HALKTAN HAK’KA KAÇAR OLMUŞUM (ŞİİR)

HALKTAN HAK’KA KAÇAR OLMUŞUM

“Kral çıplak” dedim, kovdular beni

Kaypak insanlardan, kaçar olmuşum…

Bir şaşkın yerine, koydular beni

Artık tek Mevla’ya, koşar olmuşum…

Faiz fuhuş kumar, mübah sayarlar

Kur’an’ı konuşmak, günah sayarlar

Kalemim tehlike, silah sayarlar

Yandaşlara göre, Macar olmuşum…

Şükür koparmışım, kalbi alakam

Sizin olsun dünya, şöhret mal makam

Zalime haine, olmaz yalakam

Ruhumla Rahman’a, uçar olmuşum…

Işık nura döner, billur fanusta

Sabır sebat lazım, bil her hususta

Çıraklık yapmadan, olunmaz usta

Hikmet tezgâhında, nacar olmuşum…

Şehvetine uyan, şerre kapılır

Her adım hayâdan, Hak’tan sapılır

Herkesin putudur, ona tapılır

Dünyayı üç talak, boşar olmuşum…

Dolaştım Türkiye’m, Erzincan Tercan

Erimeden ermez, vuslata her can

Kur’an’dan devşirdim, inciyle mercan

Hakiki mücevher, saçar olmuşum…

Para pul elimde, cebimde gerek

Kalbime girerse, olur engerek

Manevi iklimde, mevsim gezerek

Gönlümü Mevla’ya, açar olmuşum…

Davam için kendim, yokuşa vurdum

Hep halk için Hak’ça, planlar kurdum

Nice şarlatanla, uğraşıp durdum

Bu yüzden atılgan, acar olmuşum…

Gerçeğe tercüman, olmak infaktır

Güçlüye yaranmak, zulme ilhaktır

Hakkı haykıracam, susmak nifaktır

Sanmayın usanıp, naçar olmuşum…

İlahi, huzur var; cihat çağrında

Amma münafıka, çıban bağrında

Bir ömür aşk ile, Dostun uğrunda

Beladan belaya, düçar olmuşum…

Tayin takdir O’nun, taksimi güzel

Teslimiyet yoksa, iman ne gezer

Kimseye gücenmem, dost beni üzer

Derdimi Rabbimle, aşar olmuşum…

Mevla’ya güvenen, mü’min umutlu

Bir devrim yaklaşır, derin ve kutlu

Adil Düzen gelir, insanlar mutlu

Gayrı davam için, yaşar olmuşum…

Şu bir avuç sadık, dostummuş meğer

Özgül ağırlığı, cihana değer

Kanatlı atlara, vurulmaz eyer

Çünkü Erbakan’a, icar olmuşum…