RÜ’YA ÖZLEMİ
(ŞİİR)

Ey insanlar, eğer dilerse (Allah) sizi giderir (fırsatınızı ve iktidarınızı bitirir) ve (yerinize) başkalarını getirir. Allah, buna güç yetirendir. Nisa 133

Hani Allah, onları (düşman ordularını) Sana uykunda (sayıca) az gösteriyordu; eğer Sana (onları) çok gösterseydi, kesinlikle yılgınlığa kapılacaktınız ve (cihadla ilgili) işler konusunda gerçekten çekişmeye başlayacaktınız. Ancak Allah (mü’min mücahitlere) esenlik (kurtuluş) bağışladı (ve onları bu durumdan kurtardı). Çünkü O, elbette sinelerin özünde saklı duranı Bilendir.

Bilirsin, nasıl özledim
Altmış yıl, yolun gözledim
Hasretle bağrım közledim
Yanıp bittim, hararetten…

Has kevser, fincanlarımla
Saf elmas, mercanlarımla
Milli Çözüm, canlarımla
Nasiptar et, mağfiretten… (Amiin, Amiin, Amiin)

Rüyalara “Kur’an’a, Resul (Sav)’e” uygun bir bakış açısıyla bakan ve bu gerçeği makalelerle itiraz edilemez nitelikte izah edip tüm art niyetli kesimin marazını kurutan asrımızın Üstadı Ahmet Akgül Hocamızdı. Ve,
Manevi mesajlara en çok kıymet veren ve gelen mesajı anlayıp yapılması gerekeni hemen yerine getirme noktasında Ondan daha hassası yoktu!
Manevi mesajları anlam ve yorumlama noktasında ilmine, ferasetine yaklaşan olmadı.
Özellikle Aziz Erbakan Hocamızın görüldüğü rüyalar yolu ile gelen manevi mesajların şifresi sadece Üstad Ahmet Akgül Hocamızda bulunmaktaydı. (Çünkü hepimiz çok iyi biliyoruz ki Aziz Erbakan Hocamızı hayata dinlerken ne söylediği tam anlayamayan bizler (Fetö, Tsk, Atatürk, Adil Düzen, münafıklar… konusundaki sözlerini, tavırlarını tam manası ile anlayıp, gerektiği şekilde sorumlulukları kuşanamayan bizler) rüyalarını anlamaktan/yorumlamaktan/tevil etmekten aciz kaldığımız her halimizden belliydi. Hala daha İşin sahibinin, manevi müjdelerin vesilesinin, Üstad Ahmet Akgül Hocamız olduğunu anlamayanlar deli…     
Manevi mesajları anlama-anlatma noktasında ki cabası (Manevi mesajları dikkatle arşivleme, defaatle okuma ve uygun her kesimin anlatma yönünde) en öndeydi.
Manevi rüyalar ile yalan yanlış bilgiler doğrultusunda ki rüyaları “Kur’an, Resul (Sav), Aziz Erbakan Hocamız” süzgecinden geçirip sahtesini, yalan yanlış olanı da hayra yönlendirme noktasın da üstüne yoktu. Temel ölçülere uygun olmayan düşüncelerin Üstad Ahmet Akgül Hocamızın eliğinden geçmesi söz konu değildi.  
Olaylara Kur’an, Sünnet, Kıymetli zatlar ve Aziz Erbakan Hocamızın penceresinden hep baktığından ve Hayatı iman ve cihat olduğu için manevi müjdelerin muhatabı olmuştur.
Hakikate şaşı bakanlar mahrum, Haktan, elçisinden taraf olanlar “zafer, sevinç manevi müjdelerden” her daim nasipdar olacaklardır inşallah. 

Milli Çözüm Dergimizin sitesinde 2021 tarihinde yayınlanan,son kısımda linki de verilen şu paylaşım herbirimiz için büyük dersler içermektedir:

…Erbakan Hocamız: “Kimin imanı artar veya azalırsa, belası da artar veya azalır. O halde insanın, her zaman başına gelen şey Allah’ın imanını artırması, sevap kazanması için olmayabilir. Belki de imanı azaldığı, imanı yara aldığı için başına gelenler bela cinsindendir!” buyurdular. Ben: “O halde hep korku içinde mi olmalıyız Aziz Hocam?” dedim. Erbakan Hocamız: “Korku demeyelim, ama ‘her an kendinizi denetleyip muhasebe içinde olmalısınız,’ diyelim. İmanınızın derecesini sürekli kontrol altında tutmalısınız! Hedefiniz her an O’nun rızası olmalı. Kalbinde Allah’ın rızasına ulaşma isteği olan kişi, yolun yarısını almış demektir. Kurtuluş; sebep ve vasıtalara bakmaksızın, tüm olup biteni Allah’tan bilmektir!“ buyurdular. Ben: “Peki, kayıp nedir Aziz Hocam?” dedim. Erbakan Hocamız: “Her yeni günde, dini mübin için kazançta olmayan kimse kayıptadır! Yaşayacaklarına ve yaşadıklarına başkasını sebep gören, telafisi için başkasından destek ve yardım bekleyen kayıptadır. Allah’tan başka tutunduğun her şey başına bela olur! Bize göre gerçekten inanmış insanı diğerlerinden ayıran cümle şudur; ‘Vardır Rabbimin bir bildiği!’ İmtihan ve sıkıntılar üst üste geldiğinde; ‘Rabbim beni benden daha iyi bilir’ dersen sana, kadere rıza verilir. Böyle demezsen ne olur? Hem mecburen başına gelmiş olanı çekersin, hem de dünya ve ahirete dair hiçbir kazancın olmaz. Peki, bu tevekkül ve teslimiyet eksikliği yüzünden Allah’ın rızasını ve ahiret sevabını kaybetmeye değer mi? Siz siz olun, birkaç günlük ömre aldanıp da yarın Allah’ın huzurunda mahcup olmayın! Eğer Allah’ı sevdiğini iddia ediyorsan, başına gelen bela ve musibetlerden şikayet etme! Şikayet edersen, sevgin yalandır!.. ‘Ama Hocam, ben kulum, bazen aciz düşebilir, şikayet edebilirim’ dersen de, halini Allah’a şikayet et. Allah ki kulunu affeder. Rahatsızlığına merhamet eder, şifa verir. Şikayetini kulunun başına kakmaz. Bir de sıkıntı anında veya kurtulduktan sonra tevbe eder, acziyetini ortaya koyarsan, yaşadığın sıkıntıyı sevaba çevirir. Yanılır, şaşırır halini kula arz eder, şikayet edersen; sıkıntıdan kurtulsan da, sıkıntı içinde ölsen de seninle ilgili konuşacak bir şey bulup, sürekli seni acziyetinle ilgili daraltır. İnsanın başına gelen şeyler, hiç kimsenin değil, kendisinin eliyledir. İnsanın hayatı, düşüncelerinin ürünüdür. İnsanın mutluluğu, mutsuzluğu, endişesi veya gönül huzuru sadece kendi ruhundan kaynaklanır! Kusurlarını gör, üzerinde düşün, onların tedavisiyle meşgul ol. Zikrullah ile arkadaş ol ve dilini tut. Her gün, dününü tart, ders çıkar… Bugün aynı hataları yapmadan tertemiz yaşa… Yarın için, Rızayı İlahi, cennet ve Cemal için ümitlen… Şöyle de kendine: ‘Hangi günah Rabbimin merhametinden daha büyük olabilir ki?!..” buyurdular. Bir süre sessiz beklediler sonra devam ettiler.Biri 

Erbakan Hocamız: “Dünyanın özeti nedir biliyor musun? Mezardakilerin bin pişman oldukları şeyler için, dünyadakilerin birbirini yemesidir!.. Öyle çok şaşırıyorum ki; hesaba çekileceğine kesin olarak inanan bir insanın tek gayesi nasıl mal-mülk toplamak, yığmak olabilir?.. Kabre girenleri görüp kendisinin de bir gün muhakkak kabre gireceğini kesin olarak bilen bir insan, nasıl olur da her an gülebilir?.. Oysa asıl gaye ve gayret, ruhu kemale erdirmek, nefsi yenmek, bedeni ölüme hazırlamaktır! Eninde sonunda varacağın yer kabir değil mi? Bak, insan ömrünü anlamak ve anlatmak aslında öyle kolaydır ki… Düşün ki, yürürken arkandan bir arslan koşuyor. Bütün gücünle bu aslandan kaçmak için koşmaya başlıyorsun. Kaçarken yolda bir kuyu ve kuyuya sarkıtılmış bir ip görüyorsun. ‘Hemen ipe sarılıp kuyuya ineyim’ diyorsun. İpi ellerinle sıkı sıkı kavrıyorsun. Kuyuya inerken, kuyunun dibinde kocaman bir yılan olduğunu fark ediyorsun. Yılan ağzını açmış sana doğru yükseliyor. Tam o esnada biri siyah biri beyaz iki tane fare görüyorsun. Tutunduğun ipi kemirmeye başlıyorlar. Sen her yerden bela ile karşı karşıya iken, ağzında tatlı bir şey hissediyorsun. Bir arı bir damlacık balı ağzına bırakıyor… Sen o balın tadına aldanıp-oyalanıp da asıl tehlikeleri unutursan işte bu gaflet yanılgısıdır. Peşinden koşan aslan, ölüm meleğidir. İçinde yılan bulunan kuyu, senin mezarındır. Sarıldığın ip, dünya hayatıdır. Siyah ve beyaz fare ise, gece ile gündüzdür; ömrünü kemirirler. Ağzında hissettiğin bal da geçici bir lezzettir ve sana aslanı unutturur!.. Tüm bunları yaşarken veya yaşadıktan sonra da atalarının temizliğine, ibadetlerine güvenme, atalarının dindarlığı ile kurtulacağını sanma. Babanın yediği yemekle senin karnın doyuyor mu ki? ‘Ben Hocamı çok seviyorum, O’nun sevgisi beni kurtarır’ da deme! Çünkü kişinin ahlâkı, sevdiği kişinin ahlâkı ile aynı olur. Bu sevenin keyfine ve tercihine bağlı değildir; sevgi bunu icap ettirir. Seviyorum dediğin kişiyle hayat amacın ve ahlâk ayarın aynı değilse, sevdiğini iddia etme! Beraberlik ve kurtuluş bekleme!..

Ahmet’in yazılarını, Ali’nin (Mert), Bizim videolarımızı tek tek dinleyip, yine tek tek yazdığı kayıt notlarını, belge ve yazıları okurken de, öyle kaza-bela savar cinsinden okumayın. Okumak üç türlüdür;

1- Dilin okuması; kıraattır…

2- Aklın okuması; tefekkür ve anlamaya çalışmaktır…

3- Kalbin okuması ise; hayattır!.. Okuduklarını ve duyduklarını hazmedip uygulamaktır.

Unutmayın, elindeki sırrı saklamayana yeni sırlar verilmeyecektir… Yapılan uyarıları yok sayana yeni uyarılar gereksizdir… Uyarıları yok saymak da bir şekilde uyarıyı kabul etmemektir!.. Gerçekten inanan bir insan uyarıyı dikkate alır! İnanan ve Allah’a yakın bulunan bir insan olmanın özeti; ulaşamadığına tevekkül, ulaştığına rıza ve şükür, kaybettiğine ise sabır ve hakkında hayır olduğunu kabuldür. Zira, hayatına dönüp bir bakarsan, iyi bir şeyden mahrum edildiğini düşündüğün her sefer, aslında hep daha iyi şeylere yönlendirildiğini göreceksin! O halde; her ne olursa olsun, Allah’ın hükmünün senin için en uygun ve en yararlı şey olduğu hususunda kalbini de ikna et!.. Rabbimizin haşa olmadığı, her aşamasına dokunmadığı bir hayat olur mu? Rabbini ve uyarılarını dikkate alıp, O’nu hayatının merkezine oturtacaksın! O’nsuz bir hayat kurmaya çalışırsan, sonsuz hayatı kaybedersin! Hayatının merkezine Rabbini koyduğun an, finali sen oynarsın, perdeyi kader kapatır! Cennet, cemal ve sonsuzluk sonun olur!” buyurdular. Sonra kısık bir sesle mırıldanmaya başladılar…

Cana cefa kıl ya vefa

Kahrın da hoş, lütfun da hoş

Ya dert gönder, ya da deva

Kahrın da hoş, lütfun da hoş.

Hoştur bana, Senden gelen

Ya hayattır, yahut kefen

Ya taze gül, yahut diken

Kahrın da hoş, lütfun da hoş.

Gelse, Celalinden cefa

Yahut, Cemalinden vefa

İkisi de, cana safa

Kahrın da hoş, lütfun da hoş

Ger bağ-u ger, bostan ola

Ger saray ger, zindan ola

Ger vuslat ger, hicran ola

Kahrın da hoş, lütfun da hoş

Ey Padişah-ı, Lemyezel!

Zat-ı Ebed, Hayy-ı Ezel!

Ey lütfu bol, kahrı güzel!

Kahrın da hoş, lütfun da hoş

Ağlatırsın, zari zari

Cennet verirsin, Ey Bari!

Layık görür, isen nari

Kahrın da hoş, lütfun da hoş

Gerek ağlat, gerek güldür

Gerek yaşat, gerek öldür

Bu can her hal, Sana kuldur

Kahrın da hoş, lütfun da hoş!

Kaç kez söylediklerini hatırlamıyorum, ama sanki saatlerce, dua kabilinde bu ezgiyi söylediler. Sonra Erbakan Hocamız: ‘Allah’ım, nimetinin yok olmasından, verdiğin afiyetin (sağlık ve nimetin) bozulmasından, ansızın cezalandırmandan ve öfkene sebep olacak her davranıştan Sana sığınırım!’ ‘Rabbiğfirli ve hebli mülken la yanbeğı li ehadin min bağdi inneke entel vehhab!’ de!” buyurdular. O esnada uyandım.

قَالَ رَبِّ اغْفِرْ ل۪ي وَهَبْ ل۪ي مُلْكًا لَا يَنْبَغ۪ي لِاَحَدٍ مِنْ بَعْد۪يۚ اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهَّابُ

“(Hz. Süleyman:) “Rabbim, beni bağışla ve benden sonra hiç kimseye nasip olmayacak (başka birisinin bir daha ulaşamayacağı) bir mülkü (maddi imkân ve iktidarı) bana hibe-armağan edip (büyük lütfuna ulaştır!) Şüphesiz Sen, karşılıksız armağan edensin” (diye yalvarmıştı. Evet, Hakkı ve adaleti yürütmek, halka hizmet, hayra rehberlik etmek ve bu yolla Allah’ın rızasına erişmek maksadıyla Mevlâ’dan imkân ve iktidar istenebilir ve bu yönde çalışmalıdır.)” (Sâd Suresi: 35’inci Ayet)

Te’vili:

Normalde ciltler dolusu kitapla ancak anlatılabilecek; kulluk bilincini ve imtihan görevini, çok veciz ve etkin ifadelerle öğreten, ikramı İlahi ve ilhamı Rabbani olan salih bir rüyadır.

“Kurtuluş; sebep ve vasıtalara bakmaksızın, tüm olup biteni Allah’tan bilmek (ve bunların hakkımızda en hayırlı olduğunu kabullenmek)tir!”

“İnsanın başına gelen şeyler, hiç kimsenin değil, kendisinin eliyledir!” (Bizim başımıza gelenler, iyiliklerimiz veya kötülüklerimiz sebebiyledir!)

“Mezardakilerin bin pişman oldukları şeyler için, dünyadakilerin birbirlerini yemeleri; ne boş ve nahoş bir vaziyettir!”

“Seviyorum dediğin kişiyle hayat amacın ve ahlâk ayarın aynı değilse, sevdiğini iddia etme! Beraberlik ve kurtuluş bekleme!..”

“Ahmet’in yazılarını, Ali’nin (Mert), Bizim videolarımızı tek tek dinleyip, yine tek tek yazdığı kayıt notlarını, belge ve yazıları okurken de, öyle kaza-bela savar cinsinden okumayın. Okumak üç türlüdür;

1- Dilin okuması; kıraattır…

2- Aklın okuması; tefekkür ve anlamaya çalışmaktır…

3- Kalbin okuması ise; hayattır!.. Okuduklarını ve duyduklarını hazmedip uygulamaktır.”

“İnanan ve Allah’a yakın bulunan bir insan olmanın özeti; ulaşamadığına tevekkül, ulaştığına rıza ve şükür, kaybettiğine ise sabır ve hakkında hayır olduğunu kabuldür.”

Gibi hikmet ve hakikat incilerini; böylesine özet halinde ve bu yüksek özellik ve güzellikte, Kur’an-ı Kerim ve Hadis-i Şerifler dışında, başka bir yerde bulmak imkânsızdır.

En son dua makamındaki, Hz. Süleyman’ın temennisi olan ayeti kerime ise, tarih boyunca hiç kimseye nasip ve müyesser olmayan, dünyaya hâkimiyet mülkünün ve en kutlu zafer hükmünün Ahir Zaman sadıklarına lütfedileceğinin bir müjdesi olarak algılanıp şükür secdesine varılmalıdır.

Her şeyin en doğrusu, elbette Rabbimizin katındadır!

https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/ruya-aleminde-erbakan-hocamizin-ibretli-ogutleri-ve-hikmetli-ogretileri/

Bilirsin, nasıl özledim
Altmış yıl, yolun gözledim
Hasretle bağrım közledim
Yanıp bittim, hararetten…
Has kevser, fincanlarımla
Saf elmas, mercanlarımla
Milli Çözüm, canlarımla
Nasiptar et, mağfiretten… (Amiin, Amiin, Amiin)

Rü’yalarla, teşrif buyur
Hikmet öğütlerin duyur
Yoksa kulun, gafil uyur
Bu manevi, meşveretten…

Rüyalar, Misal Alemi ile Vücut Alemi arasında bir kısım ruha aktarılan kader çizgileri … Bu dünya vücut alemidir. Her şeyin vücut bulmuş şekli bu dünyada var. Misal alemi ise, çizgi film düşünelim. O çizgi filmin her bir karesini ayrı ayrı ayrı çiziliyor onları hızla ekrandan geçirince,  arka arkaya geldiği için biz onları sürekli yaşanıyor gibi görüyoruz. İşte bu dünyada yaşanan her bitkinin her hayvanın her insanın her olayın her hayatın , yangını depremi her neyse her birinin MİSAL ALEMİNDE çizilmiş özeti vardır. Ruh ekranına onlardan birkaç kare yansıyor. Ruya dediğimiz hadise bundan ibarettir.. Ruya budur. ONUN İÇİN RUYAYI YORUMLAMAK veya TE’VİL ETMEK İÇİN O MİSAL ALEMİNDEN HABERİ OLMAK LAZIMDIR. Çünkü o film şeklinde geçerse gerçek mahiyeti ortaya çıkıyor. Ama ondan birkaç kare yansırsa onun neye alamet olduğuna ancak misal aleminden veya hikmet ilminden haberi lazım ki onun manasını bilebilsin… Ama öyle rüyalarda vardır ki bizim yaşadığımız hayattan daha gerçekçi izaha gerek yok. Rüyaların çoğu Misal alemiyle Vücut Alemi arasında bir kısım ruha aktarılandır. Bu kaderinde ispatıdır. Misal Alemi demek kader çizgileri demektir. Allah bunu  planlamış çizmiş hazırlamış…. 

Sadık Rüyaların hayatımıza verdiği önemi ; Kur’an’ı – Hadisi Şerifleri anlamamızda bizlere kolaylık sağlaması…
Böylesi sadık rüyalara Milli Çözüm ehlinin sahipliği ASRIMIZA VE KUR’AN’A TERCÜMAN OLAN , AZİZ ERBAKAN HOCAMIZIN EN SADIK TALEBESİ TAKİPÇİSİ ZAMANIMIZIN BİLGE VE REHBER ŞAHSİYETİ ÜSTAD AHMET AKGÜL Hocamızın yüzüsuyu hürmetine olduğunu unutmadan her daim bu tür nimetlerin bu gerçek üzerine olduğunun farkında olarak istifade etmeye çalışır anlamaya çalışır uygulamaya çalışır isek bu nimetlere gark oluruz. Ama nefsimizden bilmeye başladığımız an işte tılsım o an bozulur ve cümleten o nimetlerden mahrum olur hatta minareden düşme gibi bir sonuçla hayatımız zehir olur. Rabbimiz cümlemizi böylesi bir sondan muhafaza buyursun… Amin.
Sözlerimi şairimizin şu muhteşem dizelerde geçen sözlere nail olabilmek için gayret ve çaba sarfedenlerden olabilmek duası ve temennisiyle bitirmek istiyorum:

Has kevser, fincanlarımla
Saf elmas, mercanlarımla
Milli Çözüm, canlarımla
Nasiptar et, mağfiretten… (Amiin, Amiin, Amiin)

Olgunlaştır, oldur bizi
Bu imanla, öldür bizi
Ya Rabb sonsuz, güldür bizi
Cennetinde, ziyaretten…

Bilirsin, nasıl özledim
Altmış yıl, yolun gözledim
Hasretle bağrım közledim
Yanıp bittim, hararetten…

Has kevser, fincanlarımla
Saf elmas, mercanlarımla
Milli Çözüm, canlarımla
Nasiptar et, mağfiretten… (Amiin, Amiin, Amiin)

https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/ruya-ozlemi-siir/

Âl-i İmran 193
Rabbimiz, gerçekten biz: “Rabbinize iman edin” diye imana çağrıda bulunan bir davetçiyi işittik, hemen iman ettik. Rabbimiz, bizim günahlarımızı bağışla, kötülüklerimizi ört ve bizi de iyilik (ve ihsan) ehliyle birlikte öldür (iman ve istikamet üzerindeyken canımızı aldır).

https://www.mealikerim.com/3/ali-imran/193

Âl-i İmran 194
Rabbimiz, elçilerin (vesilesiyle) va’ad ettiklerini bize de ver, (nimet ve nusretinden mahrum bırakma,) kıyamet gününde de bizi ‘hor ve aşağılık’ kılma. Şüphesiz Sen, asla va’adine muhalefet etmeyensin (Hakk sözünde duransın).

https://www.mealikerim.com/3/ali-imran/194

Âl-i İmran 200
Ey iman edenler! (Din ve dava uğrundaki zorluklara, hayatın ve cihadın sıkıntılarına) Sabredin ve sabır üzerinde yarışın, (Allah’la, peygamberlerle, cihad emirinizle, Hakk yoldaki cemaatinizle) irtibatınızı koparmayın, kararlı ve sebatlı davranın (ve nöbet ve hizmet yerlerinizi terk edip ayrılmayın. Bu emirlere karşı gelmek hususunda) Allah’tan korkun. (Bu sayede) Umulur ki kurtuluşa ve başarıya (felaha) ulaşırsınız!..

https://www.mealikerim.com/3/ali-imran/200

A’raf 155
Musa, belirlediğimiz buluşma zamanı için kavminden yetmiş adam ayırıp seçti. (Ardından) Bunları da ‘(korkudan) dayanılmaz bir sarsıntı’ (deprem şaşkınlığı ve panik havası) tutuverince, dedi ki: “Rabbim, eğer dileseydin, onları ve beni daha önceden helak ederdin. (Şimdi) İçimizdeki beyinsizlerin yaptıklarından (ve yapmaları gerektiği halde yapmadıklarından) dolayı bizi helak mı edeceksin? (Gerçi) O da Senin deneme (fitne)nden başkası değildir. Onunla Sen dilediğini saptırır, dilediğini hidayete erdirirsin. Bizim Velimiz Sensin. Öyleyse bizi bağışla, bizi esirge; çünkü bağışlayanların en hayırlısı Sensin (Allah’ım).”