KUR’ANIN TEKNOLOJİK MÜJDELERİ VE SİYONİST SİSTEMİN AKIBETİ

Rahmetli Erbakan Hoca sohbet, seminer ve konferanslarında:

• Haksızlık ve ahlaksızlık üzerine kurulan Siyonist ve emperyalist zulüm düzeninin, öyle barış ve adalete çağırmakla, veya hoşgörü edebiyatıyla düzeltilemeyeceğini…
• Bunların, tahribi çok ürkütücü nükleer füzelerine ve etkili silah sistemlerine güvenip, dünyayı tehdit ederek barbarlıklarını yürüttüklerini…
• Öyle ise, Batılıların bu Şeytani güçlerini etkisiz bırakacak, yeni ve yüksek teknolojilere sahip olmak gerektiğini ve Allah’ın izniyle bunları başarıp ilgili ve yetkili makamlara teslim ettiklerini defalarca anlatmıştı.
• Bütün zalim ve Batıl güçlerin elinde bulunan:

1. • Nükleer başlıklı füzelerini
   • Uçak gemilerini
   • İnsansız hava gereçlerini
   • Savaş kontrol merkezlerini
     
   1. 1. Çalışmaz hale getirecek ve çok ucuza mal edilecek teknolojik böcekleri
      2. Silah mekanizmalarını çürütecek metalik virüsleri
      3. Fırlatılan füzeleri havadan yakalayıp tersine çevirecek elektromanyetik sistemleri:

1. Planlayıp yaptıklarını
2. Bunları seri üretime hazırladıklarını
3. Proje aşamasından deneme safhasına kadar, hangi aşamalardan geçtiğini gösteren video kayıtlarını
4. Ve bunların Kahraman Ordumuzun özel yetkili birimlerine aktarıldığını özellikle vurgulamıştı.

            Bu müjdeler, aynı zamanda; ülke ve bölge şartlarının olgunlaşması durumunda, süper şeytani güçlerin burnunun kırılacağı bir tarihi hesaplaşmanın yaşanacağının da ihbarı ve ihtarıydı.

Şimdi, bu gerçekleri daha iyi kavrayabilmek için, Kur’anda çağımıza yönelik teknolojik gelişmelere işaret eden bazı ayetlerin üzerinde dikkatle durulması gerekirdi.

 Fil suresindeki “ebabil kuşları” metalik ve insansız hava araçları mı?

Fil Suresi: 1- Rabbinin fil sahiplerine neler yaptığını görmedin mi? 2- Onların ‘tasarladıkları planlarını’ boşa çıkarmadı mı? 3- Onların üzerine ebabil (sürü sürü) kuşlarını gönderdi. 4- Onlara ‘pişirilip-sertleştirilmiş balçık taşları’ atıyorlardı. 5- Sonunda onları, yenik ekin yaprağı gibi kıldı.

Meryem Suresi´nde geçen, Hz İsa´nın “ben size çamurdan (maden hamurundan) bir kuş yaparım ve ona üflerim o da uçuverir” mealindeki ayet ile bu “üzerlerine ebabil kuşlarını gönderdi (ki) onlara pişirilip sertleştirilmiş (madeni) balçık taşları (benzeri mermiler) atıyorlardı” (Fil:3-4) ayeti düşünüldüğü zaman ikisi arasındaki irtibat belirginleşir. Bu ayetler: “Dağlardan elde edilecek madenlerin eritilip kuşa dönüştürüleceği” fikrine işaret ve ilham etmektedir. Fazla uzatmaya gerek kalmadan görüyoruz ki, sadece et ve kemik olan kuşlar söz konusu değildir, madenden yapılma kuşlara işaret edilmektedir. Nitekim, bir çok eski efsane ve tarihi hikayelerde ´demir kuşlar´dan ´ateş kuşlar´ dan söz edilmektedir.. “Tayr” kelimesi etrafında yaptığımız bu yorumlardan sonra şimdi Fil Suresi ´ni ele alabiliriz.. Mekke, bünyesinde barındırdığı Ka´be dolayısıyla en eski zamanlardan beri Arabistan´ın hem kültür hem ticaret merkeziydi. Buralarda her yıl kültür şenlikleri düzenlenir, şiir yarışları tertip edilir ve kurulan panayırlarda hem kültürel etkinlikler hem de ticaret gerçekleşirdi. Putperest Kureyşliler, bu faaliyetler sayesinde büyük servetler edinmişlerdi. Habeşistan, bütün çabalarına rağmen, bu kültürel faaliyetleri ve ticari sürkilasyonu kendi ülkesine çekememişti. Gün geçtikçe Mekke daha zengin oluyor ve kültür merkezi olma bakımından öne geçiyordu. Dönemin Habeşistan Kralının Yemen Valisi Ebrehe, putperest olan Kureyşliler´in bu avantajı Ka´be sayesinde yakaladıklarını biliyordu. Eğer kendisi de bir mabed inşa ederse, belki ticareti Yemen’e çekebilecekti. Öyle de yaptı. Altın kubbeli muhteşem bir mabed yaptırdı ve herkesi buraya gelmeye mecbur etti. Mekkelilere de bu yolda haber gönderdi. Bunun üzerine Yemen’e giden bir Kureyşli, hakaret niyetiyle mabedin içine pisledi. Buna çok öfkelenen Ebrehe, Mekke´yi alıp Kabe´yi yıkmaya karar verdi. Ordusunun önünde eğitilmiş savaş filleri yürüyordu. Nihayet Mekke civarına gelince, otağını kurdu ve Mekke´lilerin sürülerini gasp etmeye başladı.. O sıralarda Mekke´nin siyasi lideri, Hz. Peygamber´in dedesi Abdülmuttalib´ti. Ebrehe Abdülmuttalib´in de 200 devesini almıştı.. Bu haber Abdülmuttalib´e ulaşınca, Abdülmuttalib, Ebrehe´nin karargahına gitti. Ebrehe, onun Mekke´nin affı için yalvaracağını umuyordu. Ama öyle olmadı. Abdülmuttalib, develerini talep etmek için geldiğini söyledi..

Ebrehe şaşırdı. Onun Mekke lideri olarak kendisinden bağışlanma dileyeceğini ve Kabe´ye zarar vermemesini isteyeceğini sanmıştı. Ve; “Sen develerin için mi geldin? Oysa ben, senin Kabe´ye zarar vermemem için ricacı olacağını umuyordum” deyince. Abdülmuttalib ona şu cevabı verdi:

“Hayır ben Kabe için gelmedim, kendi develerim için geldim. Ben develerimin sahibiyim. Kabe ise Allah´ındır. O kutsal mabedini koruyacak güçtedir.” Ebrehe, aşağılayıcı bakışlarla Abdülmüttalib´i süzdükten sonra; “Verin şunun develerini, nasıl olsa yarın hepsini birlikte alacağım!” Abdülmuttalib oradan ayrıldıktan hemen sonra Fil Suresi´nde geçen hadise cereyan etti.. Şimdi surenin mealini aktaralım;

“Görmedin mi Rabbin Fil sahiplerine ne yaptı? Onların tuzaklarını boşa çıkarmadı mı? Üzerlerine ´siccil (maden çamurundan pişirilmiş taş gibi sert mermiler)´ fırlatan “uçan ebabil”ler yolladı. Ve onları “asfin mekul”e çevirip (ortadan kaldırdı)”..

Burada üzerinde duracağımız kelimeler ´tayr´, ´ebabil´, ´siccil´ ve ´asf´ tır. Bilindiği gibi ´tayr´ uçan şeye verilen genel addır. Bu surede ´tayr´ kelimesinin ´nekre´ (belirsiz) bir isim olarak kullanılması, bunların bildiğimiz kuşlar olmadığına dikkat çekmek içindir. Elmalılı Hamdi Yazır bu surenin tefsirini yaparken “Bu kelimenin nekre kullanılması, bunların tanınmadık, bilinmedik garip uçucular olduğunu hatırlatmak içindir” demektedir. “Tanınmadık, garip kuş” Bu ifadeler son derece ilginçtir. UFO´ların İngilizce´deki karşılığıyla tamtamına örtüşmektedir. (tanımlanamayan uçan cisim)!. Tahmin ediyoruz ki, merhum Hamdi Yazır, bu tefsiri yaparken bugünkü insansız uçaklar ve UFO´lar görünmüş olsaydı, herhalde onlara bir atıfta bulunup dikkat çekerdi.. Çünkü Elmalılı Tefsiri, teknolojik gelişmelere en çok vurgu yapan tefsirlerden biridir, hatta kendi dönemi için en iyisidir. Elmalı aynı kelimenin tefsirinde “Bunlar-siz bunu uçan cisimler olarak da anlayabilirsiniz-o zamana kadar oralarda hiç görülmemiş, irili ufaklı, siyah, yeşil, beyaz, takım takım kuşlar cinsinden şeylerdi” denmektedir. Eğer surede geçen ´tayr´ kelimesi bilinen bir tür kuş olsaydı, bunların irili ufaklı olması veya değişik renklerde olması gerekmezdi. Oysa irili ufaklı ve muhtelif renklerden söz ediliyor ve bunların takım takım, yani filolar halinde saldırdığı belirtiliyor. Amon-Ra´nın dönüşünü anlatan “Yıldız Geçidi-Stargate” filmiyle, Amerika´nın uzaylılar tarafından istilasını anlatan ve yeni yeni vizyona giren filmdeki “Independent Day” uzay araçları gözönüne alınacak olsa, Ebabil-ki aşağıda izah edeceğimiz gibi ebabil, filo demektir-diye nitelendirilen kuşların ne derece hakikate uygun olduğu da anlaşılır.. Bilinen bir gerçek varsa, bu surede geçen Tayr, bildiğimiz kuşlar değildi ve o daha önce hiç görülmemişti.. Bu surede anlatılan uçucular Erbakan Hocanın Heronlardan çok daha yüksek kalite ve yetenekte yaptıklarını söylediği “ insansız hava araçlarına” ne kadar da benzemekteydi!

“Ebabil”

Bu surede geçen diğer ilginç bir kelime de “Ebabil”dir. Tefsirlerde Ebabil kuşunun adı olarak değil, ´uçuş şekli´ diye belirtilir. Uçan ve aşağıdakilere ´siccil´ atan bu uçucuların uçma biçimini anlatmaya yöneliktir. Ebabil kelimesini anlatabilmek için ´şemati´ ve ´abadid´ kelimeleri örnek verilmiştir. Şemati, askeri literatürde ´dağınık kıtaları´, ´abadid´ ise ´manga´, ´bölük´ ve ´filo´ ları ifade etmektedir. Bütünden ayrılıp küçük birlikler oluşturmaya ´abadid´ denmiştir.. Ebabil´in kelimesinin tekilinin olmaması da ilginçtir. Daima çokluk olarak kullanılan bir kelimedir. Tıpkı filo gibi. Filo dendiğinde hemen aklınıza üçten fazla sayılar akla gelir. Sahabe´den ünlü müfessir İbn-i Mes´ud da bu kelimeyi ´uçan fırkalar´ diye tefsir etmiştir. Bugün buna kısaca ´filo´ diyebiliriz. Bir diğer ünlü müfessir İbni Cerir de Ebabil´i kuşun adı olarak değil, uçuş biçimlerinin vasfı olarak algılamamız gerektiğini söylemektedir ve Ebabil´i, “dört bir taraftan ayrı ayrı ve gruplar halinde uçmanın adı” diye zikretmektedir. Ancak bazı tefsirlerde, bu kelimenin ´ibbale´ kelimesinden geldiğini, ibbalenin de grup ve demet anlamına kullanıldığını bildirir. Görülüyor ki, hangi anlamda kullanılırsa kullanılsın, Fil Suresi´nde geçen ´uçucuların, bildiğimiz Ebabil Kuşlarla bir alakası yoktur. Ebabil onların adı değil, uçuş şekillerini anlatan bir özelliktir.. Sonra bu uçan varlıklarla ilgil başka detaylar da vardır. “Bunların ayakları köpek ayağına benziyordu.” deniliyor ve denizden geldikleri, ansızın belirdikleri rivayet ediliyor. Ve renkliliklerine özellikle dikkat çekiliyor.

“Siccil”

Siccil kelimesi de surede dikkat çeken bir kelimedir. Siccil kelimesi Kur´an-ı Kerim´de başka yerlerde de geçmektedir. Bir ayette ise ´müsevveme´ kelimesi ile birlikte zikredilir. Müsevveme; nereye isabet edeceği belirlenmiş anlamına gelir. Hedefe kilitlenmiş füzeye de ´müsevveme´ denir. Siccil, tefsirlerde kabaca ´Pişmiş sıcak taş´ olarak geçer. Bugün rahatlıkla bomba diyebileceğimiz siccil kelimesinin tefsirlerdeki yorumları incelendiğinde, müfessirlerin nerde ise ´bomba´ diye nitelendirilecek bir anlamı yakalamaya çalıştıklarını hissedersiniz. Tefsirci Zamehşerinin, “sanki yazılmış, tedvin edilmiş (yani koordine edilmiş ve sabitleştirilmiş) ateş dolu azap topları” tarifi hayret vericiydi. Siccil, keçi veya koyun gübresi iriliğinde mermi taşlar diye tanımlanmış ve kuşların bunları ağızlarında ve ayaklarında taşıdıkları rivayet edilmiştir. Bir savaş uçağını ve özellikle insansız hava aracını anlatmak için acaba o devirde bundan daha güzel tanım yapılabilir miydi? İbni Abbas ise ´fındık´ tanımı yapıyor ve demir gibi çok ağır cisimler olduğunu aktarıyor. Fındığın bildiğiniz gibi üzerinde sert bir kabuk vardır ama özü yani işe yarayan kısmı içindedir. Size kurşunu hatırlat mıyor mu? Evet bu uçan cisimlerin Ebrehe ordusuna fırlattığı bu siccil´ler onları bir anda ´asfin me´kul´ e çevirmişti. Asfin Me´kul, yenmiş kırık dökük hale gelmiş ekin demektir. Bu saldırı neticesinde onlar delik deşik edilip bitirilmişti. Dışardan bakan biri, saldırının gerçekleştiği yeri, biçilmiş ve sonra çiğnenerek kırık dökük samanlara dönüşümü bir şekilde görmüşlerdir. Bu tasvir bombardıman sonrasının en güzel tanımı değil midir?[1]

Beklenen İslam medeniyetinde eşyanın ve insanların ışınlanacağı

Hz. Süleyman´ın “gudvvuha şehrun ve revahuha şehrun´ (gidişi bir ay, gelişi bir ay) diye nitelendirilen bineği ile, Belkıs´ın tahtının, bir saniyenin de altında bir zaman içinde Yemen´den bugünkü Kudüs´e ışınlanması çağımızdaki çok önemli teknoljik gelişmelere işaret buyurmaktadır. (Sebe´ Suresi, 10. Ayet ve devamı)

“Guduv” gidişi, “revah” gelişi anlatır. Kısacası Süleyman´ın bineğinin hızı, gidiş-dönüş altmış gün/saattir kadardır. Kur´an´ın ifadesinde bir gün, bizim saydıklarımızla 1000 bin yıldır. Demek ki, Süleyman´ın bineğinin hızı 1.000 x 60 = 60 bin yıl/saattir. Bu da saniyede 1000 ışık yılı olmaktadır.

İnsanın algılayabildiği ya da varsaydığı en büyük hız şimdilik ışık hızıdır. (Oysa tasavvufta ´nur hızı´ denilen ve hayalden daha süratli olan bir hız birimi vardır) ışığın saniyedeki sürati 300 bin kilometre olduğuna göre -ki ışık uzayın bütün kavislerini ve bükeylerini tarayarak geçer- Hz. Süleyman´a verildiği belirtilen bineğin hızı ışık hızından da fazladır. Bu da aklımıza “ışınlanma süratinin hızını” hatırlatır. Çünkü, Belkıs´ın tahtı, göz kapayıp açıncaya kadar Yemen´den Kudüs´e taşınmıştır.. Ve üstelik bunu da “Reculün indehu mine´l- kitabi ilmün” (kitabi bilgilere-ki, bu tecrübi bilgileri de anlatıyor- sahip bir adam) diye vasıflandırılan bir insan başarmıştı. Bu ifadeler, bize bilimsel çalışmalarla insanlığın varabileceği sınırları ortaya koymaktadır. Çünkü, bu işi yapmaya Cin taifesinden bir ´ifrit´ de talip olmuştu. Ancak onun tanıdığı süre biraz daha uzundu. Yani ´ayağa kalkıp oturacak kadar´ bir süre.. Hz. Süleyman bu süreyi uzun buldu ve bugünün ifadesiyle teknolojik bilgiye de sahip olan yardımcısından talep etti ve Taht bir anda hazır oldu.. Belkıs, gelip de tahtını orada bulunca ona soruldu; “Bu taht senin mi?” Belkıs´ın verdiği cevap, bugün ´sanal gerçekçilik´ diye nitelendirilen bilimin de ilk tanımı idi: “Sanki o!” Bugün sanal varlıklara İngilizce´de ´sanki o´ denilmesi oldukça ilginç değil mi? Demek ki, bizim kendimizi ışık hızına hapsedip, onun üzerinde nesnel varlığın taşınmasını garip ve imkansız sanmamız sadece bilgilerimizin henüz olgunlaşmamış olmasından kaynaklanır..

Bizim ışık hızına hapsedilmiş olmamız, başka yaratıkların da bu hıza hapsolunduğu yanılgısına yol açmıştır. Uzayda,-elbette tabiatları yaşadıkları gezegenin tabiatına uygun dizayn edilmiş- varlıklar vardır ve olmalıdır.. Nitekim, UFO´ların varlığı nerde ise kesinlik kazanmıştır. Amerika Birleşik Devletleri´nin, 1960 yılında başlattığı Apollo serisi uzay uçuşlarına “refakatçi” uçan cisimlerin eşlik ettiği, hem astronotların ses kayıtlarıyla, hem de çekilen resimlerle ortaya çıkmıştır. Bilindiği gibi Ay´a ilk inen Apollo 14´ten çıkıp Ay´da yürüyen ve burada hatıra resmi çektiren astronotların arka planında iki UFO görüntüsü vardır. Bu tarihi uzay yolculuğunun iki UFO´nun refaketinde gerçekleştiğini NASA nedense saklamaktadır. Hatta hatırlarsanız, bu resmi basan Time dergisi hemen toplatılmıştı. Keza astronotların ses kayıtlarında bu cisimlerden açık açık söz edildiği ve Ay´da son derece ahenkli esrarengiz bir müziğin duyulduğu haberi de o sıralarda basına yansımıştı. Daha sonra bir konferans için gittiği Kahire’de okunan Ezan sesini duyunca şaşkınlık geçiren astronot Neil Armstrong “Yemin olsun ki Ay’da duyduğumuz esrarengiz sesler ve sözler bunun aynısıydı!..” diye haykıracak, ama Siyonist Yahudilerin güdümündeki NASA yetkilileri O’na “deli ve bunamış raporu” çıkartıp susturacaktı….

Bazı Kur’ani Kavramların Mesajları

Dabbe:

Dabbe; bu kelime ile anlatılan varlıklarla; metabolizma olarak bize benzeyen yaratıkların kast edilmiş olması önemlidir.. Elmalılı Hamdi Yazır, “Hak Dini Kuran Dili” adlı tefsirinde dabbe kelimesine şu açıklamayı getirir; “Hafif, hissettirmeden yürüme, debelenme demektir. Hayvanlar ve böcekler için kullanılır. içkinin vücuda yayılması, bir çürüğün etrafına bulaşması gibi hareketi gözle tesbit edilemeyen canlılar için kullanılır…..” şu halde, tren, otomobil, bisiklet gibi, şunu hemen hatırlatalım, bu tefsir yazıldığında bilinen mekanik yürüyücüler bunlardan ibaretti. Bunlara bugün robotlar dahil daha bir çok eklemeler yapmak mümkündür. Bununla beraber, “Allah her dabbeyi sudan yarattı. Onların bir kısmı ayaksızdır karnı üzerinde sürünür, bir kısmı iki ayaklıdır, bir kısmı dört ayak üstünde yürür…” (Nur suresi 24/25) ayetinde zikredildiği gibi bütün yürüyen canlı türlerini içine alır.. İkincisi, “dabbe” diye nitelen varlıkların yerde ve gökte bulunduğunun belirtilmesidir.. Dabbe kelimesinin Kur´an-ı Kerim´de ilk geçtiği yer Bakara Suresi´nin 164. Ayetidir. Bu ayette ´dabbe´ kelimesiyle yer yüzündeki kuşlar hariç her türlü yürüyen canlılar kast edilmiştir..

Diğer ´dabbe´ kelimesi ise Hud Suresi´nin 6. ayetinde geçer. Burada da yer yüzündeki dabbelerden söz edilir. “Yer yüzünde rızkı Allah´a ait olmayan hiç bir canlı yoktur, ki, onların karar kıldıkları yeri de varacakları yeri de bilir. (Bu bilgilerin) hepsi Kitab-ı mübin´dedir.” Burada Kitab-ı Mubin´le sanki ilahi bilgi merkezi kastedilmektedir. Ayette “dabbe”nin “nekre” (belirsiz isim) olarak kullanılması çok ilginçtir. Bu ifade tarzıyla Cenab-ı Hak, ayette geçen dabbenin kesinlikle, “hayvan” tarifi içine girecek dabbeden olmadığına, onun bambaşka bir varlık olduğuna dikkat çekmektedir. Aşağıda tefsirini yapacağımız Neml Suresi´nin 82. Ayeti, bu dabbeden maksadın ne olduğunu netleştirir.. Dabbe tefsirlere göre, ´deprenip duran her tür canlı´ anlamına kullanılmış. Ayette geçen “fi´l-Ardi” (yeryüzünde) ifadesi, tahsis için değildir. Yani bu kelimenin sadece dört ve daha çok ayaklıları değil, aynı zamanda iki ayaklı -insan gibi- varlıkları da kapsamına aldığını hatırlatmak içindir.

Diğer bir ilginç husus da bu ayetten hemen sonra, uzayı ve uzayın altı günde yaratıldığını anlatan ayetin gelmesidir. Dabbe kelimesi aynı surenin 56. ayetinde de geçer. Burada da benzer ifadeler kullanılır. Ancak bu sefer dabbe´nin mekanı belirtilmemiştir ve bütün yaratıkların Allah tarafından idare edildiği belirtilir. Şu ana kadar, ´dabbe´ kelimesiyle yer arasında sürekli bir irtibat görülmektedir. Ama aşağıda vereceğimiz ayette ´dabb´ sadece yere has kılınmamıştır, aksine yer ile birlikte gökteki dabbelerden söz edilmektedir. İşte bizi yakından ilgilendiren ayet! Nahl Suresi´nin 49. ayeti net bir şekilde yer ve gök dabbelerinden bahsedilmektedir. Dabbe kelimesiyle metabolizmaları bize benzeyen yaratıkların kast edildiğini bir kere daha hatırlatarak ilgili ayeti aktaralım:

“Göklerde ve yerde mevcut bütün ´dabbeler´ ve melekler hiç büyüklenmeden Allah´a secde etmektedir” Yani onun emrine ve yaratılış gayesine uygun hizmettedir. Burada “Melekler” ile “dabbe”nin ayrı ayrı zikredilmesi dikkat çekicidir.

Burada özellikle dikkat edilmesi gereken hususlar şöyle sıralanabilir.. 1-Dabbe kelimesiyle metabolizması bize benzeyen, daha doğrusu elemental canlı yaratıklar zikredilmektedir.. 2- ilk iki ayette dabbe kelimesi ´dünya´ ile sınırlı tutulduğu halde bu ayette ´gökteki dabbeler´den yani uzaylı diye niteleyebileceğimiz, şuurlu, bilinçli, inisiyatif sahibi yaratıklardan söz edilmektedir.. 3- ´Dabbe´ ile anlatılmak istenen canlıların, soyut varlıklar olan ´melek´lerden farklı olduğunun hasseten vurgulanması önemlidir. 4- Her topluluk gibi gök ve yer dabbelerinin de ilahi emirlere uymaktan başka çareleri olmadığı belirtilmektedir. Casiye Suresi´nin 4. ayeti de ilginçtir. Bu ayette ise dabbe kelimesi, insanlardan ayrı tutulur ve şöyle buyurulur:

“Sizin yaratılışınızda ve çoğaltıp yaydığı dabbelerde ibret almasını bilenler için deliller vardır” (Casiye, 4)

Bazı tefsirlerin, ayetin metninde ´yer´ kelimesi geçmediği halde, bu çoğaltılıp yayılan yaratıkları yer ile irtibatlandırması boşuna bir gayrettir. Oysa metin, “Ve fi halkikum ve ma yebussu min dabbetin” şeklindedir ki, “min” ile dabbeler içinde bir türe dikkati çekmektedir. Bu türün “insan” insan kelimesiyle birlikte anılması da ona benzerliğini ihtar etmektedir. Aslında ayette insan kelimesi de geçmemektedir. ´Halkikum´ kelimesindeki “küm” zamiri insana yöneliktir. Bu ´küm´ zamiri, doğrudan insana baktığı ve çokluk ifade ettiği halde, Dabbe kelimesinin “min” ile tahsis edilmesi ve “nekre” (belirsiz) olarak kullanılması, ister istemez zihnimizi henüz yeterince bilimeyen bir türe yönlendirmektedir. “Yabussu” kelimesi ile de bu varlığın seri bir şekilde çoğalıp yayılabildiğine dikkat çekilir. Ve geldik, “dabbe” kelimesi konusunda bize en ilginç fikirleri verecek ayete.. Neml Suresi´nin 82. ayetinde insanlarla konuşacak dabbeden söz edilir. Ve bu kıyamet öncesinde görülecek bir türdür ki, insanlığa kendi akibetini haber vermektedir..

“Söz sabit olacağı zaman (yani kıyamet öncesinde), onlar için yerden bir (Dabbe) canlı çıkarırız. O da İnsanlara, Allah´ın ayetlerini ve hikmetlerini iman edip anlayamadıklarını söyler”

Bugün UFO´larla ilgili bütün araştırma ve incelemeler, onlardan alınan mesajlar ve bilgiler, Allah’ın izni ve iradesi ile bazı uyarıcıların dünyamıza kadar yaklaşıp bize mesaj verdikleri kanaatini pekiştirmektedir.

Sanki bununla, insanlık hızla yuvarlanıp gittiği kötü akibeti konusunda uyarılmak istenmektedir. Adeta verdikleri mesajlarla bizi bu bozgunculuktan, bu fesadlardan ve kan akıtmaktan korumaya, vazgeçirmeye çalışıyorlar.. Burada hemen yaradılışı hatırlatalım ve meleklerin itirazını düşünelim. Ne diyordu melekler: “Ya rabbi yer yüzüne halife olarak atayacağın bu insan, orada bozgunculuk yapacak ve alemi fesada verecek.”

Şimdi özellikle Siyonist güçler ve Batılı emperyalistler, ürettikleri silah sistemleriyle, insanlığı sömürme ve sindirme yolunda kullandıkları ve barış – adalet yerine savaşı kışkırttıkları için hızla akibetimizi, yani kıyametimizi hazırlayacak bir fitneyi körüklemektedir. Oysa Cenab-ı Hakk´ın, insandan beklediği barış ve esenliktir.. Nitekim gönderdiği dine hep ´İslam´ yani barış adını vermiştir. Ama kafir ve zalim insanlar, adı barış ve bereket olan ve insanlar arasında dirlik – birlik ve kardeşliği tesis etmesi için gönderilen Hak dinleri nifak, ayrılık ve savaş sebebi haline getirdiler. Kendilerine emanet edilen bu cenneti cehenneme çevirdiler. Şimdi biz bir felaket öncesindeyiz ve belki de bugüne kadar kendilerini gizleyen bu yaratıklar, insanlarla konuşmaya, yani ilişki kurmaya geçmiştir.. Geçmiş bazı efsanelerde, gökten gelen varlıklardan söz edilir. Hatta bunların resmi de çizilmiştir. Ama olabilir ki bunlar günümüzün mesajcıları yerindedir ve bizimle bizim tekniklerimizi (radyo dalgaları, ses ve görüntü..) kullanarak iletişim kurma gayretindedir. İnsanları uyarıyorlar, bu gidişatın felaket olduğunu haber veriyorlar, yani artık bizimle konuşuyorlar ve bize Allah´ın ayetlerini ve Dinini anlamadığımızı söylüyorlar..

Neml:82 ve benzeri ayet ve hadislerin özel işaretleri ve önemli müjdeleri de: Pilotsuz hareket eden ve yerdeki kontrol merkezlerinden yönlendirilen insansız hava araçlarının ve Erbakan Hoca’nın kendi icatları olan diğer teknolojik savunma mekanizmalarının: Düşmanlara ait çeşitli bilgi ve görüntüleri kaydedip ilgili birimlere sinyal ve mesaj olarak gönderecekleri bilgilerini teyit etmeleridir.

Böylece, taklitçi ve nakilci bir kolaycılıkla din alimi sanılan ve teknolojik üstünlüğe sahip Batılılara esaret ve teslimiyetten kurtulamayan kimselerin ve bunların peşinden sürüklenen aslında “Allah’ın ayetlerine ve Kura’anın hikmetli müjdelerine hakiyle iman etmedikleri ve akıl erdirmedikleri” de belirlenecek; Erbakan’ın ve sadıklarının farkı ve fazileti de netleşip kesinleşecektir. Bu aynı zamanda yeni bir medeniyetin ve Adil bir Düzenin hakimiyet habediridir.

Ragıp el-Isfahani, Müfredat adlı tefsirinde (s.165) “İnsanlarla konuşacağı” belirtilen bu dabbenin, o ana kadar bilinen görülen bir yaratık olmadığını özellikle vurgulayıp kıyamet öncesinde çıkacağını belirtir.. Ayette geçen “Fi´l-Ardi” (yerde) ifadesi de atmosferin içinde anlamına gelir. Çünkü Arz, atmosferiyle birlikte düşünülmesi gerekir. Arz kelimesinin (belirli isim) olarak kullanılması gösteriyor ki, bu yaratıklar atmosfer içinde görülecektir. Nitekim biz de UFO´ları ancak atmosfer içine girdikten sonra görebiliyoruz. Oysa onların atmosfer dışında görüldüklerini de biliyoruz. (Apollo 14´ün verileri) Müslümanlar 14 asırdır işte bu dabbeden (dabbetül arz) söz edip duruyorlar ama her asırda onunla ilgili tarifler değişip karma karışık bir hal alıyor.. Belki de bunların ansızın saldırıya geçecek -ki bu da olsa olsa insanlığın iman ve İslamdan uzaklaşıp canavarlaşması sonucudur- uzaylılar olduğu söylenebilir. Çünkü bu dabbe ile ilgili rivayetlerin birinde onların saklı bir topluluk oldukları ve zamanı geldiğinde içine hapsedildikleri boyuttan çıkıp saldırıya geçecekleri belirtilir..

Tayr

Tayr kelimesinin bizi ilgilendiren şekliyle ilk geçtiği ayet Enam Suresi´nin 38. ayetidir. Bu ayette “Yer yüzünde hiç bir canlı ve iki kanadıyla uçan hiç bir ´uçucu´ yoktur ki, sizin gibi kendilerine has kanunları bulunan bir topluluk olmasınlar” denilir. Burada ´tayr´ kelimesinden maksadın bilinen kuşlar olduğu açık seçik belli oluyor. Çünkü onları “ümmet” (topluluk) diye nitelendirilmektedir. Cenab-ı Hak, “tairun yatiru bi cenaheyhi” diyerek iki kanatlı kuşlardan söz ettiğini özellikle belirtir. Ancak bir sonraki, ayette, Cenab-ı Hak, “Kitapta (anılması gereken) hiç bir şeyi eksik bırakmadık” , diyerek, bilinen ´dabbe´ ve bilinen ´tayr´ın dışında ilerde ve gelecekte karşılaşılabilecek diğer uçucuların veya canlıların da kendi yaratığı ve kendi kudreti altında olduklarını haber vermektedir. Kur´an-ı Kerim de sık sık bu tür açıklamalar görülmektedir. Bir ayette Cenab-ı Hak, dönemin bilinen binekleri olan eşek, at, katır ve deveyi andıktan sonra,

“Biz onlar gibi nice binekler yaratmışız” diyerek, hem o dönemin insanlarına akla aykırı olmayan bir ibret dersi vermekte, hem de çağımızda artık tren, otomobil, uçak, roket, helikopter, insansız hava araçları ve gelecekte üretilmesi mukadder olan bineklere de işaret etmektedir.. Keza, bir başka ayet-i kerimede, Cenab-ı Hak insana, yerlerde, denizlerde ve göklerde geçitler ve yollar yarattığını söyler ki, bu ayet, bugün dünkünden çok daha derin anlamlar içermektedir. Nitekim teknoloji geliştikçe, ilmi çalışmalar yeni yeni gerçekler ortaya çıkardıkça Kur´an´daki bir çok ayet de anlam kazanıyor ve ne demek istediği daha iyi anlaşılıyor. ´Tayr´ kelimesi de bu neviden bir kelimedir. Kur´andaki her ´tayr´ kelimesinin kuş olmadığını bugün çok daha iyi anlıyoruz.

“Uçan Ümmet!”

Bu tabir etrafında biraz fikir jimnastiği yaptığımız zaman, kuşlarla birlikte, uzaylıları da bir ümmet kabul etmekte güçlük çekmeyiz. Hele “Biz kitapta anılmadık hiçbir şey bırakmadık” tenbihi, bizleri, bilinenlerin ötesinde, geniş düşünmeye sevk etmek içindir. Çünkü her ayetin hem umumi bir anlamı hem özel yanları vardır. Yani bütün zamanlara toptan hitap ettiği gibi, her bir zamana da ayrı ayrı göndermeler yapmaktadır. ‘Tair’ kelimesinin-Yasin Suresi´nde olduğu gibi- ´uğursuzluk´, ´vebal´ ve ´sorumluluk´ ifadesi taşımaşı da ilginçtir. Özellikle Mülk Suresi´nde uzaydan yapılacak saldırı ile birlikte düşünüldüğü zaman bu kelimenin neden çağımıza yönelik mesajlar taşıdığını anlamakta güçlük çekmeyiz..(27/47; 36/19) Nur Suresi´nin 41. Ayeti de ilginçtir. “Görmüyor musunuz, yer yüzündekiler de göktekiler de ve bölük bölük gruplar oluşturan ´tayr´lar da Allah´ı tesbih ediyorlar.” Ayette geçen “Men fi´s-semavati ve´l-ardi” ibaresi üzerinde özellikle durulması gereken bir ifadedir. Çünkü Arz kelimesi tekil olduğu halde ´Sema´ kelimesi çoğul kullanılmış. Yani “men fi´s-Semai” denmemiş de “men fi´s-semavati” denmiş. Oysa ayetin genel akışı içinde Sema kelimesinin ´tekil´ kullanılması daha makul görülüyor. Şayet bu kelime tekil kullanılmış olsaydı, Tayr kelimesinden ancak, atmosfer içinde hayatlarını sürdürebilen kuşları anlamak zorunda kalacaktık. Ayrıca ´men´ edatı da insanlar gibi bilinçli yaratıkları anlatmak için kullanılmıştır. Kuşlar için ´men´ edatı kullanılmaz. Peki sema kelimesinin tekil değil de “semavat” (gökler) çoğul kullanılmasının hikmeti nedir?

Eğer, daha sonra gelen “et-Tayr” kelimesinden maksadın, bizim bildiğimiz ve sadece atmosfer içinde varlıklarını sürdürebilen kuşlar olsaydı, bu kelimenin de “sema” olarak kullanılması daha uygun olurdu. Oysa Semavat bütün katmanlarıyla “uzayı” anlatır. Demek ki, atmosferimizin dışında da bölükler oluşturarak yaşayan ve bir tür ümmet (yani topluluk) olan başka uçucular vardır. Kur´an onlara da işaret ediyor. Ve onların da kendilerine düşen vazifeleri bildiğini hatırlatıyor, ardından da “Allah” onların da ne yaptığını bilir” diyor.. Neml Suresi´nde ise Cenab-ı Hak, ´tayr´ topluluğu ile iletişim kurmanın yolunu gösterir. Hz. Süleyman bildiğiniz gibi bütün teknik kudretlerle donatılmış büyük peygamberlerden biridir. Bugünkü teknolojimizin ilk ipuçları hep O´nun mucizelerinde görülmektedir. Ses ve eşyanın ışınlanması, aktarılması, havanın taşıyıcılık özelliği taşıması (aerodinamik), rezonans, sesin gidiş ve dönüş zamanları, sesin hızı, insan dışı yaratıkların bayağı işlerde kullanılması (mesela cinlerin Süleyman Tapınağı´nda bilfiil çalıştırıldıkları Kur´an´da zikredilir) gibi.. İşte insan dışı yaratıklarla irtibat ve iletişim kurulabileceğini de Hz. Süleyman´ın lisanından aktarılan şu ayetten anlıyoruz; “Süleyman Davud´a varis olup dedi ki; Ey İnsanlar! Bize ´mantıku´t-tayr´ öğretildi ve bize her şeyden verildi” (Neml, 16) Burada bizi ilgilendiren “mantıku´t-tayr” dır. ´Mantık´, ´nataka´ kelimesinin mastarıdır. Nataka ´söz söyledi´ ´(adam) konuştu´ demektir. Kuşların konuşmasını anlatmak için ilk etapta akla gelmesi gereken bir fiil değildir. Bunun yerine ´kelleme´ filinin mastarı olan ´tekellüm´ de kullanılabilirdi, ama kullanılmamıştır. Çünkü tekellüm, doğrudan insana bakar. İnsanın konuşmasına ´tekellüm´ denir. Buradaki konuşma ´mantık´ kelimesinin ikinci anlamı olan ´makuliyeti´ de çağrıştırır. Böylece ´uçan´ cin topluluklarına veya diğer uçucu varlıklarla kurulacak iletişimin insanların konuşmasına benzemediği hatırlatılır. Nataka´ kelimesi cansız varlıklar için de kulanılır. ´Nataka´l-avdu´ (ses çıkardı) anlamınadır. Yani ´nataka´ fiili, zihinsel iletişimi ve ´sinyal´leri çağrıştırır.

Demek ´uçucularla´ yapılacak muhabere veya iletişim ancak sinyallerle olacaktır. Bildiğimiz kelimelerle değil.. Nitekim atmosfer dışı varlıklarla insanların kurabildiği iletişimler radyo dalgaları ve sinyallerledir.. Bunun gibi, insansız hava araçları ve Erbakan Hocanın bahsettiği diğer teknoloji harikaları da sinyaller ve radyo dalgalarıyla yönlendirilmektedir. Bu ayette Hz. Süleyman, insanlara uzaylılarla iletişimin yollarını öğretmektedir. Bunun bildiğimiz dil formlarıyla değil, daha evrensel bir iletişim yolu olacağını bildirmektedir. Nitekim ´tekellüm´ iletişim kurma biçimlerinin en alt tabakasıdır. Balinaların iletişimi bile biz insanların iletişiminden daha ilginçtir.. Yukarıda zikrettiğimiz ayetten iki adım sonra gelen ayette de Süleyman´ın karıncalarla kurduğu iletişimde ilginçtir. Hz. Süleyman insanlar, cinler ve ´tayr´lardan (bu kelime malesef bütün tefsirlerde ´kuş´ diye geçer. Çünkü o dönemlerde bilinen tek uçucu kuşlardır) oluşan ordusu Neml Vadisi´ne girdiği zaman Süleyman aleyhi´s-selam, karıncalar kralının kendi halkına “Ey karıncalar yuvalarınıza çekilin. Süleyman´ın ordusu sizi bilmeden ezebilir.” dediğini duydu. Bu duyuşun ve algılayışın bizim bildiğimiz tarz olmayacağını pekala tahmin edersiniz. Nitekim Süleyman, bu çağrıyı duyup algılayınca tebessüm etti ve “Bana verdiğin nimetlerle beni azdırma ya Rabbi” diye Allah´a dua ve şükretti.. Enbiya Suresi, 79. ayet, Sebe´ Suresi 10. ayet ve Sad Suresi 19 ve 19. ayetlerde dağların ve kuşların Hz. Davud´a baş eğdirildiği ve de onun emrine verildiği belirtilir. Burada söz konusu ettiğimiz ayet Sebe´ Suresi´nin 10. ayetidir. Bu ayette Allah, dağları kuşları Davud´un emrine verdiğini anlattıktan sonra, ona madenleri eritmeyi öğrettiğini de hatırlatır. Birbiriyle alakasız gibi görülen üç şey peş peşe sıralanır. Oysa bugün bu üç unsur arasında çok rahat ilişki kurma imkanımız vardır: Dağlar her türlü madenin kaynağıdır. Onların Davud´un çağrısına aynıyla karşılık vermesi, hem aksi sedaya (eko) işaret vardır, hem de madendeki ses özelliğine dikkati yoğunlaştırır. Dağların canlı gibi Davud´a ses vermesi, kuşların ona boyun eğmesi ve madenlerin ilk defa onun tarafından eritilmesi birer mucize olarak aktarılır.

Muhyiddini Arabi: Şam’da büyük bir savaş çıkacak!

Şİmdi İbn-i Arabi’nin, “Fi Muallak-ı Gayb-ül İlm”ini okuyorum. Nedenine gelince, bir dostum telefonuna gönderilen bir mesajı gösterdi. Şöyle yazıyordu: “Dini Necm eden adam’ın alameti 28 kez ihrama girmesidir. O, zalim hükümdarlar düşürüldüğünde ölür. Müslümanların üzerine feci bir savaş çıkar. Bu esnada dini necm eden adam’ın öğretilerini üstlenen bir kumandan, Müslümanlardan oluşan bir ordu teşkil eder ve Kudüs feth olunur”

Mesajda bu ifadelerin kaynağı olarak; İbn-i Arabi’nin “Gayb-ül İlmi” gösterilmiş, ancak kitapta bunun aynısına rastlayamadım.

Ama başka ilginç ifadeler vardı. Mesela İbn-i Arabi’ye göre;

“Deniz’de büyük karışıklık çıkacak. Müslüman hükümdarlardan biri öldürülüp ortadan kaldırılacak. Kıble yönünde büyük bir savaş başlayacak.

Kırmızı tenli bir kişinin başında büyük bir fitne kopacak.

İnsanlarda göğüs hastalıkları artacak.

Batı ülkelerinde kargaşalıklar çıkacak.

Şam vilayetinde büyük bir savaş patlayacak.

Pahalılık artacak. Buğdayın batmanı bir altuna çıkacak.

Şam’da çıkan savaş sene sonuna doğru bitecek.

Padişah azledilip yerine bir başkası oturtulacak…”

Deniz’de çıkacak karışıklığı: Basra körfezi ya da Akdeniz’e,

Öldürülecek Hükümdarı: Kaddafi’ye, Hüsnü mğbarek’, Beşar Esad’a,

Batı Ülkelerindeki kargaşayı, Yunanistan ve İtalya – İspanya kirizi ve Wall Street eylemcilerine,

Artan göğüs hastalıklarını; akciğer kanserine ve tehlikeli gribal salgınlara yorarsak, 2012 ve sonrası oldukça hareketli geçecek demektir.

Biz yine İbn-i Arabi’nin üslubuyla bitirelim:

“Her şeyin en iyisini Allah bilir”[2]