda ülkeye değer katacak niteliktedir. Ortadoğu ve Kuzey Afrika özelinde iç savaşların giderek yoğunlaşması beraberinde artan bir devlet dışı silahlı aktör tehlikesi getirmektedir. Bu tür aktörlerle mücadele eden devletlerin insansız silah sistemlerine olan talebinde 2010’dan bu yana yüzde 400’ün üzerinde artış gözlemlenmiştir. Bu değişimi bir fırsat olarak gören ABD, Çin ve İsrail gibi devletler günümüz itibarıyla S/İHA ve TİHA ihracatlarında önemli kazanımlar elde etmektedir. BAE gibi güçlü bir savunma sanayisi olmayan bir ülke dahi Nijerya ve Cezayir’e Yabhon United TİHA’larını ihraç etmektedir. Öte yandan Çin günümüz itibarıyla S/İHA satışında ABD’nin en büyük rakibi haline gelerek fiyatlama özelinde rekabet edilemeyecek düzeyde sistemler üretmektedir. Türkiye’nin güvenilir, bakım-onarım ve ömür boyu yönetim sistemleri dünya standartlarında olan bir TİHA’yı ihracata açması bu alanda büyük bir kazanım demektir. Nitekim S/İHA pazarının günümüz itibarıyla yüzde 55’i ABD ve yüzde 25’ten fazlası da İsrail tarafından kontrol edilmektedir. Türkiye’nin bu anlamda oluşturabildiği alternatif ithalat destinasyonları savunma sanayi sektöründe büyük bir kırılmanın başlangıcını teşkil edebilir. ÇİN de ekonomik ve stratejik çıkarları açısından bunu destekleyecektir.

Bölgesel Güç Denklemi Türkiye Lehine Değişmiş Olacaktır!

İhracat pazarındaki değişimin yanında Akıncı’nın envantere girmesiyle birlikte bölgesel güç denklemi de Türkiye lehine değişmeye devam edecektir. Akıncı TİHA’nın Ege Denizi’nde ve Doğu Akdeniz’de önemli taktik keşif görevleri yerine getirmesini bekleyebiliriz. Hava-hava füze platformları Gökdoğan ve Bozdoğan’ın da sistem entegrasyonunun tamamlanmasıyla bu “uçan balık”, rakip hava güçleri için bir tehdit oluşturacaktır. Salvo bombardımanı (bütün bombaları aynı anda bir hedefe güdümleyerek ateşleme) yapan, bombardıman uçuşlarından dönen ve 2000 öncesi üretilmiş uçakların neredeyse tamamı Akıncı’nın hedefinde olabilecektir.

Akıncı TİHA Diplomatik Koz Olarak Kullanılacaktır!

Akıncı’nın Türkiye’nin hava muharebe gücünü arttıracağı yönündeki olumlu tabloya bakarak bu platformun bir savaş uçağı alternatifi olduğunu sanmak yersizdir. Çünkü Modern 5. ve 6. jenerasyon muharip uçaklar çok daha yüksek irtifalarda, yüksek hızlarda, öz-savunma kabiliyetleri yüksek ve hava-hava angajmanında avantajlı sistemlerdir. Bu anlamda Akıncı TİHA’nın böyle platformlarla aynı sınıfta değerlendirilmesi veya bunların yerini alabileceğini söylemek bu platforma 2-3 beden büyük bir gömlek giydirilmesi gibidir. Ancak Akıncı TİHA, Türkiye için önemli bir hava taarruz kabiliyeti yüklenecek, ihracat pazarında bölge devletlerine karşı masada bir diplomatik koz olarak kullanılabilecek bir insansız silah sistemidir. Akıncı TİHA’nın ve bu gibi insansız sistemlerin ABD’nin Predator İHA platformu gibi denizlerde, karada ve hava operasyonlarında kullanılabilecek kabiliyetleri olması bu sistemin en büyük zenginliklerinden birisidir. Türkiye, Ortadoğu bölgesel güvenlik kompleksinin bir parçası olduğundan bizim ihtiyaçlarımızı karşılayan sistemler, bölgedeki dost ülkelerin de ihtiyaçlarını büyük ölçüde karşılayarak bir talep oluşturabilecektir. Bu bağlamda en yakın ihracat noktalarının ise Katar, Suudi Arabistan, Libya, Tunus ve Azerbaycan ile bölge dışından Ukrayna ve Macaristan olduğu söylenebilir. Batı menşeili ürünlere bağımlılığı yüzde 5 seviyesinde olan bir insansız hava aracı platformu hem statükoyu rahatsız edecek hem de güvenlik boyutunda sürekli taciz edilen Türkiye’ye daha güvenli bir atmosfer sunabilecektir.[3]

Karadeniz Karıştırılmaya Başlanmıştı!

Emekli amirallerin bildiri yaygarası ve Montrö tartışmaları derken Rusya ile Ukrayna arasında yaşanan kriz gündemin bir adım gerisinde kalmıştı. Oysa tartışmaları ateşleyen Karadeniz’de yaşanan bu olağandışı gelişmeler olmaktaydı. Kamuoyu bu olayların Türkiye’yi etkileme derecesini ve sorunun tehlikeli boyutlarını tam anlamıyla kavrayamadı. Ukrayna Cumhurbaşkanı Vladimir Zelensky’nin ani ziyareti ister istemez iki ülke arasında yaşanan sorunda Türkiye’yi merkez ülke konumuna taşımıştı. Aynı zamanda Milli Savunma Bakanı Hulusi Akar´ın Zelensky’nin heyetinde bulunan mevkidaşı Savunma Bakanı Andrey Taran ile görüşmesi de ilginç ve anlamlıydı. Bu arada Cumhurbaşkanı Erdoğan ile Zelensky arasındaki görüşmenin 3 saat sürmesi ayrıca dikkatlerden kaçmamıştı.

Hatırlanacağı gibi 18 Mart 2014’te Kırım’ın Rusya tarafından ilhak edilmesine tepki olarak AB Ukrayna ile 21 Mart’ta geçici Başbakanı Arseniy Yatsenyuk’u muhatap alarak ortaklık anlaşması yaptı. Rusya tarafından doğrudan desteklenen Devlet Başkanı Viktor Yanukoviç bu anlaşmayı askıya aldı ve ortalık karıştı. Yanukoviç bu kararının ardından tepkiler sonucu Rusya’ya kaçtı. Tartışmalı bir referandum kararı ile Kırım Rusya’ya bağlandı. Ancak Kırım Baltık Denizi’ne kıyı Polonya ve Litvanya arasında kalan Kaliningrad gibi Rus ana karasından kopuk ve uzaktı. Kaliningrad’ı Rusya’ya sadece demiryolu bağlıyordu, Kırım’ı ise Azak Denizi’ndeki Kerç Boğazı’na inşa ettiği köprü ile ana karaya bağladı. Rusya şimdi iç karışıklıkların ayyuka çıktığı Donbass bölgesini ele geçirerek Kırım’ı daha güvenli hale getirmeyi amaçlamıştı. Çünkü Rusya Kırım’daki Sivastopol Limanı’nı Karadeniz hâkimiyeti için hayati derecede önemli saymaktaydı. Bu arada Sivastopol’ün; Osmanlı Devleti’nin 1. Dünya Savaşı’na girmesinin sebebi -Yavuz ve Midilli zırhlılarının bombaladığı liman- olduğunu da unutmamak lazımdı.

Tam da bu gelişmelerle birlikte Türk Dışişleri Bakanlığı Amerika Birleşik Devletleri’nin (ABD) 2 savaş gemisinin Karadeniz’e geçişi için bildirimde bulunduğunu açıklamıştı. Bu talebin Montrö Sözleşmesi’ne uygun olarak yapıldığı vurgulanmıştı. Aynı zamanda Türkiye üretimi olan Bayraktar – TB2 dronelarının Donbass bölgesinde uçuş gerçekleştirdiği ve Rus ordusuna ait üslerin lokasyonlarını tespit ettiği ajanslara yansımıştı. Sonuç olarak Türkiye Kırım’ın Rusya tarafından ilhakını tanımamıştı, doğru yapmıştı; ancak şimdi cevaplanması gereken sorular şunlardı: Türkiye bu çatışma alanında doğrudan taraf olursa hedeflerine ulaşacak mıydı? ABD’ye güvenerek yola çıkarsa Suriye’deki gibi bir tuzağa çekilme ihtimali var mıydı? Rusya ile Ukrayna arasında resmi açıklamalara yansıyan müzakere çağrısı için ciddi olarak bir efor ortaya koymak, Türkiye’nin bölgesel çıkarlarını koruması ve Kırım ile ilgili kaygılarından kurtulması adına daha doğru bir yol haritası olmaz mıydı? Karadeniz’de kalıcı olmak için fırsat kollayan ABD’nin önünü açma girişimleri yüz yıl önce yaşananların başka bir açıdan tekrarı anlamını taşımaz mıydı?[4]

Dikkat çeken ziyaret: NATO’dan Rusya’ya gözdağı!

Rusya ile Ukrayna arasında yaşanan krizin had safhaya ulaştığı dönemde, NATO Askeri Komite Başkanı Stuart Peach, Lviv şehrine kritik bir ziyarette bulunmuşlardı. Ukrayna’nın Donbass bölgesinde ateşkes süresinin dolmasından sonra bölgede ciddi askeri hareketlilik başlamıştı. Rusya, Ukrayna sınırı boyunca tam 28 taburunu yerleştirirken, askeri sevkiyatlarını arttırmaktaydı. Böylece Kırım’ın ilhakı ile iki ülke arasında yaşanan gerginlik bir kez daha had safhaya ulaşmıştı.

Tüm bu gelişmelerin ışığında NATO’dan dikkat çeken bir ziyaret yapılmıştı. NATO Askeri Komite Başkanı Orgeneral Stuart Peach, Ukrayna Genelkurmay Başkanı Ruslan Homçak ile Lviv şehrinde buluşmuşlardı. Ukrayna Ordusundan yapılan açıklamaya göre, görüşmede Peach ve Homçak, Ukrayna ve bölgedeki güvenlik durumunu ele almışlardı. NATO standartları kapsamında Ukrayna ordusunda reform sürecinin görüşüldüğü toplantıda, Peach, örgütün Ukrayna’ya desteğinin devam edeceğini açıklamıştı. Homçak da ziyaretin stratejik ortaklığa verilen önemi gösterdiğini ifade ederek, NATO ve Ukrayna ordusu arasındaki ilişkilerin ivme kazandığını vurgulamıştı!

ABD’den Rusya’ya yaptırım kararları: Diplomatlar da sınır dışı!

ABD yönetimi, Rusya’nın ABD Başkanlık seçimlerine müdahale ettiği iddiasıyla Moskova’ya yeni yaptırımlar açıklamıştı. Buna göre 10 Rus diplomatın sınır dışı edilmesinin yanı sıra çeşitli kurum ve kuruluşları yaptırım listesine katmıştı. Son günlerde ABD basınında geniş biçimde yer alan Rusya’ya yeni yaptırımlar uygulanacağına dair haberlerle ilgili Beyaz Saray’dan resmi açıklama yapılmıştı. “Joe Biden yönetimi, Rus hükümetinin ve istihbarat servislerinin ABD’nin egemenliğini ve çıkarlarını hedef alan eylemleri nedeniyle Rusya’ya karşı önlemler alıyor” denen açıklamada 10 Rus diplomatın sınır dışı edileceği vurgulanmıştı.

Kırım işgali de yaptırım listesine alınmıştı:

Beyaz Saray, 16 tüzel ve 16 özel kişiye Rusya hükümetinin 2020 Başkanlık seçimlerini etkileme girişimlerini uygulamanın yanı sıra çeşitli dezenformasyon ve müdahale eylemlerinde bulundukları iddiasıyla yaptırım uygulandığını açıklamıştı. Bu arada ABD Hazine Bakanlığı’nın açıklamasına göre; Kırım yarımadasını fiziksel olarak Rusya’ya bağlayan Kerç Köprüsü’nün yapımında yer alan şirketler ve bazı Kırımlı yetkililer yaptırım listesine katılmıştı. Listede Kırım İçişleri Bakanı Pavel Karanda, Kırım Mülk ve Toprak İşleri Bakanı Larisa Kuliniç, FSB Kırım ve Sivastopol Şefi Leonid Mihayluk, Rusya Soruşturma Komitesi Kırım Cumhuriyeti Ana Soruşturma Dairesi Başkanı Vladimir Terentyev’in yanı sıra 3 Rus şirketinin Kırım’ın devam eden ilhakı iddiasıyla yer aldığı vurgulanmıştı.[5]

Bu arada ABD, Afganistan’dan askerlerini tamamen çekme kararı almıştı. Anlaşılan Karadeniz ve Akdeniz’de yoğunlaşacaktı!

ABD Dışişleri Bakanı Antony Blinken’dan sonra ABD Başkanı Joe Biden da Afganistan’daki Amerikan askerlerinin 11 Eylül’de ülkeden tamamen çekileceğini açıklamıştı. Antony Blinken ile ABD Savunma Bakanı (Pentagon) Llyod Austin konuyu Brüksel’de NATO müttefiklerine de açmıştı. Blinken’in: “Afganistan’daki güçleri eve geri getirme vakti geldi. Müttefiklerimizle, NATO Genel Sekreteri’yle baştan beri tesis ettiğimiz ilke üzerinden yakın çalışmak için buradayım; yani birlikte girdik, birlikte uyum sağladık, birlikte çıkıyoruz” açıklamaları üzerinde durmak lazımdı.

ABD Başkanı Joe Biden de, Afganistan’daki askerlerin geri çekileceğini açıklamıştı. Biden, çekilmenin 1 Mayıs’ta başlayacağını 11 Eylül’de ise sona ereceğini vurgulamıştı. Afganistan’da 2500 ABD askeri bulunmaktaydı. NATO kapsamında ise 9500 asker vardı. 600 kadar da Türk askeri buradaydı. İngiliz haber ajansı Reuters’e konuşan üst düzey bir NATO diplomatı ise, Biden’in 11 Eylül’de ABD güçlerini tümüyle çekme planına hiçbir müttefik ülkenin karşı çıkmasının beklenmediğini aktarmıştı.

ABD eski Başkanı Donald Trump döneminde masaya oturan, bazı konularda anlaşan Afgan hükümeti ve Taliban, barış görüşmelerini yürütmeye çalışmışlardı. Rusya’daki son görüşmede Taliban, görüşmelerin devamı için Amerikan askerlerinin Afganistan’dan çekilme şartını koşmaktaydı. Bir sonraki toplantı, 24 Nisan-4 Mayıs tarihleri arasında İstanbul’da yapılacaktı. Taliban’ın Katar’daki Siyasi Bürosu Sözcüsü Muhammed Naim Vardak, yabancı güçler ülkeden çekilmeden Afganistan konulu hiçbir konferansa katılmayacaklarını hatırlatmıştı.

Acaba ABD, Rusya’ya karşı Karadeniz ve Akdeniz’de yoğunlaşmak için mi bu kararı almıştı? ABD için, 2 Bin Kayıp, Trilyonlarca Dolarlık Harcama sonucu, Afganistan’dan çekilme kararı bir 2. Vietnam olmasındı?

[1] Basın / 03.02.2021

[2] CNN / 04.12.2018

[3] 17.04.2021 / Haber7

[4] 13.04.2021 / mustafakaya@milligazete.com.tr

[5] Haber7 / 15.04.2021