Ameller amelendir, mahlukat birer alet

Fırsatlar ham verildi, durma onları pişir!

Kalıpla oyalanma, önce kalbini hallet

Bu vücut ülkesinde; bil ki, odur başşehir!

Riyakârlık şirk olur, şeytanlıktır itiraz

Allah’a akıl verme, terbiyen takın biraz

“Realite” bahanen, kalbin manevi maraz

Şüpheyle bocalarsın, adın olsa da Beşir!

Sen her şeyi hayal bil, yalnız O’dur hakikat

Aşamadın benliğin, bu en büyük barikat

Maksadın Mevla değil, netsin sana tarikat

Sarayını kabir gör, yatağını teneşir!

“Ey Münafık!” deyince, niye hoplanıyorsun

Demek ki çıbanın var, sanki coplanıyorsun

İçin siyon Lobisi; takva kaplanıyorsun

Gafil keramet sanır; oysa, şeytani sihir!

Gavurlara gavatlık, marifet sayılıyor

Haham papaz övdükçe, keyfinden bayılıyor

Adım adım imandan, inkâra kayılıyor

Hıyanet alkışlanır; ya hu, bu nasıl iştir?

Gönül gözü basiret, kör olunca ne çare

Nasihat kâr eder mi, dalalete düçare

Bak peşine takılmış, sürü sürü biçare

Kimi Mehdi sanıyor, kimi diziyor şiir!.

AKP’mi, akrep mi; hangisi tehlikeli

Biri seni zehirler, ötekiyse ülkeni

Öyle bir dalga gelir, indirirsin yelkeni

Şu şımarık şaşkınlar; sinir yapıyor, sinir!

Arı olan bal yapar, karasinekse asit

Milli davası yoksa; odur, fasit ve basit

Mason olduktan sonra, ha liboş ha sosyalist

Kimi Hoca bilinir; kimi haham, keşiştir!