UMUDUM HAK YÂR’A BAĞLARIM
(ŞİİR)

Allah’ın Rahmetini bekleyen müminler, her zaman Allah ın huzurunda imiş gibi yaşar dünyadaki bütün insanlığın kurtuluşu için çalışmak zorundadır.hak hakim olsun Adalet yerini bulsun diye çalışırlar. Kendilerini değil tüm insanlığın saadetini düşünür. Bunun için devamlı çalışırlar. Allahın rızasını kazanmak tır gayeleri.

Allah insanları ve diğer canlı-cansız her şeyi, dünyadaki imtihan ortamının gereği olarak yaratmıştır. İman eden insan, Rabbimizin ezelî sıfatlarını tanır, Allah’a yakındır ve gayesi O’nun hoşnutluğunu kazanarak ahirette sonsuz nimetlerine kavuşmaktır. Ancak gafletteki kişiler, Allah’ın açık delillerini  göremediklerinden ve işlerine gelmedikleri için ahirete de tam bir yakîn ile inanmazlar. Bu kişiler ölümü düşünmek istemedikleri gibi, yeniden diriltilecekleri gerçeğini de kabul etmek istemez ve ciddiye almazlar. “Biz kemikler haline geldikten, toprak olup ufalandıktan sonra mı, gerçekten biz mi yeni bir yaratılışla diriltileceğiz?” (İsra Suresi, 49) derler.
 Dünyadaki imtihan ortamı sona erdiğinde, insanı, ebedî azap ya da ebedî mükâfat yurdundaki hayat bekler.
Tüm hayatını Allah’a itaat etmeden, istek ve tutkularının peşinde geçirdikten sonra, hesaba çekilmek insanın işine gelmez. İşte böyle düşünen ve gerçek imana kavuşan insan her şeyde Allah’ın rızasına uygun yaşam sürer. Yoksa
Ahireti reddetmek amacıyla kendini kandırır, âyetlerdeki gibi akıl ve mantıktan uzak örnekler verir.
Allah’ın insana dünya hayatında verdiği süre öğüt almak, Kendisine yakınlaşmak ve dinde derinleşmek için yeterlidir. O değerli vakti anlamsız ve boş uğraşlarla israf etmemeli. Allah’ın yaratmasındaki mükemmel sanatı ve hikmetleri kavramaya çalışmalı. Allah yolunda cihad etmek ve tüm insanların huzur ve güvenliği için Adil bir Düzene kavuşmak için gayret edenlere selam olsun.

İman günah taşır, şüphe kaldırmaz
Umudum; Tek Mevcud, Var’a bağlarım!..
Mü’minler aklını, şerre daldırmaz
Fikrim hayalimi, Nur’a bağlarım!..

Dünyada onurlu bir yaşamın, ahirette ise kurtuluşun reçetesidir.

SEBE SURESİ 16.ve 17. AYETLER

Ancak onlar (şükürden ve itaatten) yüz çevirdiler, böylece Biz de onlara (büyük su bendini-barajını yıkıp) Arim selini gönderdik. Ve onların (o güzelim) ikili bahçelerini, buruk yemişli, acı ılgınlı ve içinde az bir şey de sedir ağacı olan iki harap bahçeye dönüştürüp (nimetlerimizi ellerinden aldık).

Böylelikle nankörlük etmeleri dolayısıyla onları cezalandırdık. Biz (nimete) nankörlük edenden başkasını cezalandırır mıyız?

&&&&&&

Hainler çıkara, makama tapar
Bâtıla kul olur, Batı’ya sapar
Kudurmuş kahpeler, havlayıp kapar
Ben kalbimi o Hak, Yâr’a bağlarım!..

Niyeti maksadı iyiden güzelden faydalıdan doğrudan adil olandan uzak olanlar, daha doğrusu nefsine ve şeytanın vesveselerine kapılarak iyiyi güzeli doğruyu faydalıyı adil olanı sahiplenirken bunları tercih ederken, hayat iman ve cihat prensibini uygularken biran boşluğa düşüp nefsinin ve şeytanın vesveselerine kanarak bu hasletleri bırakan tam tersi istikamette yol almayı tercih edinenlere NANKÖR diyoruz HAİN diyoruz. Nankörlüğe veya hainliğe iten sebeblerin başında NİYET VE MAKSAT bozukluğu devreye girerek oluşuyor… Niyetimizi ve maksadımızı, Hak Yâr’in sesine emrine yasaklarına uydurmazsak yani Kur’an’a Sünnete ve bunlara TERCÜMAN OLAN REHBER ŞAHSİYETE tâbi ve taraf olmaz ikazlarına talimatlarına önem ve öncelik vermez , ciddiyetle gayret ve çaba sarfetmeyi bırakır veya kale almamaya başlarsak ya da yaptığımız iyilikleri güzellikleri faydalılarımızı doğrularımızı yeterli görmeye başlarsak bu kadar yaptığım hayırlı onurlu yararlı hizmetlerim yeter artık deyip kendimizi müstağni görme eğilimine düştüğümüz an , görüntüde yine işimiz aşımız olur belki daha büyük imkanlara bile sahip olunur zamanla ağır ağır farkına bile varamadan sonunda BATIL’A KUL OLUR, BATI’YA SAPARIZ VE ALÇAKLARA HAYSİYETSİZLERE BATIL’IN İŞBİRLİKÇİLERİNE YEM OLUR ÇIKARIZ ALLAH MUHAFAZA RABBIMIZIN GAZABINDAN CEZASINDAN DA KURTULAMAYIZ. …( En’am Suresi 41-42-43.44. Ayetleri bu hususu anlatır kaydıktan sonra hastalıklarla maddi sıkıntılarla ruhi problemlerle aklımızı başımıza almamıza fırsatlar tanır Rabbimiz ama yok inkara inad etmeye devam edersek hertürlü maddi manevi zenginliği önümüze serer ama Azraili hiç ummadığımız bir günah ortamında gönderir ve ruhumuzu aldırarak Allah’ın kahrına uğramamız süpriz olmayacaktır. )

Kalbimizi ve gayretlerimizi eylemlerimizi Hak Yâr’e ve O Hak Yâr’in Tercümanı olan Rehber Şahsiyete tâbi ve taraf olmak ile KURTULUŞA ERERİZ DÜNYAMIZ DA CENNET AHİRETİMİZDE CENNET OLUR İNŞAALLAH.

Bir gün mescitte Bilal-i Habeşi hazretleri oynuyordu. Hazret-i Ömer, (Ya Bilal, burası mescid, ne yapıyorsun, burada oynanır mı?) dedi. Bilal-i Habeşi hazretleri, Resulullahı göstererek, (Buranın sahibi var, sen çık aradan) dedi. Hazret-i Ömer, taaccüp edip, (Ya Resulallah, Bilal mescidin içinde oynuyor) dedi. Peygamber efendimiz onu çağırarak, (Ya Bilal, bu ne hâl, niye oynuyorsun?) diye sordular. (Anam babam sana feda olsun ya Resulallah) dedi, (Bu benim Allahü teâlâya özel teşekkürüm. Allahü teâlâ, her şeyi senin için yarattı, sana her şeyi verdi, sadece bir şeyi vermedi. İşte bu sebepten sevincimden oynuyorum) dedi. Peygamber efendimiz tebessüm buyurup, (O sebep nedir ki ya Bilal, seni sevinçten oynatıyor?) diye sordular. (Anam babam sana feda olsun ya Resulallah, Cenab-ı Hak sana, hidayet verme yetkisi vermedi dedi. Kalbe iman bahşetmeyi sana bıraksaydı, sen önce yakınlarını, bildiklerini, tanıdıklarını hidayete erdirirdin, bu garip Bilal, tâ Habeşistan’da nasıl Müslüman olurdu, onun için oynuyorum) dedi. Peygamber efendimiz yine tebessüm edip, (Oyna ya Bilal!) buyurdular.

Rabbimiz, verdiği nimetin nankörü etmesin. Şaşırıp şımarmamıza izin vermesin. Amin…