KENDİM ETTİM KENDİME (ŞİİR)

Sultanım Adildir, bütün suç benim

Ne ettimse kendim, ettim kendime…

Sermayem Hak yolda, bir avuç terim

Günah sığmaz Keban, baraj bendime

Ne ettimse kendim, ettim kendime…

Allah’ın sözü Hak, bildim inandım

Asla hulf eylemez, va’dine kandım

Hasretle tutuştum, bir ömür yandım

Yemin ederim ki, Kelâm Kadime

Ne ettimse kendim, ettim kendime…

Davasız duasız, ömrünü heder

Edenler huzurda, Rabbine ne der

Kadere inanan, çekmezmiş keder

Minnetim rağbetim, Tek Efendime

Ne ettimse kendim, ettim kendime…

Kim ki gözyaşıyla, kalbini yıkar

Şeytanın yolunu, takvayla tıkar

Hak’ta fani olan, benlikten çıkar

Gayrı gerek kalmaz, dosta nedime¹

Ne ettimse kendim, ettim kendime…

Ya Rabbi içimde, aşkın söndürme

Gönlümü Zatından, gayrı döndürme

Eli boş iflasla, kabre gömdürme

Herkes yakalanır, Hak kemendine²

Ne ettimse kendim, ettim kendime…

Ektiğini biçer, bir de yakınır

Kendine acıyan, şerden sakınır

Mevlâ’dan utanıp, edep takınır

Gönlüm gitmez oldu, Şile Didim’e

Ne ettimse kendim, ettim kendime…

Pişman perişanım, gözyaşım taşkın

Nasıl rol yapayım, ey gafil şaşkın

Günahım kusurum, dağlardan aşkın

Rabbim Sen’den ola, çare derdime

Ne ettimse kendim, ettim kendime…

Hakaret yağdırıp, tozup esenin

Ahı tutar; haksız, bir kuş kesenin

Kimseye yükleme, kabahat senin

Sert davrandım karde-şime kedime

Ne ettimse kendim, ettim kendime…

Melek video çeker, sayıp itmiyor

Amel kaydedilir, kayıp gitmiyor

Kusurun örtmekle, ayıp bitmiyor

Güvercin diyemem, uyuz hindime

Ne ettimse kendim, ettim kendime…

Hidayet kemendin, taktın boynuma

Sokmadın İblisi, vicdan koynuma

Kendim eşip düştüm, kendi oynuma

Kader galip geldi, bütün fendime³

Ne ettimse kendim, ettim kendime…

Ben ettim Sen etme, ey Ganiy Hüday

Günahım dağlar ya, rahmetin derya

Gayrı hiç kimseyi, sokmam araya

Bağışla Ahmed’e, Adem ceddime

Ne ettimse kendim, ettim kendime…

1- Nedim: Arkadaş, yakın dost, yardımcı.

2- Kemend: Uzakta bulunan herhangi bir nesneyi yakalayıp çekmek için üzerine atılan ucu ilmekli uzunca ip.

3- Fend: Kurnazlık, düzenbazlık ve hile.